The Exposure Behavior and Opinion on Food Delivery Applications in Covid-19 Situations Among Bangkok Metropolis Residents
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The purposes of this research were to study exposure behavior, the opinion of food delivery application in Covid-19 situations among Bangkok metropolis residents. Questionnaires were used to collect the data from a total of 400 samples.
The research results are as followings: The behavior of ordering food through the Food Delivery application before the Covid-19 situation. Most of the samples used the service 1-2 times a week 179 (44.8%). The ordering behavior through the Food Delivery application after the Covid-19 situation the samples used the service 1-2 times a week 203 (50.7%). The respondents choose to order food from the Food Delivery application at lunch, 237 (59.3%). The food delivery application, which is the most known and used, is Grab Food 320 (40.4%) As for the type of social media that the sample has access to Food Delivery Application is the most is Facebook 372 (24.8%). And the reason for ordering food through the Food Delivery application for the most part, the sample group gave reasons for the convenience and speed 321 (38.5%).
Overall, the opinion of the sample group on the use of Food Delivery applications found that the sample group had a high level of satisfaction with the use of Food Delivery applications. At a high level the total average is 3.81 (Agree). The sample group is satisfied with the issue. "Service" with the highest mean of 4.29 (Strongly agree) and are satisfied with the issue. "During the Covid-19 situation you use the Food Delivery application service. Because there is current news through media" with the lowest mean of 3.44 (Agree)
Article Details
References
ณัฐพัฒน์ ชลวณิช. (2556). พฤติกรรมการใช้และความคิดเห็นที่มีต่อแอพพลิเคชั่น Line ของประชาชนในเขตกรุงเทพมหานคร. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
ดวงฤทัย พงศ์ไพฑูรย์. (2544). การเปิดรับข่าวสารความรู้และทัศนคติเกี่ยวกับเพศศึกษาของวันรุ่นในเขตกรุงเทพมหานคร. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
เทิดรัฐ แววศักดิ์. (2556). การยอมรับนวัตกรรมที่มีอิทธิพลต่อพฤติกรรมการซื้อแอปพลิเคชันสำหรับสมาร์ตโฟนของผู้บริโภคในเขตกรุงเทพมหานคร. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
นิลาวัณย์ พาณิชย์รุ่งเรือง. (2540). ความน่าเชื่อถือและความพึงพอใจของประชาชนในกรุงเทพมหานครที่มีต่อรายการข่าวภาคค่ำทางโทรทัศน์ทั้ง 5 ช่อง (3, 5, 7, 9, 11). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์
นพมาศ ธีรเวคิน. (2539). จิตวิทยาสังคมกับชีวิต (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
ศันสนีย์ นิธิจินดา. (2552). การเปิดรับ ความพึงพอใจ และการใช้ประโยชน์ของผู้ชมรายการ คริส ดีลิเวอรี่ ทางสถานีโทรทัศน์กองทัพบกช่อง 5 ในเขตกรุงเทพมหานคร. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
ศรีสมบูรณ์ แย้มกมล. (2538). ความคิดเห็นของข้าราชการต่อศักยภาพในการบริหารงานของสภาตำบลภายใต้พระราชบัญญัติสภาตำบลพ.ศ.2537. กรณีศึกษาเฉพาะจังหวัดฉะเชิงเทรา. ภาคนิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, คณะพัฒนาสังคม สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์.
สิริพร บุญนันทน์. (2549). ความพึงพอใจของลูกค้าที่มีต่อการให้บริการของสำนักงานไฟฟ้าส่วนภูมิภาคจังหวัดเชียงราย. การศึกษาค้นคว้าอิสระปริญญามหาบัณฑิต, สาขาการจัดการทั่วไป คณะวิทยาการ มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย.
ภาษาอังกฤษ
Best, J. W. (1977). Research in education. Englewood Cliffs, New Jersey: Prentice-Hall.
McCombs, M. E., & Becker, L. B. (1979). Using Mass Communication Theory. Englewood Cliffs, New Jersey: Prentice-Hall.
Rogers, E. M., & Shoemaker, F. F. (1971). Communication of Innovation: A Cross-cultural Approach. New York: The Free Press.
ระบบออนไลน์
วิทย์ สิทธิเวคิน. (2563). ธุรกิจ Food Delivery เติบโตจริงหรือ?. เข้าถึงได้จาก http://accesstrade.in.th/การเติบโต-food-delivery.
สมประวิณ มันประเสริฐ. (2563). ต่อยอดธุรกิจอาหารของคุณให้สมบูรณ์ ด้วย Food Delivery. เข้าถึงได้จาก https://brandinside.asia/power-up-your-food-business-with-food-delivery/.