ความท้าทายในการบริหารระบบสุขภาพชุมชนของไทย : การศึกษานำร่อง ในจังหวัดนครสวรรค์ ประเทศไทย
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์คือ 1) เพื่อศึกษารายการพฤติกรรมที่มีความจำเป็นสำหรับการเสริมสร้าง ความเข็มแข็งในการพัฒนาสมรรถนะหลักของกำ ลังคนด้านการบริหารองค์กรสุขภาพชุมชน 2) เพื่อศึกษาภาระงานหลักที่มีความจำเป็นสำหรับการแสดงบทบาทตามภาระหน้าที่ของกำลังคนด้านบริหาร องค์กรสุขภาพชุมชน 3) เพื่อศึกษาสมรรถนะหลักที่จำเป็นในการแสดงบทบาทตามภาระงานหลัก อย่างมีประสิทธิภาพของกำลังคน ด้านการบริหารองค์กรสุขภาพชุมชน 4) เพื่อศึกษาความท้าทายที่กำลังคน ทางด้านการบริหารองค์กรสุขภาพ ชุมชนต้องเผชิญในการให้บริการสุขภาพอย่างเท่าเทียมและมีประสิทธิภาพ สำหรับประชาชน โดยใช้การเก็บข้อมูลแบบผสมผสานกับกลุ่มตัวอย่าง ซึ่งเป็นผู้บริหารองค์กรสุขภาพชุมชน ไดแก่ การเก็บข้อมูลจากการสัมภาษณ์ และแบบสอบถามกับกลุ่มตัวอย่าง จำนวน 47 คน การวิเคราะห์ข้อมูล เชิงปริมาณโดยใช้สถิติการแจกแจงความถี่ (Frequency) ร้อยละ (Percentage) ค่าเฉลี่ย ( ) ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน (S.D.) และการวิเคราะห์ข้อมูลเชิงคุณภาพโดยใช้การวิเคราะห์เนื้อหา (Content Analysis) ผลการวิจัยพบว่า รายการพฤติกรรมที่มีความจำเป็นในภาพรวมมีความจำเป็นอยู่ในระดับมาก โดยมีค่าเฉลี่ย ( ) เท่ากับ 4.18 โดยประกอบด้วยทัศนคติ สมรรถนะ ทักษะ ความสามารถ และความรู้ ภาระงานหลักที่มีความจำเป็นที่ผู้บริหารให้ความสำคัญมากที่สุด คือ การวิเคราะห์และบริหารการดำเนินงานตลอดจนประเมินงานตามนโยบาย แผนงาน เป้าประสงค์ วิสัยทัศน์ พันธกิจ และมองอนาคตขององค์กร นอกจากนี้ สมรรถนะหลักมีความจำเป็นในภาพรวมอยู่ในระดับมาก โดยมีค่าเฉลี่ย ( ) เท่ากับ 4.19 โดยประกอบด้วย ภาวะผู้นำ ความเชี่ยวชาญในงาน การตระหนักรู้ด้านการปกครอง การนำและจัดการ ความเปลี่ยนแปลง การจัดการตนเองและความยืดหยุ่น การตัดสินใจเชิงประจักษ์ การประชาสัมพันธ์และ การสร้างเครือข่าย การบริหารการปฏิบัติการและการบริหารจัดการทรัพยากร ความเข้าใจสภาพแวดล้อม องค์กร ความสัมพันธ์ระหว่างบุคคล การบริหารความสัมพันธ์ และการสื่อสารอย่างมีคุณภาพ ส่วนความท้าทาย ที่ผู้บริหารองค์กรให้ความสำคัญมากที่สุด คือ การเปลี่ยนแปลงนโยบายและระเบียบของภาครัฐ
Article Details
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลอีสาน
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลอีสานและคณาจารย์ท่านอื่นๆในมหาวิทยาลัยฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว
เอกสารอ้างอิง
พิษนุ อภิสมาจารโยธิน. (2557). รูปแบบการใช้การแพทย์แบบผสมผสานของผู้ป่วยโรคระบบกล้ามเนื้อและโครงร่างในจังหวัดนครปฐม. วารสารมหาวิทยาลัยศิลปากร. ปีที่ 34. ฉบับที่ 3. หน้า 171-189
พิษนุ อภิสมาจารโยธิน. (2559(ก)). การวิเคราะห์และประเมินผลนโยบายสาธารณะด้านเศรษฐกิจและสุขภาพ: กรณีศึกษาโครงการนํ้าดื่มสะอาดของตำบลหนองดินแดงจังหวัดนครปฐม. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยหอการค้าไทย. ปีที่ 36. ฉบับที่ 1. หน้า 62-81
พิษนุ อภิสมาจารโยธิน. (2559(ข)). เรื่องเพศกับการแพทย์: อนามัยการเจริญพันธุ์ในมิติของสังคมวิทยา. กรุงเทพมหานคร: ทริปเพิ้ล เอ็ดดูเคชั่น
สถาบันวิจัยระบบสาธารณสุข. (2558). กรอบการสนับสนุนการวิจัยภายใต้แผนยุทธศาสตร์ สวรส. ประจำปี 2558-2562. กรุงเทพมหานคร: สถาบันวิจัยระบบสาธารณสุข
สำนักการสาธารณสุขระหว่างประเทศ กระทรวงสาธารณสุข. (2558). Sustainable Development Goals. เข้าถึงเมื่อ (23 ธันวาคม 2558). เข้าถึงได้จาก (https://www.bihmoph.net /userfiles/file/Proceedings%20of% 20GHS%20workshop.pdf)
สำนักงานเขตสุขภาพที่ 3. (2558). ข้อมูลทั่วไป: สถิติจากการสรุปเมื่อปี 2558. เข้าถึงเมื่อ (1 มกราคม 2559). เข้าถึงได้จาก (https://www.spbo3.moph.go.th/data_gn.html)
สำนักสารนิเทศ. (2553. 7. กันยายน). จุรินทร์ เผยที่ประชุมรัฐมนตรีสาธารณสุขของประเทศสมาชิกองค์การอนามัยโลกภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้เสนอสาระร่างปฏิญญากรุงเทพว่าด้วยความเป็นเมืองและสุขภาพ 1 ข้อ. ใน ข่าวเพื่อสื่อมวลชน. (ออนไลน์) เข้าถึงได้จาก (https://
pr.moph.go.th/iprg/module.php?mod=news_print&idHot_new=33590)
สุรศักดิ์ บูรณตรีเวทย์, วิวัฒน์ พุทธวรรณไชย, วิศรี วายุรกุล และจรรยา ภัทรอาชาชัย. (2558). รูปแบบเครือข่ายบริการปฐมภูมิเขตเมือง 14 ประเทศ. วารสารวิจัยระบบสาธารณสุข. ปีที่ 6. ฉบับที่ 2. หน้า 144-155
Burk G.C. (1989). Understanding the Dynamic Role of the Hospital Executive: the View is Better from the Top. Hospital and Health Services Administration Spring. Vol. 34. No. 1. pp. 99-112
Co-operative Education and Career Service. (2011). The 10 Core Competencies. Canada: University of Victoria
Council on Linkages Between Academia and Public Health Practice. (2014). Core Competencies for Public Health Profession. Revised and Adopted by the Council on Linkages Between Academia and Public Health Practice. Access (26 June 2014). Available (https://phf.org/corecompetencies)
Griffith JR, Warden GL, Neighbors K and Shim B. (2002). A New Approach to Assessing Skill Needs of Senior Managers. Journal of Health Administration Education. Vol. 20. No. 1. pp. 75-98
Hudak RP., Brooke PP. and Finstuen K. (2000). Identifying Management Competencies for Health Care Executives: Review of a Series of Delphi Studies. The Journal of Health Administration Education Spring. Vol. 18. No. 2. pp. 213-43
Kazanjian A. and Pagliccia N. (1993). Health care managers in British Columbia, Part I: who manages our systems?. Healthcare Management Forum. Vol. 6. No. 1. pp. 19-24
Liang, Zhanming. (2006). A Quantitative and Qualitative Study of the Senior Health Executive Workforce in New South Wales 1990-1999. Dissertation of the Degree of Doctor of Philosophy, Griffith University, Australia
Liang, Zhanming., Peter Howard, and Lee Koh. (2012). Hey Boss, are you sure they are the managers you are looking for? : Managerial competency requirements for Level II & III managers in community health services. GSTF International Journal of BioSciences. Vol. 2. No. 1. pp. 86-91
Liang, Zhanming., Godfrey Isouard, David Briggs, Sandra Leggat, and Peter Howard. (2013). Developing competent health service managers: how much do we know and how much have we done?. Access (26 June 2014). Available (https://www.shape.org.au/wp-content/uploads/2013/10/Liang-et-al.pdf)
Lim L-Y. Lim, Tord Kjellstrom, Adrian Sleigh, Suwanee Khamman, Sam-Ang Seubsman, Jane Dixon and Cathy Banwell. (2009). Associations Between Urbanisation and Components of the Health-Risk Transition in Thailand. A Descriptive Study of 87,000 Thai Adults. Glob Health Action. Vol. 2. Issue. 1. pp. 110-122
Longest BB and Brooks DH. (1998). Managerial Competence at Senior Levels of Integrated Delivery Systems. Journal of Healthcare Management. Vol. 43. No. 2. pp. 115-35
Manley, K. and Garbett, R. (2000). Paying Peter and Paul: Reconciling Concepts of Expertise with Competency for a Clinical Career Structure. Journal of Clinical Nursing. Vol. 9. No. 3. pp. 47-59
Ministry of Public Health. (2016). Chapter 5 Health Service Systems in Thailand. Access (14 June 2016). Available (https://eng.moph.go.th/index.php/health-situation-trend/93-mental-health-2001/situation-and-trends-of-mental-health-factors/126-chapter-5-health-service-systems-in-thailand)
Mintzberg H. (1973). The Nature of Managerial Work. Prentice-Hall: New Jessey
National Health and Hospital Reform Commission. (2009). A Healthier Future for all Australians - Final Report. Commonwealth of Australia, Canberra: NHHRC
National Health and Hospital Reform Commission. (2009). National Health and Hospital Reform Commission Final Report and Patient-Centred Suggestions for Reform. Australian Journal of Primary Health. Vol. 17. No. 2. pp. 162-168. DOI: 10.1071/PY10033.
Noppadon Pumyim and Somrat Lertmaharit. (2008). Capacity of Health Centers for Implementing Health Promotion in Nakhon Sawan Province. Health Res 2008, 22(uppl). pp. 49-53
New York University. (2016). Effective Management Skills and Knowledge. New York: NYU Wagner. Access (26 June 2014). Available (https://wagner.nyu.edu/health/spec_mgt)
Phitsanu A. (2014). Discursive Practices of Thai Traditional Medicine in Hospital: Case Study of District Hospital in Nakhon Pathom Province. International Journal of Behavioral Science. Vol. 9. No. 1. pp. 67-82
Rawson G. (1986). Senior Health Service Managers: Characteristics and Educational needs. Australian Studies Health Service Administration No. 57. University of New South Wales, Sydney.
Robinns CJ, Bradley H, Spicer M and Mecklenburg GA. (2001). Developing Leadership in Healthcare Administration: A Competency Assessment Tool. Journal of Healthcare Management. Vol. 46. No. 3. pp. 188-202
Roemer, L. (1996). Hospital Middle Managers’ Perception of their Work and Competence. Hospital and Health Services Administration Summer. Vol. 41. No. 2. pp. 210-235
Shewchuk RM, O’Connor SJ and Fine D. (2005). Building an Understanding of the Competencies Needed for Health Administration Practice. Journal of Healthcare Management. Vol. 50. No. 1. pp. 32-47
United State Bureau of Labor. (2016). Health Administration. Bureau of Labor Statistics. Access (26 June 2014). Available (https://en.wikipedia.org/wiki/Health_administration)
Wallick WG. (2002). Healthcare Managers’ Roles, Competencies, and Outputs in Organisational Performance Improvement. Journal of Healthcare Management. Vol. 47. No. 6. pp. 390-402
John M. Welton. (2007). Mandatory Hospital Nurse to Patient Staffing Ratios: Time to Take a Different Approach. The Online Journal of Issues in Nursing. Vol. 12. No. 3.
World Health Organization South East Asia Regional Office. (2010). Health Ministers from South East Asia Highlight Challenges. Meeting of the 28th. Access (26 June 2014). Available (https://www.searo.who.int/LinkFiles/Press_Releases_-_Year_2010_ PR1506.pdf)
World Health Organisation. (1986). Ottawa Charter for Health Promotion, First International Conference on Health Promotion. Ottawa: WHO.
World Health Organization. (2016). Global Report on Urban Health: Equitable, Healthier Cities for Sustainable Development. Geneva: WHO.
Yiengprugsawan V, Caldwell BK, Lim LLY, Seubsman S,and Sleigh AC. (2011). Lifecours Urbanization, Social Demography, and Health Outcomes among a National Cohort of 71,516 Adults in Thailand. International Journal of Population Research. Vol. 1. No. 1. pp. 30-40
