Enhancing Achievement Motivation in Learning Program Design and Development Based on Cooperative Learning with Online Social Networks
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การเสริมสร้างแรงจูงใจใฝ่สัมฤทธิ์ในการเรียนวิชาหลักการออกแบบและพัฒนาโปรแกรมโดยการจัดการเรียนรู้ แบบร่วมมือร่วมกับเครือข่ายสังคมออนไลน์เป็นการวิจัยเชิงปฏิบัติการมีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผล การพัฒนากิจกรรมการเรียนรู้ เพื่อเปรียบเทียบคะแนนทดสอบความรู้ก่อนเรียนกับหลังเรียน และ เพื่อเปรียบเทียบแรงจูงใจใฝ่สัมฤทธิ์ทางการเรียน ของนักศึกษาสาขาวิชาวิศวกรรมคอมพิวเตอร์ การศึกษา วิจัยครั้งนี้ใช้เนื้อหาวิชาหลักการออกแบบและพัฒนาโปรแกรม ตามหลักสูตรครุศาสตร์อุตสาหกรรมบัณฑิต สาขาวิชาคอมพิวเตอร์และเทคโนโลยี ในหน่วยการเขียนผังงานโปรแกรม กลุ่มตัวอย่างที่ใช้เป็นนักศึกษา สาขาวิชาวิศวกรรมคอมพิวเตอร์ คณะครุศาสตร์อุตสาหกรรม ที่ลงทะเบียนเรียนหลักการออกแบบและ พัฒนาโปรแกรม ภาคเรียนที่ 1 ประจำปีการศึกษา 2560 จำนวน 21 คน เครื่องมือที่ใช้จะรูปแบบของวงจร PAOR ตามแนวคิดของ Kemmis and McTaggart และใช้สังคมออนไลน์ เช่น Facebook และ kahoot เป็นต้น สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูลใช้ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และ Wilcoxon Signed-Rank Test ผลการวิจัยพบว่า ค่าคะแนนเฉลี่ยของนักศึกษาก่อนเรียนมีค่าเฉลี่ย 14.62 ส่วนเบี่ยงเบน มาตรฐาน 1.71 ส่วนหลังจากที่ได้เรียนแล้ว ทำแบบทดสอบหลังเรียนพบว่า นักศึกษาทั้งหมดได้คะแนนสูงขึ้น โดยมีค่าคะแนนเฉลี่ย 30.19 ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน 0.52 จากคะแนนเต็ม 40 คะแนน เมื่อเปรียบเทียบ คะแนนทดสอบความรู้ก่อนเรียนกับหลังเรียนแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญที่ p < 0.05 และเมื่อเปรียบเทียบ แรงจูงใจใฝ่สัมฤทธิ์ทางการเรียนจะพบว่าหลังเรียนมีแรงจูงใจใฝ่สัมฤทธิ์ทางการเรียนมากกว่าก่อนเรียน
Article Details
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลอีสาน
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลอีสานและคณาจารย์ท่านอื่นๆในมหาวิทยาลัยฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว
เอกสารอ้างอิง
จิราวรรณ พุ่มต้นวงษ์. (2553). การพัฒนาบทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอนผ่านเว็บ วิชาระบบฐานข้อมูลด้วยวิธีการจัดการเรียนรู้ แบบร่วมมือโดยใช้เทคนิคทีมแข่งขัน. ปัญหาพิเศษ สาขาวิชาเทคโนโลยีคอมพิวเตอร์ ภาควิชาคอมพิวเตอร์ศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าพระนครเหนือ. กรุงเทพฯ
ชุติมา สัจจานนท์. (2550). การรู้สารสนเทศสู่การพัฒนาที่ยั่งยืน: แนวคิด ทฤษฎี มาตรฐาน การวิจัยและการปฏิบัติ. รายงานการประชุม เรื่อง “การรู้สารสนเทศของปวงชน: เรียนรู้เพื่อสังคมเศรษฐกิจพอเพียง” วันที่ 18 - 21 ธันวาคม 2550. สมาคมห้องสมุดแห่งประเทศไทย. กรุงเทพฯ
ซูฮัยลา สะมะแอ. (2559). รายงานวิจัยการพัฒนาทักษะการฝึกตรวจวิเคราะห์และประเมินสภาวะการสุขาภิบาลอาหาร: อาหารสะอาด รสชาติอร่อย. วิทยาลัยการสาธารณสุขสิรินธร จังหวัดยะลา สถาบันพระบรมราชชนก กระทรวงสาธารณสุข. ยะลา
ทิศนา แขมมณี. (2550). ศาสตร์การสอน: องค์ความรู้เพื่อการจัดกระบวนการเรียนรู้ที่มีประสิทธิภาพ. พิมพ์ครั้งที่ 6. ด่านสุทธาการพิมพ์. กรุงเทพฯ
มลาวัลย์ นกหงษ์. (2554). การเปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน และความสามารถการคิดวิเคราะห์เรื่องโจทย์ปัญหาทศนิยม กลุ่มสาระการเรียนรู้คณิตศาสตร์ ชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 ที่เรียนโดยการจัดการเรียนรู้แบบร่วมมือ และการจัดการเรียนรู้ตามคู่มือครู สสวท. วิทยานิพนธ์มหาบัณฑิต สาขาวิชาวิจัยและประเมินผลการศึกษา คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏเลย. เลย
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาแห่งชาติ. (2545). พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2542 และที่แก้ไขเพิ่มเติม (ฉบับที่ 2) พ.ศ. 2545 และ (ฉบับที่ 3) พ.ศ. 2553. พริกหวานกราฟฟิค จำกัด. กรุงเทพฯ
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา กระทรวงศึกษาธิการ. (2560). แผนการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2560 - 2579. พริกหวานกราฟฟิค จำกัด. กรุงเทพฯ
สิริเกศ หมัดเจริญ และน้อยทิพย์ ลิ้มยิ่งเจริญ (2554). การพัฒนาความสามารถในการแก้ปัญหาและผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาฟิสิกส์ เรื่อง เสียงของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 โดยใช้กลวิธีเมตาคอกนิชัน. วารสารศึกษาศาสตร์ ฉบับวิจัยบัณฑิตศึกษา. ปีที่ 5, ฉบับที่ 4, หน้า 94-101
สุพิชชา ตันติธีระศักดิ์ และศิวนิต อรรถวุฒิกุล. (2559). ผลของการจัดกิจกรรมการเรียนแบบผสมผสานผ่านเครือข่ายสังคมออนไลน์ตามแนวคิดเพื่อนช่วยเพื่อน เพื่อส่งเสริมทักษะการแก้ปัญหาการเขียนโปรแกรมของนักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5. Veridian E-Journal, Silpakorn University ฉบับภาษาไทย มนุษยศาสตร์สังคมศาสตร์และศิลปะ. ปีที่ 9, ฉบับที่ 3, หน้า 1081-1093
Bersin and Associates. (2003). Blended Learning: What works? An industry study of the strategy, implementation, and impact of blended learning. Oakland, CA: Bersin & Associates.
Bujea, Eleanor and Stanley Voyce. (1988). Teaching Computing: A Practical Approach. New Jersey: Prentice Hall.
Conbach, L. J. (1984). Essential of Psychology and Education. New York: Mc-Graw Hill
Dickerson, D. P. (1976). A Comparison of the use of the Active Games Learning Medium with Passive Games and Traditional Activities as Means of Reinforcing Recognition of Selected Sight Vocabulary Words with Mid-Year First-Grade Children with Limited Sight Vocabulary. Dissertation Abstracts International. 10: 6456-A; April
Kemmis, S. and McTaggart, R. (1988). The Action Research Planer (3rd ed.). Victoria: Deakin University, Australia
Steinfi eld, C., Ellison, N., and Lampe, C. (2008). Social Capital, Self-Esteem, and use of Online Social Network Sites: A Longitudinal Analysis. Journal of Applied Developmental Psychology. Vol. 29, Issue 6, pp. 434-445. DOI: 10.1016/j.appdev.2008.07.002
Wodarski, L. A., Adelson, C. L., Todd, M. T., and Wodarski, J. S. (1980). Teaching Nutrition by Teams-Games-Tournaments. Journal of Nutrition Education. Vol. 12, Issue 2, pp. 61-65. DOI: 10.1016/S0022-3182(80)80036-7
