แนวทางการพัฒนาศักยภาพบุคลากรทางการท่องเที่ยวของนักศึกษา บัณฑิต นักวิชาการ และผู้ประกอบการด้านการท่องเที่ยว
Main Article Content
บทคัดย่อ
การศึกษาแนวทางการพัฒนาศักยภาพบุคลากรทางการท่องเที่ยวของนักศึกษา บัณฑิต นักวิชาการ และผู้ประกอบการด้านการท่องเที่ยวในครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อหาแนวทางในการพัฒนาศักยภาพของบุคลากรทางการท่องเที่ยว โดยใช้การวิจัยเชิงปริมาณ กลุ่มตัวอย่างในการศึกษา ได้แก่ นักศึกษา บัณฑิต นักวิชาการ และผู้ประกอบการด้านการท่องเที่ยวที่นักศึกษาได้เข้ารับการฝึกประสบการณ์วิชาชีพ จำนวนรวม 441 คน เก็บรวบรวมข้อมูลด้วยแบบสอบถาม วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติเชิงพรรณนา ได้แก่ ค่าเฉลี่ย ค่าความถี่ ค่าร้อยละ และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ผลการวิจัยพบว่ากลุ่มตัวอย่างส่วนใหญ่เห็นว่า นักศึกษาสาขาวิชา การท่องเที่ยว ยังต้องพัฒนาศักยภาพในด้านต่าง ๆ เพื่อให้สำเร็จการศึกษาออกไปเป็นบุคลากรทางการท่องเที่ยวที่มีคุณภาพในอนาคต ทั้งในด้านคุณธรรม จริยธรรม โดยเฉพาะในประเด็นความเสียสละ ความอ่อนน้อม ตรงต่อเวลา ความสุภาพเรียบร้อย ความเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่และจรรยาบรรณวิชาชีพ ด้านความรู้ ได้แก่ สถานการณ์การท่องเที่ยวในปัจจุบัน ความรู้รอบตัว ด้านทักษะทางปัญญา ได้แก่ ความสามารถในการคิด วิเคราะห์ความสัมพันธ์ระหว่างบุคคลและความรับผิดชอบ โดยเฉพาะในด้านความรับผิดชอบในงานและการทำงานเป็นทีม และด้านการวิเคราะห์เชิงตัวเลข การสื่อสารและการใช้เทคโนโลยีสารสนเทศ ดังนั้น ผลการศึกษาครั้งนี้จึงมีข้อเสนอแนะสำหรับการพัฒนาทรัพยากรบุคคลด้านการท่องเที่ยวที่มีคุณภาพในอนาคต ได้แก่ ปลูกฝังความเสียสละ ความอ่อนน้อมถ่อมตน ความตรงต่อเวลา ความเอื้อเฟื้อ และจรรยาบรรณวิชาชีพ ส่งเสริมการใฝ่หาความรู้รอบตัว การฝึกปฏิบัติจริง พัฒนาทักษะการวิเคราะห์ ประมวลผล การประยุกต์ใช้นวัตกรรมต่าง ๆ และส่งเสริมความรับผิดชอบและการทำงานเป็นทีม รวมทั้งพัฒนาทักษะ ด้านภาษาและการใช้เทคโนโลยีสารสนเทศ
Article Details
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลอีสาน
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลอีสานและคณาจารย์ท่านอื่นๆในมหาวิทยาลัยฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว
เอกสารอ้างอิง
คณะกรรมการการอุดมศึกษา. (2562). กรอบมาตรฐานผลการเรียนรู้ระดับอุดมศึกษาแห่งชาติ. สำนักงานคณะกรรมการการอุดมศึกษา กรุงเทพมหานคร
Anatkatanakul, K. (2013). Attribute of Academic by National Qualification Standard on Graduate Study of Tourism and Hotel Academy Facuty of Arts Rajamangala University of Technology Thunyaburi. Pratumthani, Rajamangala University of Technology Thunyaburi
Huang, S., Cathy, H. C., and Chan, A. (2010). Tour Guide Performance and Tourist Satisfaction: A Study of the Package Tours in Shang Hai’. Journal of Hospitality and Tourism Research. Vol. 34, Issue 1, pp. 3-33. DOI: 10.1177/1096348009349815
Lertterada, S. (2008). Guidelines for Potential Development of Human in Tourism Industry A Case Study of Guide. Bangkok. Srinakarintravirot University
Maitreesopon, B., Weeranawin, L., and Unarumlert, T. (2013). Development Strategy on Human in Tourism Industry of West Into ASEAN Cumunity. ASEAN Journal of Management and Innovation. Vol. 5, Issue 1, pp. 77-88
Ministry of Education. (2010). Qualification Standard on Graduate Study of Tourism and Hotel Academy. Bangkok, Ministry of Education
Sharafuddin, M. A. (2015). Type of Tourism in Thailand. e-Review of Tourism Research (eRTR). Vol. 12, Issue 3/4, pp. 210-219
Teangchung, P. (2005). Syntesis of Research was Subsidized by Faculty of Eduation Chiangmai University on 1999-2002 Year. Faculty of Eduation Chiangmai University, Chiangmai
Yuwattana, P. (2014). Guidelines for Potential Development of Supporter in Health Services in Samutsongkram. Health Office of Samutsongkram
Zhang, H. Q. and Chow, I. (2004). Application of Importance-Performance Model in Tour Guides’ Performance: Evidence From Mainland Chinese Outbound Visitors in Hong Kong. Tourism Management. Vol. 25, Issue 1, pp. 81-91. DOI: 10.1016/S0261-5177(03)00064-5