กระบวนการจัดการกลุ่มและการพัฒนาวิสาหกิจชุมชน กรณีศึกษา จังหวัดสกลนคร

Main Article Content

เพชรไพรริน อุปปิง
ฐานิตย์ เกษร
วิมลใย เทือกตาถา
อรอนงค์ จำปาแก้ว
พรทิพย์ อัคราช

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษารูปแบบการบริหารจัดการกลุ่ม และการบริหารเครือข่ายการผลิตปัญหาในการจัดการกลุ่มวิสาหกิจชุมชนและการแปรรูปผลิตภัณฑ์ของกลุ่มแปรรูปผ้าครามในจังหวัดสกลนคร เพื่อหาแนวทางในการพัฒนาการบริหารจัดการกลุ่มวิสาหกิจชุมชนของกลุ่มผู้ผลิตและแปรรูปผ้าครามในจังหวัดสกลนดร.งานวิจัยนี้ใช้ระเบียบวิธีวิจัยเชิงคุณภาพและการวิจัยแบบมีส่วนร่วมโดยเก็บรวบรวมข้อมูลจากการสัมภาษณ์ประธานกลุ่มและสมาชิกกลุ่มวิสาหกิจชุมชนผลิตและแปรรูปผ้าคราม5 กลุ่ม 5 อำเภอ ภายในจังหวัดสกลนคร วิเคราะห์ข้อมูลแบบบรรยายเชิงพรรณนาโดยใช้ทฤษฎีอ้างอิงผลการศึกษาพบว่า รูปแบบการบริหารจัดการ มีลักษณะดังนี้ กลุ่มมีการก่อตั้งโดยมีวัตถุประสงค์ของกลุ่มมีการระดมทุนและได้รับความช่วยเหลือจากภาครัฐ มีโครงสร้างของกลุ่ม มีกฎระเบียบ กติกาของกลุ่มมีการกำหนดระดับการผลิตตามกำลังการผลิตของกลุ่ม ทุกกลุ่มยังไม่สามารถบริหารจัดการกลุ่มแบบครบวงจร แต่กลุ่มจะใช้เครือข่ายเป็นพันธมิตรเพื่อบริหารจัดการให้ครบวงจร กลุ่มมีการเตรียมความพร้อมสู่ AEC ทั้งตั้งรับและเชิงรุก กลุ่มมีเครือข่ายพันธมิตรด้านผู้จัดหาปัจจัยการผลิต ผู้ผลิต และผู้จัดจำหน่ายด้านปัญหาและอุปสรรคพบว่า กลุ่มยังไม่มีการวางแผนในการดำเนินธุรกิจ ด้านการผลิต การจัดการการตลาด การเงินและบัญชีอย่างเป็นระบบ สมาชิกยังมีส่วนร่วมในการพัฒนากลุ่มน้อย และการจัดสรรรายได้และสวัสดิการของกลุ่มยังไม่เป็นรูปธรรม แนวทางในการพัฒนากลุ่ม พบว่า กลุ่มจะต้องวางแผนกลยุทธ์ในการดำเนินวิสาหกิจชุมชนอย่างเข้มแข็งด้วยห่วงโซ่คุณค่า เช่น การวิจัยและพัฒนา การจัดหาปัจจัยการผลิต การผลิตที่มีมาตรฐาน การจัดการโครงสร้างกลุ่มอย่างเป็นทางการ การสืบทอดภูมิปัญญาอย่างเป็นรูปธรรม การสร้างเครือข่ายพันธมิตรด้านการผลิตและด้านการตลาดที่ครบวงจร การเงินและบัญชีที่สามารถตรวจสอบได้ การจัดสรรรายได้ที่เป็นธรรม และการส่งมอบคุณค่าแก่ลูกค้า การส่งเสริมกระบวนการดังกล่าวจะกระตุ้นให้เกิดการพัฒนากลุ่มอย่างต่อเนื่องและยั่งยืน

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
อุปปิง เ., เกษร ฐ., เทือกตาถา ว., จำปาแก้ว อ., & อัคราช พ. (2016). กระบวนการจัดการกลุ่มและการพัฒนาวิสาหกิจชุมชน กรณีศึกษา จังหวัดสกลนคร. วารสาร มทร.อีสาน ฉบับมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 3(2), 14–28. สืบค้น จาก https://so05.tci-thaijo.org/index.php/RMUTI_SS/article/view/194647
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

เกรียงไกร กันแก้ว และคณะ. (2549). การสร้างเครือข่ายวิสาหกิจชุมชน เพื่อความเข้มแข็ง กรณีศึกษากลุ่มเม่บ้านเกษตรกร

จิตรี ภู่ตระกูล. (2546). การบริหารจัดการกลุ่มอาชีพหัตถกรรมจากกกในเขตพื้นที่จังหวัดบุรีรัมย์. บัณฑิตวิทยาลัย, มหาวิทยาลัยรามค่ำเหง

เฉลิมขวัญ ครุฑบุญยงค์. (2556). การพัฒนาระบบการจัดการการเงินของวิสาหกิจชุมชน: กรณีศึกษา จังหวัดพระนครศรีอยุธยา. วารสารวิชาการ มหาวิทยาลัยหอการค้าไทย. ปีที่ 33. ฉบับที่1. หน้า 17-3$

ตติยาพร ปรีเปรม. (2548). ธุรกิจชุมชน: กลุ่มอาชีพแปรรูปผลิตภัณฑ์จากหม่อน บ้านโนนงาม อำเภอดอนมดเเดง จังหวัดอุบลราชรานี. วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาสังคมศาสตร์ เพื่อการพัฒนา บัณฑิตวิทยาลัยมหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี

นพา กบดำ. (2550). ปัจจัยที่มีผลต่อการดำเนินงานวิสาหกิจชุมชน กรณีศึกษากลุ่มแม่บ้านเกษตรกร บ้านเชตวัน ตาบลหัวทุ่ง อาเภอลอง จังหวัดแพร่. วิทยานิพนธ์ปริญญาศิลปศาสตรมหาบัณฑิตสาขาวิชาคหกรรมศาสตร์เพื่อการพัฒนาชุมชน. บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยรามคำแหง

นิตยา ฤทธิ์บุญ. (2552). การบริหารจัดการกลุ่มเเม่บ้านเกษตรกรทอผ้ากี่กระตุกบ้านหนองขนาด ตำบลสุขไพบูลย์ อำเภอเลิงสาง จังหวัดนครราชสีมา. บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยรามคำแหง

นันทิยา ทุตานุวัตร และคณะ. (2547). การพัฒนาองค์กรชุมชน. สถาบันพฒนาองค์กรชุมชน (องค์กรมหาชน)พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพมหานคร

บัญฑิตา ศรีชัยมูล. (2547). การพัฒนาแบบมีส่วนร่วมเพื่อส่งเสริมการดำเนินงานวิสาหกิจชุมชนกลุ่มทอผ้า หมู่ 4 ตำบลโคกเจริญ ลำเภอโคกเจริญ จังหว้ตลพบุรี. วิทยานิพนธ์ศิลปศาตรมหาบัณฑิตมหาวิทยาลัยราชภัฎเทพสตรี

ปทุมวรรณ ทองตราช. (2557). การพัฒนาผลิตภัณฑ์แบบชุมชนมีส่วนร่วมโดยประยุกต์ใช้หลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงสำหรับผลิตภัณฑ์ดอกไม้ใบยางพารา. วารสารวิชาการ มหาวิทยาลัยหอการค้าไทย.ปีที่ 34. ฉบับที่ 1. หน้า 15-28

ปีหมา ไวทยวงศ์สกุล. (2556). การบัญชีภาษีอากรของวิสาทกิจชุมชนตามแนวทางที่ถูกต้องและยั่งยืนบนพื้นฐานแนวคิดเศรษฐกิจพอเพียง. วารสารวิชาการ มหาวิทยาลัยหอการค้าไทย. ปีที่ 33.
ฉบับที่ 1. หน้า 152-170

เพชรไพรริน อุปปิง และฐานิตย์ เกษร. (2558). ปีจจัยที่มีผลต่อความสำเร็จของผลิตภัณฑ์ชุมชน: กรณีศึกษา จังหวัดสกลนคร. วารสารวิชาการ มหาวิทยาลัยหอการค้าไทย มนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์. ปีที่ 35. ฉบับที่ 3. หน้า 1-13

ภาสกร นันทพานิช กรรณิการ์ บัวเกตุ และศาครินทร์ ดวงตะวัน. (2549ข). การพัฒนาประสิทธิภาพการบริหารจัดการกลุ่มผู้ผลิตสินค้าหนึ่งตำบลหนึ่งผลิตภัณฑ์ในจังหวัดศรีสะเกษ.ใน การประชุมทางวิชาการของมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ ครั้งที่ 44 : สาฆาศึกษาศาสตร์ สาฆาสังคมศาสตร์สาขาส่งเสริมเเละนิเทศศาสตร์เกษตร สาขามนุษยศาสตร์ สาชาคหกรรมศาสตร์. หน้า 391-403

รัฐนันท์ พงศ์วิริทธิ์ธร และภาคภูมิ ภัควิภาส. (2558). แนวทางการพัฒนาศักยภาพผลิตภัณฑ์ชุมชนเชิงเศรษฐกิจสร้างสรรค์อย่างยั่งยืน ชุมชนบ้านปูคา อำเภอสั้นกำแพง จังหวัดเชียงใหม่.
วารสารวิชาการ มหาวิทยาลัยกอการค้าไทย. ปีที่ 35. ฉบับที่ 2. หน้า 44-58

วิภาวี กฤษณะภูมิ. (2556). การจัดการกลุ่มวิสาหกิจชุมชน: การเรียนรู้จากกลุ่มอาชีพทอผ้าไหมและทอผ้าฝ้ายในจังหวัดขอนแก่น. วารสาร มนุษยศาสตร์ สังคมศาสตร์. ปีที่ 3ง. ฉบับที่ 1. หน้า 165-188

ศิริณา จิตต์จรัส. (2550). การพัฒนาศักยภาพการดำเนินงานเพื่อก้าวสู่ระดับการพัฒนาผลิตภัณฑ์หนึ่งตำบลหนึ่งผลิตภัณฑ์ (OTOP) กรณีศึกษาผลิตภัณฑ์ประเภทของใช้ ของตกแต่ง และของที่ระลึกจังหวัดพระนครศรีอยุธยา. ใน การสัมมนาเรื่องขับเคลื่อนพลังชุมซนเพื่อโลกอนาคต คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น 2-4 กันยายน 2552. หน้า 179-189

ศุภากร ปรึกษา. (2552). ความสำเร็จของกลุ่มอาชีพผักตบชวาบ้านทวยทราย. รายงานการศึกษาอิสระ ปริญญารัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต ขอนแก่นบัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยขอนแก่น

สุภัสรา บุญเรือง. (2551). การศึกษาการบริหารจัดการกลุ่มธุรกิจจักสารผักตบชวา: กรณีศึกษาบ้านสันป่าม่วง อำเภอเมืองพะเยา. บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย

อนุรัตน์ สายทอง ฐิติรัตน์ แว่นเรืองรอง และอำนาจ สุนาพรม. (2558). การพัฒนารูปแบบผ้าย้อมครามสำหรับคนรุ่นใหม. วารสารมหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร. ปีที่7. ฉบับที่ 13. หน้า 11-20

อัญชนิตา กมลเพ็ชร. (2547). การดำเนินงานธุรกิจชุมชนการผลิตเส้นไหม : กรณีศึกษาบ้านหนองไฮน้อย.วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาพัฒนาสังคม. บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยขอนแก่น