Sexually Transmitted Diseases Health Literacy among Men Who Have Sex with Men Who Use Dating Application in Bangkok

Main Article Content

Suriyon Waipinit
Srirath Pakdeeronachit
Noppadol Inchan

Abstract

This quantitative research was to 1) study sexually transmitted diseases (STDs) health literacy among men who have sex with men who use dating applications in Bangkok and 2) compare the knowledge about sexually transmitted diseases (STDs) among those who have had sex and who have had no sex experience from dating applications. A total of 400 participants provided information with the online questionnaire. Data were analyzed by descriptive and inferential statistics. The research found that 1) Most of the respondents self-searching via the Internet and online media as the most accessible medium for the majority of respondents. 2) The respondents had a better understanding of overall STDs at a moderate level. 3) Self-management of STDs. It was found that the majority of respondents were able to follow the advice from time to time. 4) Most of the respondents made the right decision on the issue of STDs but were unable to recommend their friends use condoms. 5) The knowledge of STDs among men who have sex with men who use dating applications in Bangkok found no difference between sex dating groups and no-sex dating groups.

Article Details

How to Cite
Waipinit, S. ., Pakdeeronachit, S. ., & Inchan , N. . (2022). Sexually Transmitted Diseases Health Literacy among Men Who Have Sex with Men Who Use Dating Application in Bangkok. SIAM COMMUNICATION REVIEW, 21(2), 286–301. Retrieved from https://so05.tci-thaijo.org/index.php/commartsreviewsiamu/article/view/262389
Section
Research Articles

References

กาญจนา แก้วเทพ. (2555). คู่มือสื่อใหม่ศึกษา. กรุงเทพฯ: โครงการเมธีวิจัยอาวุโส ฝ่ายวิชาการ สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย.

ขวัญจิรา ดลปัญญาเลิศ และสุรพงษ์ โสธนะเสถียร. (2558). การใช้สื่ออินเทอร์เน็ตในการหาเพื่อนผ่านสื่อออนไลน์. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, คณะวารสารศาสตร์และสื่อสารมวลชน มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

ชัยนันท์ เหมือนเพ็ชร์, นิภา มหารัชพงศ์ และปาจรีย์ อับดุลลากาซิม. (2563). การรู้เท่าทันสื่อสังคมออนไลน์เรื่องเพศกับพฤติกรรมทางเพศของวัยรุ่นไทย. วารสารวิจัยทางวิทยาศาสตร์สุขภาพ, 14(2), 23-33.

ชุติสันต์ เกิดวิบูลย์เวช. (2558). นวัตกรรมสื่อดิจิทัลใหม่สำหรับนิเทศศาสตร์. วารสารนิเทศศาสตร์และนวัตกรรม นิด้า, 2(2), 55-70.

ธีระวุฒิ เอกะกุล. (2549). ระเบียบวิธีวิจัยทางพฤติกรรมศาสตร์และสังคมศาสตร์ (พิมพ์ครั้งที่ 4). อุบลราชธานี: มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี.

ประทักษ์พงษ์ วงศ์กิติ. (2557). ความรู้และความตระหนักเกี่ยวกับการติดเชื้อเอช พี วี ของกลุ่มชายรักชาย จังหวัดเชียงใหม่. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.

ปุรินทร์ นาคสิงห์. (2558). เพศวิถีของ “ชายชอบชาย” ในห้องน้ำสาธารณะ. วารสารสังคมวิทยามานุษวิทยา, 34(1), 9-29.

รุ่งรัตน์ ศรีสุริยเวศน์ และพรนภา หอมสินธุ์. (2560). ความสัมพันธ์ระหว่างการสื่อสารเรื่องเพศและพฤติกรรมการใช้ถุงยางอนามัยในกลุ่มเยาวชนไทยชายรักชาย จังหวัดชลบุรี. วารสารพยาบาลศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 29(2), 62-75.

วรยุทธ พายพายุห์ และพัชนี เชยจรรยา. (2562). การศึกษาการใช้ประโยชน์และความพึงพอใจของแอปพลิเคชันหาคู่บนโทรศัพท์มือถือของกลุ่มชายรักชาย (เกย์). วารสารนิเทศศาสตร์และนวัตกรรม นิด้า, 6(2), 45-66.

สำนักยุทธศาสตร์ สำนักพัฒนาธุรกรรมทางอิเล็กทรอนิกส์ กระทรวงดิจิทัลเพื่อเศรษฐกิจและสังคม. (2562). รายงานผลการสำรวจพฤติกรรมผู้ใช้อินเทอร์เน็ตในประเทศไทยปี 2561. กรุงเทพฯ: ผู้แต่ง.

สุชาดา พลาชัยภิรมย์ศิล. (2555). แนวโน้มการใช้โมบายแอพพลิเคชัน. วารสารนักบริหาร มหาวิทยาลัยกรุงเทพ, 31(3), 110-115.

อังศินันท์ อินทรกำแหง. (2560). ความรอบรู้ด้านสุขภาพ: การวัดและการพัฒนา. กรุงเทพฯ: สถาบันวิจัยพฤติกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.

ภาษาอังกฤษ

Boonchutima, S. & Kongchan, W. (2017). Utilization of dating apps by men who have sex with men for persuading other men toward substance use. Psychology Research and Behavior Management, 10, 31-38.

Nutbeam, D. (2008). The evolving concept of health literacy. Social Science & Medicine, 67(12), 2072-2078.

กานดา รุณนะพงศา สายแก้ว. (2557). โซเชียลมีเดียหมายถึง. เข้าถึงได้จาก https://www.gotoknow.org/ posts/567331

สำนักโรคเอดส์ วัณโรค และโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ กรมควบคุมโรค กระทรวงสาธารณสุข. (2561). สถิติโรคเอดส์และผู้ติดเชื้อเอชไอวีปี 2561. เข้าถึงได้จาก www.bangkok.go.th/ aids/page/main/737/สถิติเอดส์

สำนักโรคเอดส์ วัณโรค และโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ และ สำนักสื่อสารความเสี่ยงและพัฒนาพฤติกรรมสุขภาพ กรมควบคุมโรค กระทรวงสาธารณสุข. (2562). สปคม.รณรงค์เชิญชวนประชาชน ตรวจเอชไอวี ภายใต้แนวคิด: เอชไอวี ตรวจฟรี ตรวจเร็ว เอชไอวี รักษาเร็ว รักษาฟรี (Know Your Status). เข้าถึงได้จาก https://ddc.moph.go.th/iudc/news.php? news=7509&deptcode=iudc

สำนักสื่อสารความเสี่ยงและพัฒนาพฤติกรรมสุขภาพ กองโรคเอดส์และโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ กรมควบคุมโรค. (2564). แนวคิดการรณรงค์ป้องกันโรคติดติอทางเพศสัมพันธ์และเอชไอวี เนื่องในวันวาเลนไทน์ (14 กุมภาพันธ์ 2564) “New Normal New Safe SEX: ชีวิตวิถีใหม่กับเพศสัมพันธ์ที่ปลอดภัย”. เข้าถึงได้จาก https://ddc.moph.go.th/brc/news.php? news=17031&deptcode=brc&news_views=3938

Smith, A., & Anderson, M. (2016). 5 facts about online dating. Retrieved from https://www.pewresearch.org/fact-tank/2016/02/29/5-facts-about-online-dating