การศึกษาพฤติกรรมของนักท่องเที่ยวแบบแบ็คแพ็ค (Backpacker) ตามเส้นทางแผนพัฒนาระบบขนส่งทางรางของประเทศไทย

บทคัดย่อ

การศึกษางานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาพฤติกรรมของนักท่องเที่ยวแบบแบ็คแพ็คเกอร์ตามเส้นทางแผนพัฒนาระบบขนส่งทางรางของประเทศไทยและเพื่อศึกษาผลกระทบของปัจจัยที่ส่งผลต่อความพึงพอใจของนักท่องเที่ยวแบบแบ็คแพ็คตามเส้นทางแผนพัฒนาระบบขนส่งทางรางของประเทศไทย โดยประชากรเป้าหมายคือ นักท่องเที่ยวแบบแบ็คแพ็คที่ใช้บริการการรถไฟแห่งประเทศไทย สุ่มตัวอย่างแบบสะดวกจำนวน 400 ราย ใช้แบบสอบถามเป็นเครื่องมือในการเก็บรวบรวมข้อมูล และวิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติเชิงพรรณนา และสถิติเชิงอนุมานด้วยแบบจำลองสมการโครงสร้าง ผลการศึกษาพบว่า ผลการวิเคราะห์แบบจำลองสมการโครงสร้างที่พัฒนาขึ้นมามีความสอดคล้องกับข้อมูลเชิงประจักษ์ที่ได้เก็บรวบรวมข้อมูลจากกลุ่มตัวอย่างเป้าหมายที่นำมาทดสอบแบบจำลองโดยมีค่าความแปรปรวนร่วมเท่ากัน ซึ่งผ่านเกณฑ์มาตรฐานด้วยสถิติ 2 = 68.733, df = 17, p-value = 0.001, GFI = 0.960, CFI = 0.987 และ RMSEA = 0.087 สามารถอธิบายได้ว่าการรับรู้ข้อมูลของนักท่องเที่ยวไม่มีอิทธิพลทางตรงต่อความพึงพอใจในการใช้บริการการถไฟ โดยมีค่าขนาดอิทธิพลเท่ากับ 0.008 (p = 0.368) แต่พบว่า มีอิทธิพลทางอ้อมโดยผ่านพฤติกรรมของนักท่องเที่ยวแบบแบ็คแพ็คอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ 0.01 โดยมีค่าสัมประสิทธิ์แสดงถึงขนาดอิทธิพลทางอ้อมเท่ากับ 0.58 ส่วนพฤติกรรมของนักท่องเที่ยวแบบแบ็คแพ็คส่งผลทางตรงเชิงบวกต่อความพึงพอใจของนักท่องเที่ยวแบบแบ็คแพ็คที่ใช้บริการการรถไฟอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.01 (p = 0.000) โดยมีค่าสัมประสิทธิ์ขนาดอิทธิพลเท่ากับ 0.99 และการรับรู้ข้อมูลของนักท่องเที่ยวแบบแบ็คแพ็ค ส่งผลทางตรงเชิงบวกต่อพฤติกรรมของนักท่องเที่ยวแบบแบ็คแพ็คอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ 0.01 (p = 0.000) โดยมีค่าสัมประสิทธิ์ขนาดอิทธิพลเท่ากับ 0.99