The Management of Community’s Tourism Learning Resources in Ban Sala-Din, Nakhon Pathom Province

Main Article Content

Saisuda Pantrakool

Abstract

The objective of this research was to study the behavior management of community’s tourism learning resources in Ban Sala Din, Nakhon Pathom province. The sample group consisted of 263 villagers in Ban Sala Din community. The research tool was the questionnaires. Data analysis was statistically engaged in frequencies, percentage, means, standard deviation, and content analysis. The research findings were revealed as follows: the most sample group were females who over 50 years old. There were agricultural careers (farming, animals, fisheries). The behavior management of community’s tourism learning resources in Ban Sala Din, Nakhon Pathom province is the averagely high level in the overview and terms of items as follows: the learning resources, the natural resources and culture, the tourism management, the villagers and communities respectively, and the good practice in managing tourism resources, and suggestions from the open-ended question. The villagers gave suggestions that, Local Leaders should be promotion for youth have the participation in tourism management.

Article Details

How to Cite
Pantrakool, S. (2021). The Management of Community’s Tourism Learning Resources in Ban Sala-Din, Nakhon Pathom Province. RMUTI Journal Humanities and Social Sciences, 8(1), 95–107. Retrieved from https://so05.tci-thaijo.org/index.php/RMUTI_SS/article/view/247534
Section
Research Articles

References

กระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา. (2562). คลองมหาสวัสดิ์. เข้าถึงเมื่อ (30 มกราคม 2563). เข้าถึงได้จาก (https://thailandtourismdirectory.go.th/th/info/attraction/detail/itemid/1362)

การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย. (2562). แผนปฏิบัติการของการท่องเที่ยวแห่งประเทศไทยประจำปีงบประมาณ 2562. กรุงเทพฯ: การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย

นิภา แย้มวจี. (2552). การใช้ประโยชน์จากแหล่งการเรียนรู้ในสถานศึกษา. กรุงเทพฯ: กระทรวงศึกษาธิการ

ปริญญา นาคปฐม, ณรงค์ พลรักษ์, เยี่ยมพล โชติปัญญาธรรม และหทัยพัจณ์ พึ่งพุ่มแก้ว. (2563) การจัดประเภทแหล่งท่องเที่ยวและการสร้างเส้นทางการท่องเที่ยววัฒนธรรมเชิงสร้างสรรค์ อำเภอมโนรมย์ จังหวัดชัยนาท. วารสาร มทร.อีสาน ฉบับมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์. ปีที่ 7, ฉบับที่ 1, หน้า 45-63

มณีรัตน์ สุขเกษม และนุชเนตร กาฬสมุทร. (2560). การจัดการการท่องเที่ยวเชิงสร้างสรรค์อย่างยั่งยืน: เมืองมรดกโลก-มรดกวัฒนธรรมมีชีวิต กรณีศึกษา เมืองประวัติศาสตร์สุโขทัยและเมืองบริวาร. วารสาร มทร.อีสาน ฉบับมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์. ปีที่ 5, ฉบับที่ 1, หน้า 160-178

วิไลลักษณ์ รัตนเพียรธัมมะ. (2550). ตลาดนํ้าท่าคา: การจัดการการท่องเที่ยวโดยชุมชน. วารสารร่มพฤกษ์. ปีที่ 25, ฉบับที่ 2, หน้า 219-250

วรรณวิมล ภูนาค. (2558). ศักยภาพชุมชนในการจัดการท่องเที่ยวโดยชุมชน กรณีศึกษา: ตลาดนํ้าอัมพวา. วารสารวิทยบริการ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์. ปีที่ 26, ฉบับที่ 1, หน้า 63-74

วรรณศิกา จันทร์ตรี และศิวัช ศรีโภคางกุล. (2560). การท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมที่สอดคล้องกับการพัฒนาท้องถิ่นอย่างยั่งยืน กรณีศึกษา อำเภอเขมราฐ จังหวัดอุบลราชธานี. วารสาร มทร.อีสาน ฉบับมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์. ปีที่ 5, ฉบับที่ 1, หน้า 116-132

สวัสดิ์ เฉิดฉิ้ม, สมกมล ภัทรกิจโสภณ และศิรินภา ขาวผ่องอำไพ. (2557). การพัฒนารูปแบบการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมลุ่มนํ้านครชัยศรี. Rajabhat Journal of Sciences, Humanities & Social. ปีที่ 15, ฉบับที่ 2, หน้า 125-132

สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2560). แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 12 (พ.ศ. 2560 - 2564). กรุงเทพฯ: สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ

สำนักงานจังหวัดนครปฐม. (2559). รายงานประจำปี 2558. นครปฐม: สำนักงานจังหวัดนครปฐม

สำนักงานพัฒนาชุมชนจังหวัดนครปฐม. (2559). บ้านศาลาดิน หมู่ที่ 3 ตำบลมหาสวัสดิ์ อำเภอพุทธมณฑล

จังหวัดนครปฐม. เข้าถึงเมื่อ (19 ตุลาคม 2562). เข้าถึงได้จาก (http://nakhonpathom.cdd.go.th/services)

สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2560). แผนการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2560 - 2579. เข้าถึงเมื่อ (10 ตุลาคม 2562). เข้าถึงได้จาก (http://www.lampang.go.th/public60/EducationPlan2.pdf)

องค์การบริหารส่วนตำบลมหาสวัสดิ์. (2561). ตำบลมหาสวัสดิ์. เข้าถึงเมื่อ (10 ตุลาคม 2562). เข้าถึงได้จาก (https://www.mahasawat.go.th/content-27.html)

Yamane, T. (1973). Statistics: An Introductory Analysis. 3rd ed. New York: Harper and Row Publications