สถานะทางความรู้ว่าด้วยกำเนิดการปกครองท้องถิ่นไทย: พระบาทสมเด็จพระปกเกล้าเจ้าอยู่หัวกับแนวพระราชดำริ ด้านการปกครองท้องถิ่น
DOI:
https://doi.org/10.53848/irdssru.v8i1.214806คำสำคัญ:
สถานะทางความรู้, การปกครองท้องถิ่นไทย, พระบาทสมเด็จพระปกเกล้าเจ้าอยู่หัวบทคัดย่อ
สถานะทางความรู้ว่าด้วยการปกครองท้องถิ่นไทยถือกำเนิดขึ้นมาในรัฐไทยสมัยใหม่ (modern state) อันตรงกับรัชสมัยของพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวแม้ว่า พระองค์ทรงสถาปนา
(state created) การปกครองท้องถิ่นในรูปสุขาภิบาลให้กับรัฐสมบูรณาญาสิทธิราชย์ในรัชสมัยของพระองค์ ผนวกกับพระบาทสมเด็จพระปกเกล้าเจ้าอยู่หัวทรงมีพระราชดำริในการยกระดับสุขาภิบาลขึ้น
เป็นเทศบาลผ่าน(ร่าง)พระราชบัญญัติเทศบาล พ.ศ. 2473ก็ตาม แต่ภารกิจหน้าที่ของหน่วยงานทั้งสองถูกกำหนดขึ้นในทางกฎหมายนั้นกลับมีขอบเขตจำกัดเพียงแค่การบำรุงบ้านเมืองด้วยการจัดบริการ
สาธารณะ (public services) ให้ราษฎรอยู่ดีมีสุข และปราศจากโรคภัยไข้เจ็บเท่านั้น หาได้มีเป้าหมายให้หน่วยงานดังกล่าวมีอิสระในการบริหาร (autonomy) และการเปิดโอกาสให้ราษฎรเข้ามามีส่วนร่วม
ทางการเมืองในการปกครองท้องถิ่นตามวิถีทางประชาธิปไตย (democracy) แต่อย่างใด
References
Development of Structure of Local
Government incase Thailand and
Other Country”M.A. Thesis
Department of Government,
Thammasat University.
Chanrojanakit,B (2006). Constitutional
Establishing: Life and Destination of
Thai Democracy in Cultural Context.
Bangkok: Vi –Bhasa Publishing.
Dokthaisong,B. (1977). Thai Politics and
Administrative Development.
Bangkok: Odean Store Publishing.
Mansrisuk, C (2000). “Pridee Banomyong’s
ideal of Local Government.”Rattasat
Sarn. vol. 22 no. 1: pp.49-70.
Chanyawiset, Khun and Thonglor Bunyanit.
(1935).Municipality, Constitution,
Election Act, Ministerial rule,
Parliamentarial rule, Municipality Act
and Public Health Act. Thonburi:
Dumrongtham Printing.
Pruksom, D (2007). Germs, Body and
Hygenic State: history of modern
Thai medical. Bangkok: Chulalongkorn
University Publishing.
Chongworatai, M (2006). “Sanitary Board:
Provincial Administration, B.E. 2440-
2476”, M.A. Thesis Department of
history, Chulalongkorn University.
Mektrirat, N (1997). “Pridee Banomyong and
Thai Local Government.”
Thammasat Journal. vol. 25 no. 1
(January-April): pp.35-43.
Mektrirat, N (2002). State of Knowledge on
history of Thai State and
Government. Bangkok: Thammasat
University Publishing.
Mektrirat,N (2010). The Revolution 1932 in
Siam. Bangkok: Fadewkan Publishing.
Chaiching,N (2014). The Impossible Dreams:
Political Movement of The counterrevolution 1932 (B.E.1932-
1957).Bangkok: Fadewkan Publishing.
National Archive, Department of Royal
Secreatary, King Prajadhipok.
Prapanpriratchabrak, Luang. (1934).
Municipality Act and Explanation for
Municipality Consultant Training
Course (B.E.1934). Bangkok:
Thammasat University Printing.
Hongthongkam, P (1977). Thai Local
Government. Bangkok: Social
Science Association of Thailand.
“Provincial Sanitary Administration
Act R.S. 127.”Ratchakitjanubaksa.Vol.
25 (September,13, R.S. 127).
Lertpitoon, S. (1996). Collection of the article
on Administrative Law. Bangkok:
Nititham Publishing.
Techanan, S (1976). Political Development
Plan and the road to Democracy.
Bangkok: Kasetsart University
Publishing.
Sunthonphipit, Prya. (1963). “The Birth of
Thai Municipality.”in Santhani
Commemoration. Bangkok: Prachan
Printing.
Wangtarn, W (1993). “Analysis on Sanitary
Board Act”, M.A. Thesis Department of
Public Law, Thammasat University.
Poshaphan, S. (2000). “Minicipality and
Effects to Local Government”, M.A.
Thesis Department of history,
Chulalongkorn University.
Charenmung, T. (1997). 100 Years of Thai
Local Government (B.E. 2440-2540).
Bangkok: Kobfai Publishing.
Chantrasorn, V.( 1991). 100 Years of Thai
Bureaucracy Reform: Past, Present
and Future. Bangkok: Thammasat
University Publishing.
Vorapakbhibun, Pra. (1957). Administration
Law and Explanation. Bangkok: Thai
Printing
Downloads
เผยแพร่แล้ว
How to Cite
ฉบับ
บท
License
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของ สถาบันวิจัยและพัฒนา มหาวิทยาลัยราชภัฎสวนสุนันทา
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับมหาวิทยาลัยราชภัฎสวนสุนันทา และคณาจารย์ท่านอื่นๆในมหาวิทยาลัยฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว