การวิเคราะห์เนื้อหารูปแบบกลยุทธ์การสื่อสารทางการตลาดบนสื่อออนไลน์ของผู้ประกอบการด้านธุรกิจเกษตรอินทรีย์ของร้านเลมอนฟาร์ม
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้ศึกษาเกี่ยวกับรูปแบบการสื่อสารทางการตลาดบนสื่อออนไลน์ของผู้ประกอบการ ด้านธุรกิจเกษตรอินทรีย์ของร้านเลมอนฟาร์มและศึกษากลยุทธ์การสื่อสารทางการตลาดบนสื่อออนไลน์ การวิจัยในครั้งนี้ผู้วิจัยได้เลือกใช้ระเบียบวิธีการวิจัยเชิงคุณภาพ (Qualitative Research) ในการเก็บรวบรวมข้อมูล ซึ่งประกอบด้วยการวิเคราะห์เนื้อหา (Content Analysis) โดยทำการวิเคราะห์ประเภทเนื้อหาที่ใช้ในการสื่อสารที่นำเสนอผ่านสื่อออนไลน์ผ่าน 3 ช่องทาง คือ เฟซบุ๊ก อินสตาแกรมและยูทูป โดยมีการกำหนดหน่วยการวิเคราะห์ดังนี้ 1) การวิเคราะห์สาระสำคัญ 2) การวิเคราะห์เกี่ยวกับวัตถุประสงค์ของเนื้อหาในการสื่อข่าวสาร 3) วิเคราะห์กลวิธีนำเสนอข่าวสาร 4) วิเคราะห์รูปแบบสื่อของการนำเสนอเนื้อหา พบว่าร้านเลมอนฟาร์มมีการสื่อสารทางการตลาดบนสื่อออนไลน์โดยการสื่อสารต่อลูกค้านั้นมุ่งเน้นเรื่อง การโฆษณาสินค้่ออร์แกนิคเป็นประเด็นสำคัญ ซึ่งมีวัตถุประสงค์เพื่อทำให้สินค้าออร์แกนิคเป็นที่รู้จักมากขึ้น และทำให้ลูกค้าหันมาสนใจเกี่ยวกับสินค้าออร์แกนิค ผลของการวิจัยนี้เป็นแนวทางในการพัฒนาเรื่อง การตลาดเชิงเนื้อหาของธุรกิจสินค้าออร์แกนิค เพื่อนำไปสร้างกลยุทธ์ทางการตลาดให้เหมาะสมกับกลุ่มลูกค้าเป้าหมาย และสร้างแรงกระตุ้นแรงจูงใจให้ลูกค้าเกิดความสนใจและส่งผลต่อการตัดสินใจซื้อสินค้าของร้านเลมอนฟาร์ม
Article Details
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลอีสาน
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลอีสานและคณาจารย์ท่านอื่นๆในมหาวิทยาลัยฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว
เอกสารอ้างอิง
ฐิตานันท์ ชัยโฆษิตภิรมย์. (2560). การวิเคราะห์การนำเสนอเนื้อหาบนสื่อสังคมออนไลน์ ผู้ให้บริการแพลตฟอร์มหางานสำหรับฟรีแลนซ์ออนไลน์: กรณีศึกษาแฟนเพจเฟซบุ๊ก Fastwork. การค้นคว้าอิสระหลักสูตรปริญญามหาบัณฑิต สาขาวิชาการสื่อสารการตลาดดิจิทัล คณะนิเทศศาสตร์ มหาวิทยาลัยกรุงเทพ
ทศพล เข็มเป้า. (2559). ปัจจัยการสื่อสารการตลาดเพื่อการตัดสินใจซื้อเครื่องสำอางผ่านเว็บไซต์ www.konvy.com ของผู้ที่เคยซื้อเครื่องสำอางผ่านเว็บไซต์. การค้นคว้าอิสระหลักสูตรปริญญามหาบัณฑิต สาขาวิชาการสื่อสารการตลาดดิจิทัล คณะนิเทศศาสตร์ มหาวิทยาลัยกรุงเทพ
ธนกฤต วงศ์มหาเศรษฐ์. (2561). การเปิดรับการตลาดเชิงเนื้อหาของผู้บริโภคสินค้าออนไลน์ในเขตกรุงเทพมหานคร. วารสารวิชาการบริหารธุรกิจ สมาคมสถาบันอุดมศึกษาเอกชนแห่งประเทศไทยในพระราชูปถัมภ์ สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯสยามบรมราชกุมารี. ปีที่ 7. ฉบับพิเศษ ประจำเดือน มกราคม - มิถุนายน 2561. หน้า 85-94
นิธิดา อรุณคีรีวัฒน์, รัชตะวัน ป้องกก, รินรดา รัตนดิลกวิทย์, วราศิณี อรุณคีรีวัฒน์, ทาริกา สระทองคำ และศุภชัย เหมือนโพธิ์. (2562). ปัจจัยส่วนประสมทางการตลาดที่มีผลต่อการตัดสินใจซื้ออาหารกล่องเพื่อสุขภาพสำหรับกลุ่ม Millennial ในพื้นที่เขตกรุงเทพมหานคร. วารสารมนุษย์ศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยเอเชียอาคเนย์. ปีที่ 3, ฉบับที่ 2, หน้า 33-43
แพรวไพลิน ขันธ์วราพัรธิชัย. (2561). กลยุทธ์การใช้เนื้อหาในการสื่อสารการตลาดผ่าน Facebook Fanpage: สวนผัก โอ้กะจู๋ เพื่อสร้างการรับรู้และแรงจูงใจในการตัดสินใจบริโภคสินค้าปลอดสารพิษ. การค้นคว้าอิสระหลักสูตรปริญญามหาบัณฑิต สาขาวิชาการสื่อสารเชิงกลยุทธ์ คณะนิเทศศาสตร์ มหาวิทยาลัยกรุงเทพ
พรวลัย ประเสริฐวุฒิวัฒนา. (2559). รูปแบบการสื่อสารการตลาดออนไลน์เพื่อการสร้างแบรนด์ของสินค้าเกษตรอินทรีย์
กรณีศึกษากลุ่มเกษตรอินทรีย์ไร่รื่นรมย์. การค้นคว้าอิสระหลักสูตรปริญญามหาบัณฑิต สาขาวิชาการสื่อสารการตลาดดิจิทัล คณะนิเทศศาสตร์ มหาวิทยาลัยกรุงเทพ
วศิน อุ่ยเต็กเค่ง. (2558). การศึกษากลยุทธ์การสื่อสารทางการตลาดออนไลน์ของธุรกิจภาพยนตร์ออนไลน์รูปแบบสตรีมมิ่งในประเทศไทย. การค้นคว้าอิสระหลักสูตรปริญญามหาบัณฑิต สาขาวิชาการสื่อสารการตลาดดิจิทัล คณะนิเทศศาสตร์ มหาวิทยาลัยกรุงเทพ
ศุภเชษฐ์ เศรษฐโชติ. (2560). การนำเสนอการตลาดเชิงเนื้อหาบนสื่อดิจิทัลและความตั้งใจรับประทานอาหารคลีน. การค้นคว้าอิสระหลักสูตรปริญญามหาบัณฑิต สาขาวิชาการสื่อสารการตลาดดิจิทัล คณะนิเทศศาสตร์ มหาวิทยาลัยกรุงเทพ
สำนักงานพัฒนาธุรกรรมทางอิเล็กทรอนิกส์ (องค์การมหาชน). (2562). รายงานผลการสำรวจพฤติกรรมผู้ใช้อินเทอร์เน็ตในประเทศไทย ปี พ.ศ. 2561. พิมพ์ครั้งที่ 1. กรุงเทพฯ: กระทรวงดิจิทัลเพื่อเศรษฐกิจและสังคม
สุภางค์ จันทวานิช. (2553). วิธีการวิจัยเชิงคุณภาพ. (พิมพ์ครั้งที่ 18). กรุงเทพมหานคร: จุฬาลงกรณ์แห่งมหาวิทยาลัย
สุรชัย ศรีนรจันทร์. (2562). แนวทางการพัฒนาการสื่อสารเชิงเนื้อหาเพื่อการจัดการเชิงธุรกิจของเกษตรกร. วารสารศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยแม่โจ้. ปีที่ 7, ฉบับที่ 1, หน้า 175-185
สุรชัย ศรีนรจันทร์ และบุหงา ชัยสุวรรณ. (2562). กระบวนการสร้างตราสินค้าและการสื่อสารการตลาดออนไลน์สินค้าเกษตรอินทรีย์. วารสารวิชาการเกษตร. ปีที่ 37, ฉบับที่ 2, หน้า 177-185
Content Marketing Institute. (2016). Content marketing framework: Channels. Access (1 July 2019). Available (http://contentmarketinginstitute.com/2014/11/8-metrics-conquer-fear-measurement)
Chaffey, D. (2013). Definitions of Emarketing vs Internet vs Digital Marketing. Smart Insight Blog, February 16.
Halvorson, K. (2010). Content Strategy for the Web. New Rider: Berkeley
Hall, J. (2013). Business Goals of Content Marketing. Access (10 June 2019). Available (http://www.forbes.com/sites/johnhall/2013/10/20/5-business-goal-of-contentmarketing/#d80b76122da6)
Steimle, J. ( 2014). What is Content Marketing. Access (30 June 2019). Available (http://www.forbes.com/sites/joshsteimle/2014/09/19/what-is-content-marketing/#903b9631d700)
Slater, D. (2016). Content Marketing: Recycling and Resue. New York: i30 Media Corporation
