ภาพสะท้อนพฤติกรรมเยาวชนในสังคมปัจจุบัน
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาภาพจิตรกรรมของศิลปินลัทธิสำแดงพลังอารมณ์ จำนวน 3 คน ได้แก่ เอมิล โนลเด (Emil Nolde), แอนสท์ ลุควิก เคียร์ชเนอร์ (Ernst Ludwing Kirchner), อีกอน ชิลเลอร์ (Egon Schiele) ในประเด็นการบิดเบือนรูปทรงมนุษย์, ชุดสี, กลวิธี การระบายสี 2) สร้างสรรค์จิตรกรรมสำแดงพลังอารมณ์ เรื่อง ภาพสะท้อนพฤติกรรมเยาวชนในสังคมปัจจุบัน ด้วยสีอะคริลิกบนผ้าใบ กลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ ผลงานจิตรกรรมของศิลปินลัทธิสำแดงพลังอารมณ์ของศิลปินสามคน จำนวนสิบสองภาพ โดยกำหนดวิธีการสุ่มแบบเจาะจง เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ ภาพจิตรกรรมที่ผู้วิจัยสร้างขึ้น จำนวนสี่ชิ้น และแบบสัมภาษณ์ เก็บข้อมูลจากผู้เชี่ยวชาญทางด้านศิลปะ โดยใช้เทคนิคเดลฟายประยุกต์
ผลการวิจัยพบว่า
- ภาพจิตรกรรมของศิลปินลัทธิสำแดงพลังอารมณ์ พบว่า การบิดเบือนรูปทรงมนุษย์ในผลงานที่พบ คือ การยืด บิดงอ การดึง ทำให้สั้น เกี่ยวพัน ชุดสี การใช้สีที่หลากหลาย ทั้งสีโทนร้อนและสีโทนเย็น ในอัตราส่วน 80 :20 ส่วนใหญ่ไข้สีคู่ตรงข้าม กลวิธีการระบายสีมีทั้งแบบขับข้อนกันสีหนา เกลี่ยเรียบ ทิ้งฝีแปรง แสดงจีลารอยพู่กัน
- การสร้างสรรค์จิตรกรรมผลงาน ผู้วิจัย บิดเบือนรูปทรงมนุษย์ในลักษณะ บีบ ยืด บิดงอ ขยายให้ใหญ่เพื่อสร้างพลังและอารมณ์ความรู้สึก ชุดสีที่ใช้เพื่อการสร้างบรรยากาศพื้นหลังมีความหลากหลายสี ด้วยการเปลี่ยนคู่สีตรงข้ามหลายๆ ดู่ กลวิธีการระบายสี ผู้วิจัยใช้เครื่องมือหรืออุปกรณ์ต่างๆ หลายชนิด รวมทั้งใช้เกรียงไม้แบน ๆ ปาดและแต้มสีเพื่อสร้างความรู้สึกน่าเกลียดน่ากลัวในภาพ
Article Details
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลอีสาน
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลอีสานและคณาจารย์ท่านอื่นๆในมหาวิทยาลัยฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว
เอกสารอ้างอิง
โกศล พิณกุล. (2543). เทคนิคการระบายสีน้ำมันและศิลปะวิจัย. กรุงเทพฯ : โอเดียนสโตร์
โกศล พิณกุล. (2545). รูปแบบและเทคนิคการระบายสีน้ำ. กรุงเทพฯ : เอมี่ เทรดดิ้ง
โกสุม สายใจ. (2544). จิตรกรรมพื้นฐาน. กรุงเทพฯ : สารพันธ์ศึกษา
จิรภัทร ทัศนสมบูรณ์. (2545). ความขัดแย้งของความต่างของวัฒนธรรม. วิทยานิพนธ์ศิลปมหาบัณฑิต. สาขาวิชาจิตรกรรม ภาควิชาจิตรกรรม มหาวิทยาลัยศิลปากร
จิระพัฒน์ พิตรปรีชา. (2545). โลกศิลปะศตวรรษที่20. ลัทธิสำแดงพลังอารมณ์แนวนามธรรม. กรุงเทพฯ : เมืองโบราณ หน้า 224-229. เข้าถึงเมื่อ 2 กรกฎาคม 2555 เข้าถึงได้จาก (th.wikipedia.org/wiki/)
ชะลูด นิ่มเสมอ. (2542). องค์ประกอบศิลปะ. พิมพ์ครั้งที่ 5. กรุงเทพฯ : โอเดียนสโตร์
นงนุชภูมาลี.(2544).การซ่อนเร้นตัวตนภายใต้พฤติกรรมลวงของมนุษย์.วิทยานิพนธ์ศิลปมหาบัณฑิต.สาขาวิชาจิตรกรรม ภาควิชาจิตรกรรม มหาวิทยาลัยศิลปากร
ประไพ วีระอมรกุล. (2553). ประวัติศาสตร์ศิลป. กรุงเทพฯ : สหธรรมิก
พีระพงษ์ กุลพิศาล. (2520). การออกแบบในสุนทรียภาพ. กรุงเทพฯ : กรมการฝึกหัดครู
พีระพงษ์ กุลพิศาล. (2546). มโนภาพและการรับรู้ทางศิลปะและศิลปศึกษา. กรุงเทพฯ :21 เซ็นจูรี่
พีระพงษ์ กุลพิศาล. (2554). การบิดเบือนรูปทรงรูปทัศนศิลป. อัดสำเนา
รัจรี นพเกตุ. (2539). การรับรู้. กรุงเทพฯ : ประกายพรึก
รัฐภูมิ ผิวพันธมิตร. (2552). การแฝงตัวของตัณหานิยมในพุทธสังคมปัจจุบัน. วิทยานิพนธ์ศิลปมหาบัณฑิตสาขาวิชาจิตรกรรม ภาควิชาจิตรกรรม มหาวิทยาลัยศิลปากร
ราชบัณฑิตสถาน. (2541). พจนานุกรมศัพท์ศิลปะ. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ : คุรุสภา
วิรุณ ตั้งเจริญ. (2527). ศิลปะร่วมสมัย. กรุงเทพฯ : วิฌวลอาร์ต
สมชาย พรหมสุวรรณ. (2548). หลักการทัศนศิลป. กรุงเทพฯ : แอคทีฟพริ้นท์
สมพงษ์ จิตระดับ. (2554. 14. กรกฏาคม). ไน หนังสือพิมพ์มติชน. หน้า 7
สมพร รอดบุญ. (ม.ม.ป.). กี่มาของการสร้างสรรค์ศิลปะของศิลปิน. มปพ
สุชาติ เถาทอง. (2536). หลักการทัศนศิลป. กรุงเทพฯ : นำอักษรการพิมพ์
สุชาติ สุทธิ. (2535). เรียนรู้การเห็น : พื้นฐานการวิจารณ์ทัศนศิลป. กรุงเทพฯ : โอ.เอศพริ้นติ้งเฮาส์
อารี สุทธิพันธ์. (2535). การระบายสีน้ำ. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ : โอเดียนสโตร์
EgonSchiele: The Egoist (EgonSchiele: Narcisse' chorch') by Jean-Louis Gaillemin; Translated from the French by Liz Nash O2006 ISBN 978-0-500-30121-0&ISBN
0-500-30121-2. เข้าถึงเมื่อ 23 มิถุนายน 2555 เข้าถึงได้จาก (EgonSchieleth. wikipedia.org/wiki/)
ทฤษฎี. เข้าถึงเมื่อ 2 สิงหาคม 2555 เข้าถึงได้จาก (homegame9. wordpress.com)
หลักการจัดภาพ. เข้าถึงเมื่อ 13 สิงหาคม 255 เช้าถึงได้จาก (schoolobec go.th/huyhinpit,/student / Art2/paper1.html)
ทฤษฎีศิลปะ. เข้าถึงเมื่อ 24 สิงหาคม 2555 เข้าถึงได้จาก (www.media.rmutt.ac.th/ wbi/Education/.../51hom%20theory%20art.htm)
โวล์ฟ, นอร์แบรท. (2552). เอกซ์เพรสชั่นนิสม์ Emil Nolde. กรุงเทพฯ : เดอะเกรกไฟน์อาร์ท เข้าถึงเมื่อ 25 มิถุนายน 2555 เข้าถึงได้จาก (th.wikipedia.org/ wiki/)
โวล์ฟ, นอร์แบรท. (2552). เอกซ์เพรสชั่นนิสม์ Ernst Ludwing Kirchner. กรุงเทพฯ : เดอะเกรกไฟน์อาร์ท เข้าถึงเมื่อ 26 มิถุนายน 2555 เข้าถึงได้จาก (th. wikipedia.org/wiki/)
โวล์ฟ, นอร์แบรท. (2552). เอกซ์เพรสชั่นนิสม์ ฟรันช์ มาร์ค. กรุงเทพฯ : เดอะเกรกไฟน์อาร์ท เข้าถึงเมื่อ 26 กรกฏาคม 2555 เข้าถึงได้จาก (th. wikipedia.org/wiki/)
