เอกลักษณ์ในการสร้างสรรค์ละครเวทีแนวเซอร์เรียลลิสม์ ของอ็องโตแน็ง อาร์โต
Article Sidebar
เผยแพร่แล้ว:
ธ.ค. 1, 2017
คำสำคัญ:
ละครเวทีแนวเซอร์เรียลลิสม์ อ็องโตแน็ง อาร์โต โรงละครแห่งความโหดร้ายทารุณ
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความเรื่องนี้เป็นผลจากการศึกษาของผู้เขียนในเรื่อง เอกลักษณ์ในการสร้างสรรค์ละครเวทีแนวเซอร์เรียลลิสม์ของอ็องโตแน็ง อาร์โต ภายใต้โรงละครแห่งความโหดร้ายทารุณ ผลการศึกษาพบว่า (1) นำเสนอการแสวงหาและการรับรู้เกี่ยวกับ “ตัวตนภายใน” ผ่านเนื้อเรื่องทางเพศและศีลธรรม (2) การสร้างภาพพจน์ที่ทำให้ผู้ชมตกตะลึงและน่าขยะแขยงโดยการใช้แสง ดนตรี เสียงและภาพทางการแสดงที่โหดร้าย (3) การปลดปล่อยถ้อยคำและภาษา โดยการใช้ภาษาร่างกายบทกวีและการแสดงสด (4) การมีส่วนรวมของผู้ชม (5) การสร้างโลกแห่งความฝัน ผ่านงานพิธีกรรมทางศาสนา (6) ความบังเอิญของภววิสัย แนวคิดทางการละครของอาร์โตทำให้เกิดรูปแบบสไตล์ละครที่เรียกว่า “โรงละครแห่งความเป็นไปไม่ ได้” และการพัฒนาเทคนิคทางการแสดงที่เรียกว่า “อาร์โตเดียนเทคนิค” ในปัจจุบัน
Article Details
รูปแบบการอ้างอิง
การะเกตุ จ. (2017). เอกลักษณ์ในการสร้างสรรค์ละครเวทีแนวเซอร์เรียลลิสม์ ของอ็องโตแน็ง อาร์โต. นิเทศสยามปริทัศน์, 16(21), 79–89. สืบค้น จาก https://so05.tci-thaijo.org/index.php/commartsreviewsiamu/article/view/171956
ประเภทบทความ
บทความ
เอกสารอ้างอิง
ภาษาไทย
สดชื่น ชัยประสาธน์. (2537). การตีความความเป็นจริงในกวีนิพนธ์และจิตรกรรมเซอร์เรียลลิสต์ในฝรั่งเศส ค.ศ. 1919-1969. กรุงเทพฯ: อมรินทร์ พริ้นติ้ง แอนด์พับลิชชิ่ง.
ภาษาอังกฤษ
Artaud, A. (1994). The Theater and Its Double. (Mary C. Richard, Trans). New York: Grove Press.
Brockett, & Oscar Gross. (1923). History of the Theatre. University of Texas-Austin, Boston: Allyn and Bacon, Inc.
Schumacher, C. (1989). Artaud on theatre. London: Methuen Drama.
ออนไลน์
Antonin Artaud. (1958). The Theater and Its Double. (Mary C. Richard, Trans). Retrieved from http://katarze.mysteria.cz /artaud/theatre_its_double.pdf
Antonin Artaud. (2009). Antonin Artaud. Retrieved from http://en.wikipedia.org /wiki/Antonin_Artaud.text.2009
Jay Murphy. (n.d.). Artaud’s Metamorphosis: From Hieroglyphs to Bodies without Organs. Retrieved from http://people.brunel.ac.uk/dap/workshop_Murphy.pdf
Justin Cash. (2014). Theatre of Cruelty Conventions. Retrieved from http://www.thedramateacher. com/theatre-of-cruelty-conventions/
Justin Cash. (2016). Antonin Artaud. Retrieved from http://www.theatre links.com /antonin-artaud/
Jahsonic and friends. (2007). Panic Movement. Retrieved from http://www.artandpopularculture.com/Panic_Movement
สดชื่น ชัยประสาธน์. (2537). การตีความความเป็นจริงในกวีนิพนธ์และจิตรกรรมเซอร์เรียลลิสต์ในฝรั่งเศส ค.ศ. 1919-1969. กรุงเทพฯ: อมรินทร์ พริ้นติ้ง แอนด์พับลิชชิ่ง.
ภาษาอังกฤษ
Artaud, A. (1994). The Theater and Its Double. (Mary C. Richard, Trans). New York: Grove Press.
Brockett, & Oscar Gross. (1923). History of the Theatre. University of Texas-Austin, Boston: Allyn and Bacon, Inc.
Schumacher, C. (1989). Artaud on theatre. London: Methuen Drama.
ออนไลน์
Antonin Artaud. (1958). The Theater and Its Double. (Mary C. Richard, Trans). Retrieved from http://katarze.mysteria.cz /artaud/theatre_its_double.pdf
Antonin Artaud. (2009). Antonin Artaud. Retrieved from http://en.wikipedia.org /wiki/Antonin_Artaud.text.2009
Jay Murphy. (n.d.). Artaud’s Metamorphosis: From Hieroglyphs to Bodies without Organs. Retrieved from http://people.brunel.ac.uk/dap/workshop_Murphy.pdf
Justin Cash. (2014). Theatre of Cruelty Conventions. Retrieved from http://www.thedramateacher. com/theatre-of-cruelty-conventions/
Justin Cash. (2016). Antonin Artaud. Retrieved from http://www.theatre links.com /antonin-artaud/
Jahsonic and friends. (2007). Panic Movement. Retrieved from http://www.artandpopularculture.com/Panic_Movement
