ศักยภาพผู้นำท้องที่เพื่อเพิ่มประสิทธิภาพประสิทธิผลในการทำงานด้านปกครอง การบริหารจัดการและพัฒนาชุมชน ในเขตพื้นที่อำเภอแม่แตง จังหวัด เชียงใหม่
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาศักยภาพเชิงพฤติกรรมการแสดงออกทางสังคมการทำงานด้านการปกครองการบริหารจัดการและการพัฒนาชุมชนและเพื่อศึกษารูปแบบความสำเร็จเชิงการพัฒนาที่เกิดจากผลเชิงพฤติกรรมการแสดงออกทางสังคมการปกครองการบริหารจัดการและการพัฒนาชุมชน เป็นงานวิจัยเชิงคุณภาพ มีผู้ให้ข้อมูลสำคัญ จำนวน 90 คน
ผลการศึกษาวิจัยพบว่า ผู้นำท้องที่ในอำเภอแม่แตง จังหวัดเชียงใหม่มีพฤติกรรมการแสดงออกทางด้านสังคมค่อนข้างดีโดยผ่านพฤติกรรมทางด้านการคิดการแสดงออกทางกิริยามารยาทอย่างการทำงานด้านการปกครอง การบริหารจัดการและการพัฒนาชุมชนอย่างมีประสิทธิภาพ ประสิทธิผล ภายใต้การมีความรู้ความสามารถ ประสบการณ์และการมีศักยภาพของผู้นำท้องที่ ทางด้านการอยู่ร่วมกันในสังคม การปกครอง การบริหารจัดการและการพัฒนาชุมชนโดยผู้นำท้องที่บางคนบางกลุ่มมีการนำเอาเทคนิค เครื่องมือกลยุทธ์เชิงการบริหารจัดการเทคโนโลยีสารสนเทศ มาประยุกต์ใช้กับการทำงานร่วมกับการประสานและสร้างเครือข่ายความร่วมมือเชิงการพัฒนาและผลการศึกษาด้านรูปธรรมความสำเร็จ พบว่า ผลของการทำงานที่เต็มศักยภาพและเป็นไปอย่างมีประสิทธิภาพประสิทธิผลของผู้นำท้องที่ นำไปสู่รูปธรรมความสำเร็จทางด้านการปกครอง การรักษาความสงบเรียบร้อยภายในชุมชน ทำให้ประชาชนมีความปลอดภัยในชีวิตและทรัพย์สิน รวมถึงการมีรูปธรรมความสำเร็จทางด้านการพัฒนาเศรษฐกิจ ฐานรากของชุมชน ด้านสาธารณสุขชุมชน ด้านทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม ด้านสังคมชุมชนทำให้เกิดบุคคลต้นแบบ กลุ่มองค์กรชุมชนต้นแบบ กลุ่มวิสาหกิจชุมชนต้นแบบและหมู่บ้านตำบลต้นแบบ ที่สามารถเป็นแหล่งเรียนรู้ให้บุคคล กลุ่มชุมชน หน่วยงานสถาบันการศึกษาทั้งภายในและภายนอกชุมชน
Article Details

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ลิขสิทธิ์
เอกสารอ้างอิง
กรมการปกครอง สำนักบริหารการปกครองท้องที่. (2560). การประเมินผลการปฏิบัติหน้าที่ของผู้ใหญ่บ้านตามระเบียบกระทรวงมหาดไทยว่าด้วยหลักเกณฑ์และวิธี
การประเมินผลการปฏิบัติหน้าที่ของผู้ใหญ่บ้าน พ.ศ. 2559. กรุงเทพฯ: ส่วนบริหารงานกำนันผู้ใหญ่บ้านสำนักบริหารการปกครองท้องที่ กรมการปกครองกระทรวงมหาดไทย.
กุญชลี วรรณโร. (2563). บทบาทการปกครองท้องที่ในปัจจุบัน : การศึกษาความคิดเห็นของกำนัน ผู้ใหญ่บ้าน และผู้ช่วยผู้ใหญ่บ้าน ในพื้นที่อำเภอควนเนียง จังหวัดสงขลา (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์, สงขลา.
จินดาภา ลีนิวา, อัจฉราภัทร เขมอัครเจตต์, และ เบญจวรรณ เบญจกรณ์. (2564). คุณลักษณะภาวะผู้นำที่ส่งผลต่อสมรรถนะการบริหารของผู้นำชุมชนท้องถิ่น กรณีศึกษา : เทศบาลตำบล นางแล อำเภอเมืองเชียงราย จังหวัดเชียงราย. HRD Journal, 12(2), 41-57.
เจริญ รุ่งแสงจันทร์, และ ประณต นันทิยุกุล. (2560). การบริหารจัดการเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพกำนันและผู้ใหญ่บ้านของจังหวัดสมุทรปราการ. วารสารมหาวิทยาลัยอีสเทิร์นเอเชีย, 7(3), 237-248.
พงศ์สวัสดิ์ ราชจันทร์. (2563). ศักยภาพ บทบาท และอำนาจหน้าที่ของกำนัน ผู้ใหญ่บ้านในปัจจุบัน. วารสารการบริหารนิติบุคคลและนวัตกรรมท้องถิ่น, 6(4), 101-105.
วาสนา สามเมือง. (2559). ผู้นำท้องที่กับการบริหารการเปลี่ยนแปลง: กรณีศึกษา ในเขตพื้นที่อำเภอแม่ริม จังหวัดเชียงใหม่ (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยแม่โจ้, เชียงใหม่.
ศุภิสรา ธารประเสริฐ. (2563). ประสิทธิผลการปฏิบัติหน้าที่ของกำนัน ผู้ใหญ่บ้าน ในเขตอำเภอธาตุพนม จังหวัดนครพนม (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร, สกลนคร.
สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2560). ร่างยุทธศาสตร์ชาติระยะ 20 ปี (พ.ศ. 2560-2579). สืบค้นจาก https://www.dga.or.th/wp-content/uploads/2018/08/file_32600e26a233b3fc9c88e48300c10334.pdf
สุริยา สุภาเดช. (2555). พัฒนาการของกำนัน ผู้ใหญ่บ้านในฐานะสถาบันทางการเมือง ตั้งแต่ปี พ.ศ.2535-2553. สืบค้นจาก https://doi.nrct.go.th/ListDoi/listDetail?Resolve_DOI=10.14457/CMU.res.2012.280
อัจฉรา สโรบล. (2553). กระบวนการมีส่วนร่วมของชุมชนกับโครงการพัฒนา (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยเชียงใหม่, เชียงใหม่.