กระบวนการจัดการกลุ่มและการพัฒนาวิสาหกิจชุมชน กรณีศึกษา จังหวัดสกลนคร
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษารูปแบบการบริหารจัดการกลุ่ม และการบริหารเครือข่ายการผลิตปัญหาในการจัดการกลุ่มวิสาหกิจชุมชนและการแปรรูปผลิตภัณฑ์ของกลุ่มแปรรูปผ้าครามในจังหวัดสกลนคร เพื่อหาแนวทางในการพัฒนาการบริหารจัดการกลุ่มวิสาหกิจชุมชนของกลุ่มผู้ผลิตและแปรรูปผ้าครามในจังหวัดสกลนดร.งานวิจัยนี้ใช้ระเบียบวิธีวิจัยเชิงคุณภาพและการวิจัยแบบมีส่วนร่วมโดยเก็บรวบรวมข้อมูลจากการสัมภาษณ์ประธานกลุ่มและสมาชิกกลุ่มวิสาหกิจชุมชนผลิตและแปรรูปผ้าคราม5 กลุ่ม 5 อำเภอ ภายในจังหวัดสกลนคร วิเคราะห์ข้อมูลแบบบรรยายเชิงพรรณนาโดยใช้ทฤษฎีอ้างอิงผลการศึกษาพบว่า รูปแบบการบริหารจัดการ มีลักษณะดังนี้ กลุ่มมีการก่อตั้งโดยมีวัตถุประสงค์ของกลุ่มมีการระดมทุนและได้รับความช่วยเหลือจากภาครัฐ มีโครงสร้างของกลุ่ม มีกฎระเบียบ กติกาของกลุ่มมีการกำหนดระดับการผลิตตามกำลังการผลิตของกลุ่ม ทุกกลุ่มยังไม่สามารถบริหารจัดการกลุ่มแบบครบวงจร แต่กลุ่มจะใช้เครือข่ายเป็นพันธมิตรเพื่อบริหารจัดการให้ครบวงจร กลุ่มมีการเตรียมความพร้อมสู่ AEC ทั้งตั้งรับและเชิงรุก กลุ่มมีเครือข่ายพันธมิตรด้านผู้จัดหาปัจจัยการผลิต ผู้ผลิต และผู้จัดจำหน่ายด้านปัญหาและอุปสรรคพบว่า กลุ่มยังไม่มีการวางแผนในการดำเนินธุรกิจ ด้านการผลิต การจัดการการตลาด การเงินและบัญชีอย่างเป็นระบบ สมาชิกยังมีส่วนร่วมในการพัฒนากลุ่มน้อย และการจัดสรรรายได้และสวัสดิการของกลุ่มยังไม่เป็นรูปธรรม แนวทางในการพัฒนากลุ่ม พบว่า กลุ่มจะต้องวางแผนกลยุทธ์ในการดำเนินวิสาหกิจชุมชนอย่างเข้มแข็งด้วยห่วงโซ่คุณค่า เช่น การวิจัยและพัฒนา การจัดหาปัจจัยการผลิต การผลิตที่มีมาตรฐาน การจัดการโครงสร้างกลุ่มอย่างเป็นทางการ การสืบทอดภูมิปัญญาอย่างเป็นรูปธรรม การสร้างเครือข่ายพันธมิตรด้านการผลิตและด้านการตลาดที่ครบวงจร การเงินและบัญชีที่สามารถตรวจสอบได้ การจัดสรรรายได้ที่เป็นธรรม และการส่งมอบคุณค่าแก่ลูกค้า การส่งเสริมกระบวนการดังกล่าวจะกระตุ้นให้เกิดการพัฒนากลุ่มอย่างต่อเนื่องและยั่งยืน
Article Details
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลอีสาน
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลอีสานและคณาจารย์ท่านอื่นๆในมหาวิทยาลัยฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว
เอกสารอ้างอิง
จิตรี ภู่ตระกูล. (2546). การบริหารจัดการกลุ่มอาชีพหัตถกรรมจากกกในเขตพื้นที่จังหวัดบุรีรัมย์. บัณฑิตวิทยาลัย, มหาวิทยาลัยรามค่ำเหง
เฉลิมขวัญ ครุฑบุญยงค์. (2556). การพัฒนาระบบการจัดการการเงินของวิสาหกิจชุมชน: กรณีศึกษา จังหวัดพระนครศรีอยุธยา. วารสารวิชาการ มหาวิทยาลัยหอการค้าไทย. ปีที่ 33. ฉบับที่1. หน้า 17-3$
ตติยาพร ปรีเปรม. (2548). ธุรกิจชุมชน: กลุ่มอาชีพแปรรูปผลิตภัณฑ์จากหม่อน บ้านโนนงาม อำเภอดอนมดเเดง จังหวัดอุบลราชรานี. วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาสังคมศาสตร์ เพื่อการพัฒนา บัณฑิตวิทยาลัยมหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี
นพา กบดำ. (2550). ปัจจัยที่มีผลต่อการดำเนินงานวิสาหกิจชุมชน กรณีศึกษากลุ่มแม่บ้านเกษตรกร บ้านเชตวัน ตาบลหัวทุ่ง อาเภอลอง จังหวัดแพร่. วิทยานิพนธ์ปริญญาศิลปศาสตรมหาบัณฑิตสาขาวิชาคหกรรมศาสตร์เพื่อการพัฒนาชุมชน. บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยรามคำแหง
นิตยา ฤทธิ์บุญ. (2552). การบริหารจัดการกลุ่มเเม่บ้านเกษตรกรทอผ้ากี่กระตุกบ้านหนองขนาด ตำบลสุขไพบูลย์ อำเภอเลิงสาง จังหวัดนครราชสีมา. บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยรามคำแหง
นันทิยา ทุตานุวัตร และคณะ. (2547). การพัฒนาองค์กรชุมชน. สถาบันพฒนาองค์กรชุมชน (องค์กรมหาชน)พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพมหานคร
บัญฑิตา ศรีชัยมูล. (2547). การพัฒนาแบบมีส่วนร่วมเพื่อส่งเสริมการดำเนินงานวิสาหกิจชุมชนกลุ่มทอผ้า หมู่ 4 ตำบลโคกเจริญ ลำเภอโคกเจริญ จังหว้ตลพบุรี. วิทยานิพนธ์ศิลปศาตรมหาบัณฑิตมหาวิทยาลัยราชภัฎเทพสตรี
ปทุมวรรณ ทองตราช. (2557). การพัฒนาผลิตภัณฑ์แบบชุมชนมีส่วนร่วมโดยประยุกต์ใช้หลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงสำหรับผลิตภัณฑ์ดอกไม้ใบยางพารา. วารสารวิชาการ มหาวิทยาลัยหอการค้าไทย.ปีที่ 34. ฉบับที่ 1. หน้า 15-28
ปีหมา ไวทยวงศ์สกุล. (2556). การบัญชีภาษีอากรของวิสาทกิจชุมชนตามแนวทางที่ถูกต้องและยั่งยืนบนพื้นฐานแนวคิดเศรษฐกิจพอเพียง. วารสารวิชาการ มหาวิทยาลัยหอการค้าไทย. ปีที่ 33.
ฉบับที่ 1. หน้า 152-170
เพชรไพรริน อุปปิง และฐานิตย์ เกษร. (2558). ปีจจัยที่มีผลต่อความสำเร็จของผลิตภัณฑ์ชุมชน: กรณีศึกษา จังหวัดสกลนคร. วารสารวิชาการ มหาวิทยาลัยหอการค้าไทย มนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์. ปีที่ 35. ฉบับที่ 3. หน้า 1-13
ภาสกร นันทพานิช กรรณิการ์ บัวเกตุ และศาครินทร์ ดวงตะวัน. (2549ข). การพัฒนาประสิทธิภาพการบริหารจัดการกลุ่มผู้ผลิตสินค้าหนึ่งตำบลหนึ่งผลิตภัณฑ์ในจังหวัดศรีสะเกษ.ใน การประชุมทางวิชาการของมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ ครั้งที่ 44 : สาฆาศึกษาศาสตร์ สาฆาสังคมศาสตร์สาขาส่งเสริมเเละนิเทศศาสตร์เกษตร สาขามนุษยศาสตร์ สาชาคหกรรมศาสตร์. หน้า 391-403
รัฐนันท์ พงศ์วิริทธิ์ธร และภาคภูมิ ภัควิภาส. (2558). แนวทางการพัฒนาศักยภาพผลิตภัณฑ์ชุมชนเชิงเศรษฐกิจสร้างสรรค์อย่างยั่งยืน ชุมชนบ้านปูคา อำเภอสั้นกำแพง จังหวัดเชียงใหม่.
วารสารวิชาการ มหาวิทยาลัยกอการค้าไทย. ปีที่ 35. ฉบับที่ 2. หน้า 44-58
วิภาวี กฤษณะภูมิ. (2556). การจัดการกลุ่มวิสาหกิจชุมชน: การเรียนรู้จากกลุ่มอาชีพทอผ้าไหมและทอผ้าฝ้ายในจังหวัดขอนแก่น. วารสาร มนุษยศาสตร์ สังคมศาสตร์. ปีที่ 3ง. ฉบับที่ 1. หน้า 165-188
ศิริณา จิตต์จรัส. (2550). การพัฒนาศักยภาพการดำเนินงานเพื่อก้าวสู่ระดับการพัฒนาผลิตภัณฑ์หนึ่งตำบลหนึ่งผลิตภัณฑ์ (OTOP) กรณีศึกษาผลิตภัณฑ์ประเภทของใช้ ของตกแต่ง และของที่ระลึกจังหวัดพระนครศรีอยุธยา. ใน การสัมมนาเรื่องขับเคลื่อนพลังชุมซนเพื่อโลกอนาคต คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น 2-4 กันยายน 2552. หน้า 179-189
ศุภากร ปรึกษา. (2552). ความสำเร็จของกลุ่มอาชีพผักตบชวาบ้านทวยทราย. รายงานการศึกษาอิสระ ปริญญารัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต ขอนแก่นบัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยขอนแก่น
สุภัสรา บุญเรือง. (2551). การศึกษาการบริหารจัดการกลุ่มธุรกิจจักสารผักตบชวา: กรณีศึกษาบ้านสันป่าม่วง อำเภอเมืองพะเยา. บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย
อนุรัตน์ สายทอง ฐิติรัตน์ แว่นเรืองรอง และอำนาจ สุนาพรม. (2558). การพัฒนารูปแบบผ้าย้อมครามสำหรับคนรุ่นใหม. วารสารมหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร. ปีที่7. ฉบับที่ 13. หน้า 11-20
อัญชนิตา กมลเพ็ชร. (2547). การดำเนินงานธุรกิจชุมชนการผลิตเส้นไหม : กรณีศึกษาบ้านหนองไฮน้อย.วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาพัฒนาสังคม. บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยขอนแก่น