สไปเดอร์แมน อภิมหาวีรบุรุษในยุคหลังสมัยใหม่
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่ออธิบายความเป็นวีรบุรุษในยุคหลังสมัยใหม่ของสไปเดอร์แมนฉบับภาพยนตร์ โดยใช้วิธีการวิเคราะห์ตัวบทภาพยนตร์สไปเดอร์แมน 3 เวอร์ชั่นรวม 8 เรื่อง ได้แก่ สไปเดอร์แมน ระหว่างปี ค.ศ. 2002-2007 ดิ อะเมสซิ่ง สไปเดอร์แมน ระหว่างปี ค.ศ. 2012-2014 สไปเดอร์แมน โฮมคัมมิ่ง ปี ค.ศ. 2017 สไปเดอร์แมนฟาร์ ฟอร์ม โฮม ปี ค.ศ. 2019 และสไปเดอร์แมน โนเวย์ โฮม ปี ค.ศ. 2021 ควบคู่กับการศึกษาเอกสารและบทวิเคราะห์อื่น
ผลการวิเคราะห์พบว่า สไปเดอร์แมนมีภาพลักษณ์ที่ผันแปรไปตามยุคสมัยอันปรากฎขึ้นในภาพยนตร์แต่ละภาคด้วยภาพแทนของซูเปอร์ฮีโร่กึ่งมนุษย์ยนต์ภายใต้รหัสของวีรบุรุษนักปฏิบัตินิยม ขณะที่ภาพยนตร์สไปเดอร์แมนมีความเป็นหลังสมัยใหม่ด้วยลักษณะของจินตนาการรูปธรรมที่ใช้กลวิธีการเล่าเรื่องแบบไม่เรียงลำดับเวลารวมถึงการถ่ายโยงตัวบทและการยุบรวมของเนื้อหา
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
กัญญาธิภัทร์ กฤดาภร. (2560). กลยุทธ์การประกอบสร้างเนื้อหาภาพยนตร์ให้เกิดความนิยมของมาร์เวลสตูดิโอ. (วิทยานิพนธ์ศิลปะศาสตร์มหาบัณฑิต). นิเทศศาสตร์และนวัฒกรรม : สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์.
พิทักษ์ ศศิสุวรรณ. (2562). ซูเปอร์ฮีโร่”จากคนดีในอุดมคติสู่รุ่งอรุณแห่งความวุ่นวาย. วารสารนิติรัฐกิจและ สังคมศาสตร์. ปีที่ 3 (ฉบับที่ 1), 53-69
พุฒินันท์ ปรีดีและธีรภัทร วรรณฤมล. (2560). การส่ือสารอุดมการณ์อเมริกันผ่านภาพยนตร์ซูเปอร์ฮีโร่ของบริษัท มาร์เวล. วารสารการสื่อสารมวลชน. ปีที่ 5 (ฉบับที่ 1), 18-41
ถิรนันท์ อนวัชศิริวงศ์และคณะ. (2543). นิเทศศาสตร์กับเร่ืองเล่าและการเล่าเร่ือง. พิมพ์ครั้งแรก. กรุงเทพมหานคร : ฝ่ายวิจัยและเผยแพร่โครงการสื่อสันติภาพ คณะนิเทศศาสตร์ จุฬาลงกรณ์ มหาวิทยาลัย.
ประทุม อังกูรโรหิต. (2556). ปรัชญาปฏิบัตินิยม รากฐานปรัชญาการศึกษาในสังคมประชาธิปไตย. พิมพ์ครั้งที่ 5.กรุงเทพมหานคร : สำหนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ปีเตอร์ เดวิด และ คอลลีน ดอร์แรน (2559). Stan Lee กำเนิดจักรวาล Marvel. (Amazing Fantastic Incredible: A Marvelous Memoir). (วรรณวิศา หนูยงค์, ผู้แปล). กรุงเทพมหานคร : ไอดีซี พรีเมียร์.
ภาวิน มาลัยวงศ์. (2556). การ์ตูนซูเปอร์ฮีโร่และความเป็นวีรบุรุษในสังคมอเมริกัน. วารสารมนุษย์ศาสตร์ ปีที่ 20 (ฉบับที่ 2), 90-110
ศรีไพร โชติจิรวัฒนา. (2560). จับกระแสการศึกษาโลก. วารสารครุศาสตร์ ปีที่ 45 (ฉบับที่ 1), 345
สมเกียรติ ศรีเพ็ชรและศิริชัย ศิริกายะ. (2563). การวิเคราะห์เรื่องราวจากภาพยนตร์เรื่องธอร์ เทพเจ้าสายฟ้า โดยใช้ทฤษฎีโครงสร้างนิทานของวลาดิมิร์พรอพพ์. วารสารนิเทศสยามปริทัศน์ ปีที่ 19 (ฉบับที่ 2), 248-259
สตาร์พิคส์. (2021). Multiverse of The (Amazing) Spider-Man. กรุงเทพฯ
ภาษาอังกฤษ
Albert Bandura, D. Rose and S.A. Rose. Vicarious Reinforcement and Imitative Learning. Journal of Abnormal and Social Psychology, 67 (1963): 601–607.
Albert Bandura. (1977). Social Learning Theory. New Jersey: Prentice-Hall.
Alan Cowsill. (2010). Marvel The Ultimate Character Guide. Great Britain. Dorling Kindersley Limited. London,
England.
Bryan Tillman. (2011). Creative Character Design. Wyman Street, Waltham, MA, United States of America.
Clynes, Manfred and Kline, Nathan S. (1960). Cyborg and Space. Astronautics September : 26-76 Jacobs Mike.
(2021). Marvel’s Behind the Mask. [Streaming Media]. Disney Plus Hotstar.
Gemma Lavender. (2017). Quantum Physics in Minutes. London. Carmelite House.
Gerard Genette. (1997). Palimpsests: Literature in the Second Degree. University of Nebraska Press. Translated
by Channa Newman & Claude Doubinsky.
Glenn Ward. (2003). Teach Yourself Postmodernism. Hodder Headline Ltd. London.
Jean Baudrillard. (1987). The Ecstasy of Communication. Columbia University, New York.
Jeph Loeb and Tom Morris. (2012). Superheros and Philosophy. Sixth printing. United States of America. Carus
Publishing Company.
John Fisk. (1990). Introduction of Communication Studies (2nd edition). Routledge. New York, United States
of America.
Jonathan J. Sanford. (2012). Spider-Man and Philosophy. United States of America. John Wiley & Sons. Inc., Hoboken, New Jersey.
Mark Currie. (1998). Postmodern Narrative Theory. MACMILLAN PRESS LTD. Houndmills, Basingstoke, Hampshire and London.
Marshall McLuhan. (1964). Understanding Media, The extensions of man. McGraw-Hill, New York, United States of America.
Paddy and Hilary Mcqueen. (2010). Key Concepts in Philosophy. Palgrave Macmillan Publishers.United Kingdom.
Richard Appignanesi and Chris Garratt. (1995). Postmodernism for Beginners. Cambridge: Icon Book Ltd.
Richard Reynold. (1991). Super Heroes A Modern Mythology. University Press of Mississippi. United States of America.
Roger Caillois. (1961). Man, Play ang Game. University of Illinois
Skinner, b.f. (1953). Science and Human Behavior. The Macmillan Company. United States of America.
Tom & Matt Morris. (2012). Superheroes and Philosophy. Open Court Publishing Company. United State of America.
Oxford University. (2013). Oxford Advanced Learner’s Dictionary International Student’s Edition.
Longman, Chambers, the University of Oxford and Lancaster and the British Library.
ระบบออนไลน์
นฤพนธ์ ด้วงวิเศษ. (2565). ซุปเปอร์ฮีโร่, Comic Book และมานุษยวิทยา Superheroes, Comic Book and Anthropology. เข้าถึงได้จาก https://www.sac.or.th/portal/th/article/detail/311
ล้ำหน้าโชว์. (2021). ผลสำรวจ ความสนใจฮีโร่ทั่วโลก 85% สนใจค่าย Marvel และ Spider-Man ได้รับความ นิยมมากที่สุด. เข้าถึงได้จาก https://www.techoffside.com/2021/05/new-marvel-dc-study/
Alyssa Meyers. (2021). The Results Are In: ‘Iron Man’ Ranks as Marvel Fans’ Favorite MCU Movie. Retrieved
from https://morningconsult.com/2021/12/08/marvel-movies- characters-rankings/
Manasvimakkar. (2022). 10 High School Stereotypes We All Have Experienced: Your Best Guide.
Retrieved from: https://icytales.com/10-high-school-stereotypes-we-all-have- experienced-your-best-guide/
Ocean Ma. (2015). Spider-Man: How A High School Student Changed Marvel Comics. Retrieved from
The People. (2021). กว่าซูเปอร์ฮีโร่มาร์เวลจะเจอทางกลับบ้าน. เข้าถึงได้จาก
https://www.facebook.com/thepeoplecoofficial/photos/a.1040280776144446/1858717644 300751/?type=3
The People. (2021). Spider-Man: การเดินทาง 60 ปี ของเพื่อนบ้านที่แสนดีในชุดสีแดง. เข้าถึงได้จาก https://thepeople.co/60-years-of-spider-man/
