การสังเคราะห์องค์ความรู้การเขียนบทละครเวทีสำหรับเด็กประถมวัย (6-12 ปี) กรณีศึกษานักเขียนบทละครเวทีสำหรับเด็กชาวตะวันตก
คำสำคัญ:
บทละครเวทีสำหรับเด็ก, ละครเวทีสำหรับเด็กประถมวัย, นักเขียนบทละครเวทีสำหรับเด็กชาวตะวันตกบทคัดย่อ
บทความนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษา จำแนกประเด็นสำคัญ และสังเคราะห์องค์ความรู้จากการสร้างสรรค์บทละครเวทีเด็กประถมวัย (6-12 ปี) โดยนักเขียนบทละครตะวันตก 2) เพื่อศึกษาการนำองค์ความรู้ที่บูรณาการจากนักเขียนบทละครเด็กชาวตะวันตกมาสร้างสรรค์บทละครเวทีสำหรับเด็กในโครงการละครสัญจร จากวิชาละครเด็ก จำนวน 2 เรื่อง โดยบทละครได้ถูกสร้างสรรค์เป็นละครเวทีและนำไปจัดแสดงให้ผู้ชมที่เป็นเด็กอายุ 9-12 ปี จำนวน 30 คน ที่สถานแรกรับเด็กชายปากเกร็ด (บ้านภูมิเวท) และเด็กอายุ 6-8 ปี จำนวน 50 คน ซึ่งเป็นนักเรียนของโรงเรียนดวงพร บทละครเวทีสำหรับเด็กถูกสร้างสรรค์และพัฒนาโดยนักศึกษาสาขาวิชาการละคอน คณะศิลปกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ภาคเรียนที่ 1 ปีการศึกษา 2567 จำนวน 16 คน ผู้ศึกษาใช้วิธีการสังเคราะห์องค์ความรู้เชิงคุณภาพ ด้วยการเก็บข้อมูลจากบทละคร บทความเชิงวิชาการ และหนังสือที่เกี่ยวข้อง รวมถึงการสัมภาษณ์ผู้เขียนบทละครเวทีในโครงการละครสัญจร จากวิชาละครเด็ก และการสังเกตการซ้อมการแสดงและการจัดการแสดง เพื่อนำมาวิเคราะห์และสรุปผลการนำบทละครเวทีสำหรับเด็กที่นำเอาการ บูรณาการองค์ความรู้เกี่ยวกับการเขียนบทละครเวทีสำหรับเด็กมาจัดแสดง
ผลการศึกษาพบว่าการออกแบบการบูรณาการหลักการเขียนบทละครสำหรับเด็กสามารถแบ่งเป็น 7 ขั้นตอนคือ 1) การวิเคราะห์ผู้ชมที่เป็นเด็กและศึกษาเกี่ยวกับจิตวิทยาสำหรับเด็กประถมวัย (6-12 ปี) 2) การประชุมร่วมกับอาจารย์ นักการศึกษาและผู้ที่ใกล้ชิดกับเด็ก 3) ออกแบบแก่นของเรื่องและรูปแบบของบทละครให้เหมาะสมกับความสนใจและบริบทของเด็ก 4) สร้างโครงเรื่องและตัวละครผ่านการด้นสด 5) ออกแบบให้ผู้ชมที่เป็นเด็กได้มีส่วนร่วมในละครในทุกฉาก 6) การใช้ภาษา องค์ประกอบทางละคร และเทคนิคพิเศษ 7) การทดลองจัดแสดงเพื่อรับคำแนะนำจากผู้ชมซึ่งเป็นอาจารย์และนักศึกษาสาขาวิชาการละคอน นอกจากนี้จากการนำหลักการบูรณาการไปใช้พบว่าผู้ชมที่เป็นเด็กส่วนใหญ่มีความเข้าใจเกี่ยวกับเนื้อหาที่ต้องการสื่อสาร ผู้ชมเอาใจช่วย ตัวละคร และให้ความสนใจตัวละครที่เป็นตัวหลัก อีกทั้งเด็กยังสนุกสนานกับการมีส่วนร่วมกับละครเวที ข้อเสนอแนะเพิ่มเติมสำหรับกระบวนการสุดท้าย คือการทดลองจัดแสดงเพื่อรับคำแนะนำจากผู้ชม หากสามารถเชิญผู้ชมที่เป็นเด็กในวัยเดียวกันมาร่วมชมและให้คำแนะนำจะช่วยเสริมให้ละครได้แก้ไขปรับปรุงบทละครให้มีคุณภาพที่ดียิ่งขึ้น
เอกสารอ้างอิง
พรรัตน์ ดำรุง. (2547). การละครสำหรับเยาวชน. สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
Amy Cuomo. (2018). Suzan Zeder : Theatre Can Bridge the Divides in Today’s Challenging Times. Southern Theatre, 59(2),20-27.
Ashley Laverty. (2015). Suzan Zeder versus Pinkalicious : Today’s Theatre for Young Audiences. Theatre Symposium, 23,117-123.
Bicat, Tina and Chris Baldwin (eds). (2002). Devised and Collaborative Theatre. Ramsbury, Marlborough.The Crowood Press.
Geraldine Brain Siks & Hazel Brain Dunnington (eds). (1961). Children’s Theatre and Creative Dramatics.Seattle and London : University of Washington Press.
Helane S. Rosenberg. (1983).Theatre for Young People: A Sense of Occasion. UK: Holt Rinehart & Winston.
Jeanne L. Hall. (1966). Opportunity in Children's Theatre. Educational Theatre Journal, 18(3), 259-263.
Merete Elnan. (2009). Staging the Impossible for Young Audiences: Preliminary Findings in a Research Project. Youth Theatre Journal, 23(1), 39-47.
Oddey, Alison. (1994). Devising Theatre: A Practical and Theoretical Handbook. NewYork: Routledge.
Phillip B. Zarrilli, Bruce McConachie ,Gary Jay Williams & Carol Fisher Sorgenfrei (2006) Theatre Histories : An Introduction. New York and London : Routledge Taylor & Francis Group.
Stuart Bennett. (ed). (2005).Theatre for Children and Young People: 50 Years of Professional Theatre in the UK. London : Aurora Metro.
Suzan Zeder. (1984). I've Heard Some of Them Before. Children's Literature Association Quarterly, 9(3),125-128.
Suzan Zeder. (2015). Theatre and youth: it's all in the prepositions: a keynote reflection Theatre Symposium:The University of Alabama Press, 23,7-19.
Tom Maguire & Karian Shuitema. (eds.). (2012). Theatre for Young Audiences, A Critical Handbook. London: UCL Institute of Education Press.
Wood, D.& Grant, J. (1997). Theatre for Children: A Guide to Writing, Adapting, Directing, and Acting.Chicago: Ivan R. Dee Publisher.
