Wellness Tourism Route Design of Dusit District, Bangkok
Main Article Content
Abstract
This qualitative research aimed to survey wellness tourism resources in Dusit District, Bangkok and designed wellness tourism routes in Dusit District, Bangkok. The data collection was sought bysurvey wellness tourism resources, focus group conducted with those involved in tourism development and travel experts evaluated and supported wellness tourism routes in Dusit District, Bangkok. The content analysis was employed to analyze the data. The finding showed that wellness tourism resources in Dusit District, Bangkok consist of five important elements: attractions include man-made attractions and special events on important days and festivals. Accessibility to tourist attractions include land, water, railway and air transport systems. Amenities include hotels, restaurants, and souvenir shops. Activities include community history learning events, natural therapeutic activities, healthy learning activities and engaging in sports activities contributes to overall health and wellness. Ancillary services include banks, post offices and hospitals. Designing wellness tourism routes in Bangkok's Dusit area consists of five important sequences: the step involves surveying wellness tourism resources that are either unorganized or have not previously organized a tour along this route. The step involves categorizing tourism resources based on the type of wellness tourism activities. The steps involved in planning and designing wellness tourism routes. The steps for verifying data accuracy and wellness tourism route formats and the step involves explaining wellness tourism routes. The wellness tourism route is located in Dusit District, Bangkok. It presents the attractions and activities of wellness tourism, dividing the routes according to the behavior of the target group of tourists. It serves as a tool for disseminating wellness tourism information and connecting travel routes to bolster the wellness tourism industry.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลอีสาน
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลอีสานและคณาจารย์ท่านอื่นๆในมหาวิทยาลัยฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว
References
กองพัฒนาบริการท่องเที่ยว. (2565). แผนพัฒนาบริการท่องเที่ยว พ.ศ. 2566 - 2570. กรุงเทพฯ: กรมการท่องเที่ยว
กลุ่มวิชาการและมาตรฐานแหล่งท่องเที่ยว กองพัฒนาแหล่งท่องเที่ยว กรมการท่องเที่ยว. (2560). เทคนิคการสื่อความหมาย ในแหล่งท่องเที่ยว. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ คลังวิชา จำกัด
กานดา ธีรานนท์. (2561). การท่องเที่ยวเชิงสุขภาพของประเทศไทย: สถานการณ์และศักยภาพทางการแข่งขันในภูมิภาคอาเซียน. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยฟาร์อีสเทอร์น. ปีที่ 12 ฉบับ Supplement หน้า 22-34
กนกพร กิ่งเกตุ และจันทร์เพ็ญ วรรณารักษ์. (2565). ภาพลักษณ์ของแหล่งท่องเที่ยวและสิ่งอำนวยความสะดวกทางการท่องเที่ยวที่ส่งผลต่อความภักดีของนักท่องเที่ยวชาวไทยที่มีต่อสถานที่ท่องเที่ยวเชิงประวัติศาสตร์ ภายใต้สถานการณ์โควิด 19. วารสารมหาจุฬาวิชาการ. ปีที่ 9 ฉบับที่ 2 หน้า 260-273
เฉลิมเกียรติ เฟื่องแก้ว. (2563). ประสบการณ์นักท่องเที่ยว: แนวคิดและเครื่องมือสำหรับธุรกิจการท่องเที่ยว. ใน รายงานสืบเนื่องการประชุมวิชาการระดับชาติครั้งที่ 8 ประจำปี 2563. วันศุกร์ที่ 18 กันยายน พ.ศ. 2563. คณะบริหารธุรกิจ มหาวิทยาลัยรามคำแหง, หน้า 187-193
ฉันทัช วรรณถนอม. (2552). การวางแผนและการจัดนำเที่ยว. กรุงเทพฯ: ห้างหุ้นส่วนจำกัดสามลดา
ชยพจน์ ลีอนันต์. (2565). แนวทางการจัดการการท่องเที่ยวเชิงสุขภาพเพื่อนักท่องเที่ยวผู้สูงอายุ. วารสารมหาวิทยาลัยราชภัฎยะลา. ปีที่ 17 ฉบับที่ 1 หน้า 147-155
ชลิต เฉียบพิมาย และนิสากร นครเก่า. (2566). การพัฒนาการท่องเที่ยวแบบฟาร์มสเตย์: จากแนวคิดสู่การปฏิบัติ. วารสาร มทร.อีสาน ฉบับมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์. ปีที่ 10 ฉบับที่ 2 หน้า 91-107
บรรจง พลไชย. (2557). การเผยแพร่สารสนเทศด้านสุขภาพในชุมชน. วารสารมหาวิทยาลัยพายัพ. ปีที่ 24 ฉบับที่ 2 หน้า 21-38
บุญเลิศ จิตตั้งวัฒนา. (2548). อุตสาหกรรมการท่องเที่ยวธุรกิจที่ไม่มีวันตายของประเทศไทย. กรุงเทพฯ: ซีพีบุ๊คสแตนดาร์ด
ปรานอม ตันสุขานันท์. (2559). การอนุรักษ์ชุมชนเมือง. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
ประภัสศรี โคทส์, นํ้าทิพย์ วิภาวิน, สุนันทา ชูตินันท์ และโกวิท รพีพิศาล. (2562). การพัฒนารูปแบบการบริการสารสนเทศด้านการท่องเที่ยวประเทศไทย. วารสารห้องสมุด. ปีที่ 63 ฉบับที่ 1 หน้า 109-132
เพ็ชราภรณ์ ชัชวาลชาญชนกิจ, พรรณรัตน์ อาภรณ์พิศาล และกิตติยา ชัชวาลชาญชนกิจ. (2564). อิทธิพลขององค์ประกอบการท่องเที่ยวที่มีต่อภาพลักษณ์การท่องเที่ยวเชิงสุขภาพในประเทศไทย. วารสารสหวิทยาการวิจัย: ฉบับบัณฑิตศึกษา. ปีที่ 10 ฉบับที่ 2 หน้า 1-8
พิเชษฐ์ วงศ์เกียรติ์ขจร. (2559). การวิจัยเชิงคุณภาพ. กรุงเทพฯ: บริษัท ส.เอเซียเพรส (1989) จำกัด
มนไท เหรัญญะ. (2564). พฤติกรรมการท่องเที่ยวเชิงสุขภาพของชาวไทยผู้ที่สนใจท่องเที่ยวในจังหวัดเชียงใหม่. สาระศาสตร์. ปีที่ 4 ฉบับที่ 3 หน้า 664-677
วัลลภ สุวรรณคีรี และศิริพร อ่องรุ่งเรือง. (2558). การตรวจสอบความถูกต้องของข้อมูลในระบบสารสนเทศด้านการส่งกำลังบำรุงกองทัพอากาศด้วยฐานข้อมูลเสมือน. วารสารวิทยาศาสตร์ประยุกต์. ปีที่ 14 ฉบับที่ 2 หน้า 72-84
วรรณวิไล จันทราภา. (2544). เอกสารการสอนชุดวิชาการสาธารณสุข 1 หน่วยที่ 1 - 7. (พิมพ์ครั้งที่ 20). นนทบุรี: มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช
ศุภกิจ ยิ้มสรวล. (2561). แนวทางการออกแบบสิ่งอำนวยความสะดวกทางการท่องเที่ยวและภูมิสถาปัตยกรรม แหล่งท่องเที่ยวธรรมชาติประเภทนํ้าพุร้อน. วารสารวิชาการ การออกแบบสภาพแวดล้อม. ปีที่ 5 ฉบับที่ 2 หน้า 101-129
สมุทร สาทรสวัสดิ์ และอุษา ศิลป์เรืองวิไล. (2565). แบบแผนการบริการการท่องเที่ยวเชิงสุขภาพยุคใหม่. วารสารการบริหารนิติบุคคลและนวัตกรรมท้องถิ่น. ปีที่ 8 ฉบับที่ 1 หน้า 371-382
สิน พันธุ์พินิจ. (2554). เทคนิคการวิจัยทางสังคมศาสตร์. กรุงเทพมหานคร: บริษัทจูน พับลิชชิ่ง จำกัด
อนุศักดิ์ ฉิ่นไพศาล. (2566). พฤติกรรมผู้บริโภค. กรุงเทพฯ: ซีเอ็ดยูเคชั่น
Buhalis, D. (2000). Marketing the Competitive Destination of the Future. Tourism Management. Vol. 21 Issue 1 pp. 97-116. DOI:10.1016/S0261-5177(99)00095-3
Denzin, N. (1978). Sociological Methods: A Sourcebook. NY: McGraw Hill