Using legal measures as a preventative measure to lessen cyberbullying behavior
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
This research used both quantitative and qualitative research methods. Quantitatively, 400 questionnaires were used, with the target group being both male and female youth between the ages of 17-19 years or currently studying at the high school level. Vocational education (Vocational Certificate and Vocational Certificate) at educational institutions in Bangkok. And in the qualitative research section, the researcher used the analysis of documents related to Thai and foreign laws. and analyze media used in campaigns to reduce bullying by various organizations with the purpose of this research to study cyberbullying behavior. Cyberbullying To study guidelines for preventing cyberbullying. Cyberbullying and to analyze legal measures regarding Cyberbullying Comparison between Thai law and foreign law
The results of the research revealed that the sample group had cyber-bullying behavior in the following areas:
In terms of scolding (Flaming), it was found that the sample group had the most cyberbullying behaviors. I used to set up groups with my friends to discuss other people's issues through social media.
Sending harassing or defamatory messages (Denigration) found that the sample has the behavior of posting comments or sharing messages / images / news videos from various pages without much fact checking.
In terms of deleting or blocking others from the group (Exclusion), it was found that the sample pressed the report (Report) of others that they did not like. Until causing the Facebook account of that person to be suspended the most.
Regarding the disclosure of secrets or personal information of others (Tricky), it was found that the sample had the behavior of recording private conversations with friends and posting them on social media without the consent of most friends.
Impersonation (Impersonation) It was found that the sample used the account of others to bully through social media the most.
The subjects had feelings of cyber-bullying. in various fields as follows:
In terms of scolding (Flaming), it was found that the respondents were the most harassed in cyberspace. used to gossip through social media Sending harassing or defamatory messages The Denigration study found that the most subjected to cyberbullying was when embarrassing still images/videos were taken by others and criticized on social media.
In terms of deleting or blocking others from the group (Exclusion), it was found that the sample pressed the report (Report) of others that they did not like. Until causing the Facebook account of that person to be suspended the most.
Regarding the disclosure of secrets or personal information of others It found that the sample had been captured by a friend in a private conversation and posted it on social media without their consent.
Impersonation (Impersonation) It was found that the sample was harassed for using their name/personal information without consent (such as name-surname, telephone number, e-mail address, etc.).
The researcher found that there were 5 behaviors in the form of cyberbullying, which were analyzed by the legal measures of Thailand and applied to such behaviors. Found that Thailand does not have a law that clearly came out to solve the problem of cyberbullying. Although there are laws in the country that can be fined. Sections 326, 328 and 393 of the Criminal Code, the Computer Crimes Act B.E. 2007 (Revised 2017) and the Personal Data Protection Act B.E. 2562, however, may be difficult to interpret. The lack of coverage resulted in the lack of an element of the offense. making it unable to be applied in cyberbullying behaviors.
Study the legal measures in the policy related to cyber harassment from the United States. By being defined as a policy measure to prevent cyberbullying in the National Education Act that is the master law. for educational institutions to adopt the measures provided in the National Education Act to determine as a measure of the educational institution and send it to the Ministry of Education for examination and should study Canadian cyber-bullying laws in particular. to draft a law on cyberbullying in Thailand and establishing a cyber-bullying agency with the task of investigating complaints and eliminating initial complaints to reduce the burden of courts. In addition, Thailand should have guidelines for issuing insurance products in the same way as Japan, "Bully Insurance" by adding in the matter of cyberbullying into insurance.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
ภาษาไทย
คณาธิป ทองรวีวงศ์. (2558). มาตรการทางกฎหมายในการคุ้มครองสิทธิบุคคลจากการกลั่นแกล้งรังแกออนไลน์ซึ่งนำไปสู่การฆ่าตัวตาย: ศึกษากรณีกฎหมายความปลอดภัยไซเบอร์ (Cyber safety act) ของรัฐ Nova Scotia. รายงานสืบเนื่องการประชุมวิชาการระดับชาติ นวัตกรรมกับความท้าทายทางภาษาและการสื่อสาร. กรุงเทพฯ: สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์.
คณุตม์เชษฐ์ นพภาลัย (2561). ปัญหาทางกฎหมายในการปรับใช้กรณีการรังแกบุคคลจากสื่อเครือข่ายสังคมออนไลน์.การคนควาอิสระ นิติศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยกรุงเทพ.
จิตติพันธ์ ความคะนึง และ มฤษฎ์ แก้วจินดา (2559).การปรึกษาแบบกลุ่มด้วยเทคนิคการสร้างความมั่นคงทางจิตใจเพื่อเสริมสร้างทักษะการเผชิญปัญหา สำหรับเยาวชนที่ถูกรังแกผ่านโลกไซเบอร์.ปริญญาศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาจิตวิทยาการศึกษาและการแนะแนวมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ กรุงเทพมหานคร
ณัฐรัชต สาเมาะ (2556). การรับรู้ของเยาวชนต่อการรังแกบนพื้นที่ไซเบอร์. นิเทศศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการสื่อสารเชิงกลยุทธ์ มหาวิทยาลัยกรุงเทพ.
บุษยรัต รุ่งสาคร. (2554). การศึกษาผลกระทบของครอบครัวและการเห็นคุณค่าในตนเองที่มีต่อทัศนคติการข่มเหงรังแกผ่านโลกไซเบอร์ ของนักเรียนหญิงมัธยมศึกษาตอนปลาย เขตกรุงเทพมหานคร.วิทยานิพนธ์วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต, สาขาวิชาพัฒนาการมนุษย์, มหาวิทยาลัยมหิดล.
ฝ่ายค้นคว้าและเปรียบเทียบกฎหมาย กองกฎหมายต่างประเทศ สำนักงานคณะกรรมการกฤษฎีกา.(2564). มาตรการในการต่อต้านและการคุ้มครองบุคคลจากการถูกกลั่นแกล้งในสังคม.สืบค้นจากhttps://lawforasean.krisdika.go.th/File/files/Anti-Bullying%20Laws.pdf
พระราชบัญญัติว่าด้วยการกระทำความผิดเกี่ยวกับคอมพิวเตอร์ (ฉบับที่ 2) พ.ศ. 2560 (http://sql.ldd.go.th/intraaccount/Information_Law/File/Law-10.pdf) 15 ธ.ค. 2564
เมธินี สุวรรณกิจ (2560). มาตรการทางกฎหมายในการคุ้มครองเด็กและเยาวชนจากการถูกกลั่นแกล้งในสังคมออนไลน์.วารสารนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร ปีที่ 10 ฉบับที่ 2 กรกฎาคม-ธันวาคม พ.ศ. 2560
ฤทัยชนนี สิทธิชัยและ ธันยากร ตุดเกื้อ (2553). พฤติกรรมการรังแกบนโลกไซเบอร์ของเยาวชนในสามจังหวัดชายแดนใต้. คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ วิทยาเขตปัตตานี.
วัฒนาวดี ศรีวัฒนพงศ์ และพิมผกา ธานินพงศ์. (2558). สื่ออิเล็กทรอนิกส์และอินเทอร์เน็ตที่มีต่อพฤติกรรมการรังแกของนักเรียนในโรงเรียน เขตอำเภอเมือง จังหวัดเชียงใหม่. วารสารการสื่อสารและการจัดการนิด้า,1(2), 128-144
วิมลทิพย์ มุสิกพันธ์ (2553). ทัศนคติ และพฤติกรรมการกระทำความรุนแรงผ่านโลกไซเบอร์ของเยาวชนไทย. สถาบันแห่งชาติเพื่อการพัฒนาเด็กและครอบครัว มหาวิทยาลัยมหิดล.
ศิวพร ปกป้องและวิมลทิพย์มุสิกพันธ์. (2553). ปัจจัยที่มีผลต่อทัศนคติและพฤติกรรมการกระทำความรุนแรงทั้งทางกายภาพและการข่มเหงรังแกผ่านโลกไซเบอร์ของเยาวชนไทย. รายงานผลการวิจัย.กรุงเทพฯ: ปัญญาสมาพันธ์เพื่อการวิจัยความเห็นสาธารณะ แห่งประเทศไทย
สรานนท์ อินทนนท์ และพลินี เสริมสินสิริ (2563). การศึกษาวิธีการป้องกันการกลั่นแกล้งบนโลกไซเบอร์.การประชุมวิชาการและนำเสนอผลงานวิชาการระดับชาติ ครั้งที่ 2 มหาวิทยาลัยหอการค้าไทย.
อมรทิพย์ อมราภิบาล. (2559). เหยื่อการรังแกผ่านโลกไซเบอร์ในกลุ่มเยาวชน: ปัจจัยเสี่ยงผลกระทบต่อสุขภาพจิตและการปรึกษาบุคคลที่สาม.วารสารวิทยาการวิจัยและวิทยาการปัญญา, มหาวิทยาลัยบูรพา,14(1), 59-73.
ภาษาอังกฤษ
Akbar, J., Huang, T.W., & Anwar, F. (2014). The development of cyberbullying scale to investigate bullies among adolescents. In Proceeding of International Conference on Human-ities Sciences and Education (ICHE), Kuala Lumpur, n.p.
Assessment.” The Educational Forum 70, no.1 (2005): 21-31.
Berson, R. l., Berson. J. M., & Ferron M. J. (2002). Emerging risks of violence in the digital age: lessons for educators from an online study of adolescent girls in the United States. Retrieved 13 May, 2012, from www.ncsu.edu. cyberviolence/cyberviolence.pdf Camping Magazine, 80, 52-57.
Francine, D. (2013). Cyberbullying research: New perspectives and alternative methodologies introduction to the special issue. Journal of Community and Applied Social Psychology, 23, 1-6.
Haber, J. D., & Haber, S. B. (2007). Cyberbullying: A “virtual camp” nightmare.
Henderson, J. (2004). Food as a tourism resource: A view from Singapore. Tourism recreation Research, 29, 69-74.
Hinduja’s., & Patchin, J. W. (2010). Bullying, cyberbullying, and suicide. Journal of the International Academy for Suicide Research, 14(47), 206-221.
Izzy Kalman. Bully Insurance is Now Available in Japan. May 24, 2019; (Retrieved 2022 04) https://www.psychologytoday.com/us/blog/resilience-bullying/201905/bully-insurance-is-now-available-in-Japan
Ministry of Education, Culture, Sports, Science and Technology, The Act for the Promotion of Measures to Prevent Bullying (Act No. 71 of 2013). (September 28, 2013). Retrieved December 23, 2021 https://www.mext.go.jp/en/policy/education/elsec/title02/detail02/1373868.html
OBATA Fumiko, “The Law to Prevent Power Harassment in Japan,” Japan Institute for Labor Policy and Training, Japan Labor Issues, vol.5, no.28, (January, 2021).Retrieved January 2, 2022 from https://www.jil.go.jp/english/jli/documents/2021/028-04.pdf
Smith, M. (2008). Educational leadership: culture and diversity. Gateshead: Athenaeum Press.
Strom, Paris S., and Robert D. Strom. “Cyberbullying by Adolescents: A Preliminary
Willard, N. (2007). Educator’s guide to cyberbullying and cyberthreats. Center for Safe and Responsible Use of the Internet