รูปแบบการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ที่พึงประสงค์ของธุรกิจโรงแรมในสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาองค์ประกอบและปัจจัยขับเคลื่อนการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ที่พึงประสงค์ของธุรกิจโรงแรมในสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว ทั้งนี้โดยผลที่ได้จากการศึกษาจะทำให้ธุรกิจโรงแรมสามารถดำเนินการได้อย่างมีประสิทธิภาพ ตลอดจนเป็นแนวทางที่นำไปสู่การบริหารจัดการและการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ให้มีความพร้อมต่อการให้บริการซึ่งเป็นพื้นฐานที่สามารถสร้างความเข้มแข็งของธุรกิจเพื่อการพัฒนาประเทศให้สามารถแข่งขันได้อย่างยั่งยืนในอนาคต ผู้วิจัยได้ใช้กระบวนทัศน์การวิจัยแบบสร้างสรรค์นิยมและใช้ยุทธศาสตร์การวิจัยแบบศึกษาปรากฏการณ์ โดยเครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ แบบสัมภาษณ์ ทำการสัมภาษณ์ผู้ให้ข้อมูลสำคัญ ได้แก่ ผู้ให้ข้อมูลระดับลึกสำหรับการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ของธุรกิจโรงแรมใน สปป.ลาว จำนวน 22 ราย และใช้หลักการวิเคราะห์ข้อมูลแบบสามเส้า เพื่อตรวจสอบข้อมูลที่เก็บรวมรวมได้เพื่อให้มีความน่าเชื่อถือมากขึ้น
ผลการศึกษาพบว่า องค์ประกอบของการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ในธุรกิจโรงแรม ใน สปป.ลาว ประกอบไปด้วย การวิเคราะห์องค์การ การวิเคราะห์หาความต้องการและความจำเป็นการในพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ การออกแบบวิธีการ กิจกรรมและการเลือกเครื่องมือในการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ การดำเนินการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ การประเมินผลการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ นอกจากนี้ผลการศึกษายังพบปัจจัยขับเคลื่อนการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ ในมิติด้านทรัพยากรมนุษย์ ได้แก่ ผู้บริหาร พนักงาน และมิติด้านองค์การ ได้แก่ นโยบาย ระบบ เทคโนโลยีสารสนเทศ สิ่งจูงใจ และกฎหมาย ระเบียบ ข้อบังคับ ทั้งนี้เพื่อให้เกิดการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ที่พึงประสงค์ได้อย่างเหมาะสมกับบริบท โดยธุรกิจโรงแรมใน สปป.ลาว จำเป็นต้องใช้องค์ประกอบสำคัญที่เป็นผลจากการศึกษาในการดำเนินการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ตลอดจนการใช้ปัจจัยขับเคลื่อนเพื่อผลักดันการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ให้เกิดความยั่งยืนได้ต่อไป
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ลิขสิทธิ์
References
ธนาคารกรุงเทพ. (2564). เปิดโมเดล ‘ลาว หลังโควิด’ ปรับแผน 5 ปีฟื้นธุรกิจท่องเที่ยว. สืบค้นจาก https://www.bangkokbanksme.com/en/laos-after-covid-model-plan-to-revive-tourism-business
Alas, R., Karrelson, T., & Niglas, K. (2008). Human resource management in cultural context: Empirical study of 11 countries. EBS Review, 24(1), 49-63.
Audu, J. S., & Gungal, T. (2014). Effects of human resource training and development on productivity in Nigeria hospitality industry. International Journal of Public Administration and Management Research, 2(2), 80-87.
Becker, B., & Huselid, M. (2006). Strategic human resources management: Where do we go from here?. Journal of Management, 2(6), 898-925.
Creswell, J. W. (2003). Research design: Qualitative, quantitative, and mixed methods approaches (2nd ed.). Thousand Oaks, CA: Sage.
Creswell, J. W. (2009). Research design: Qualitative, quantitative, and mixed methods approaches (3rd ed.). Thousand Oaks, CA: Sage.
Creswell, J. W., & Clark, P. V. L. (2007). Designing and conducting mixed methods research. Thousand Oaks, CA: Sage.
Corbin, J., & Strauss, A. (2008). Basics of qualitative research: Techniques and procedures for developing grounded theory (3rd ed.). Thousand Oaks, CA: SAGE.
Garavan. (2007). A strategic perspective on human resource development. Advances in Developing Human Resources, 9, 11-30. doi:10.1177/1523422306294492
Gronoos, C. (1990). Service management and marketing: Managing the moments of truth in service competition. Lexington (Mass.); Toronto: Lexington Books.
Guba, E. G. (1990). The alternative paradigm dialogs. In E. G. Guba (Ed.), The Paradigm Dialog (pp. 45-57). Newbury Park, CA: Sage.
Huselid, M. A., & Becker, B. E. (2010). Bridging micro and macro domains: Workforce differentiation and strategic human resource management. Journal of Management, 37(2), 421-428.
Kane, B., & Palmer, I. (1995). Strategic HRM or managing employment relationship?. International Journal of Manpower, 16(5), 6-21.
Lincoln, Y. S., & Guba, E. G. (1985). Naturalistic inquiry. Beverly Hills, CA: Sage.
Marshall, B., Cardon, P., Poddar, A., & Fontenot, R. (2013). Does sample size matter in qualitative research?: A review of qualitative interviews in IS research. Journal of Computer Information Systems, 54(1), 11-22.
Miller, D. (1998). The resource–based view: Relationship between asset, capabilities, and competencies. New York: Mc Graw-Hill.
Miles, M. B., & Huberman, A.M. (1984). Qualitative data analysis: A sourcebook of new methods. London: Sage.
Mondy, R. W., & Noe, R. M. (2005). Human resource management. Upper Saddle River, NJ: Prentice-Hall.
Nadler, L., & Nadler, Z. (1989). Developing human resource. San Francisco: Jossey-Bass.
Nolan, C. (2002). Human resource development in the Irish hotel industry: The case of the small firm. Journal of European Industrial Training, 26(2), 88-99. doi:10.1108/03090590210421969
Parasuraman, A., Zeithaml, V. A., & Berry, L. L. (1988). SERVQUAL: A multiple-item scale for measuring consumer perceptions of service quality. Journal of Retailing, 64(1), 12–40.
Patton, M. Q. (2002). Qualitative evaluation and research methods (3rd ed.). Newbury Park, CA: Sage.
Prayag, G., & Hosany, S. (2013). Human resource development in the hotel industry of Mauritius: Myth or reality?. Current Issues in Tourism, 18(3), 249-266.
S.A., Al Hrou, & Mohamed, B. (2014). Human resource management practice tourism and hotel industry. In SHS Web of Conferences 4th International Conference on Tourism Research (4ICTR), 12(01076), 1-6. doi:10.1051/shsconf/20141201076
Tourism Development Department. (2017). 2015 Tourism Statistics. Laos: Ministry of Information Culture and Tourism.
World Travel and Tourism Council. (2013). World Travel and Tourism Council: A career in Travel and Tourism. Retrieved from http://www.wttc.org/
Yang, H. O., & Cherry, N. (2008). Human resource management challenges in the hotel industry in Taiwan. Asia Pacific Journal of Tourism Research, 3(4), 399-410.