The Crisis and Presumptive Extinction in Monkey Show.

Main Article Content

ชญาณี ฉลาดธัญญกิจ

Abstract

The Monkey Show has been extensively developed since the reign of King Rama VI. The pattern of the show has also been continuously adjusted up until the time it was named “Contemporary Monkey Show”. At present, Sidprakhan group is the only group left that is still performing. This study found that there is one important factor causing crisis and presumptive extinction in monkey show which is aside from the factor of having more medium choices for audiences to choose. It is the discontinuance of its two unique identities as follows; 1) denying displaying folk literature or tales and 2) cutting off the real “play” which had been existed since traditional period of monkey show. The show only offers monkeys performing their own trained skills.

Article Details

How to Cite
ฉลาดธัญญกิจ ช. (2017). The Crisis and Presumptive Extinction in Monkey Show. SIAM COMMUNICATION REVIEW, 16(20), 135–141. Retrieved from https://so05.tci-thaijo.org/index.php/commartsreviewsiamu/article/view/172840
Section
Article Text

References

ภาษาไทย
นพมาส แววหงส์. (2558). ปริทัศน์ศิลปการละคร, พิมพ์ครั้งที่ 4. กรุงเทพฯ : ภาควิชาศิลปะการละคร คณะอักษรศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
รัตนพล ชื่นค้า. (2557) รายงานวิจัยโครงการรวบรวมและจัดเก็บข้อมูลมรดกภูมิปัญญาทางวัฒนธรรม (ละครลิง),โครงการรวบรวมและจัดเก็บข้อมูลมรดกภูมิปัญญาทางวัฒนธรรม กรมส่งเสริมวัฒนธรรม กระทรวงวัฒนธรรม.
สรณัฐ ไตลังคะ และคณะ. (2557). เรื่องเล่า ล.ลิง. ภาควิชาวรรณคดีและคณะกรรมการฝ่ายวิจัย คณะมนุษยศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกษตร และ กรมส่งเสริมวัฒนธรรม กระทรวงวัฒนธรรม.

ภาษาอังกฤษ
Woodward, Kathryn. (1997) ed. Identity and difference. London: Sage.