แนวทางการบริหารความขัดแย้งในโรงเรียนของผู้บริหารสถานศึกษา กลุ่มเครือข่ายพัฒนาการศึกษาดอยนางนอน จังหวัดเชียงราย

ผู้แต่ง

  • ปพัชญา แก้วชัย สาขาวิชาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย
  • วิชิต เทพประสิทธิ์ สาขาวิชาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย
  • ไพรภ รัตนชูวงศ์ สาขาวิชาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย

คำสำคัญ:

การบริหารความขัดแย้ง , ความขัดแย้งในโรงเรียน , ผู้บริหารสถานศึกษา

บทคัดย่อ

การศึกษาครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาสภาพความขัดแย้งในโรงเรียน   2) ศึกษาสาเหตุของความขัดแย้งในโรงเรียน 3) หาแนวทางการบริหารความขัดแย้งในโรงเรียนของผู้บริหารสถานศึกษา ประชากรในการศึกษา จำนวน 118 คน ได้แก่ ผู้บริหาร ครูและบุคลากรทางการศึกษา โรงเรียนในกลุ่มเครือข่ายพัฒนาการศึกษาดอยนางนอน จังหวัดเชียงราย กลุ่มผู้ให้ข้อมูล จำนวน 7 คน ประกอบด้วยผู้บริหารและครูโรงเรียนในกลุ่มเครือข่ายพัฒนาการศึกษาดอยนางนอน เครื่องมือที่ใช้ในการศึกษา ประกอบด้วย แบบสอบถามแบบสัมภาษณ์และการสนทนากลุ่ม สถิติที่ใช้ประกอบด้วย วิเคราะห์ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และเนื้อหาสำคัญ นำเสนอในรูปแบบตารางและความเรียง และวิเคราะห์เนื้อหา สังเคราะห์ และสรุปเนื้อหาเชิงบรรยายเป็นความเรียง ผลการศึกษา พบว่า

  1. ระดับสภาพความขัดแย้งใน ภาพรวมอยู่ในระดับน้อย
  2. สาเหตุของความขัดแย้งในโรงเรียน แบ่งออกเป็น  5 ด้าน คือ1) ด้านข้อมูล 2) ด้านผลประโยชน์ 3) ด้านความสัมพันธ์ 4) ด้านค่านิยม  5) ด้านโครงสร้าง
  3. แนวทางการบริหารความขัดแย้งในโรงเรียนของผู้บริหารสถานศึกษา แบ่งเป็น 2 ด้าน ดังนี้ 1) ด้านสภาพความขัดแย้งในโรงเรียน ผู้บริหารสถานศึกษาต้องวิเคราะห์ศักยภาพและทัศนคติของบุคลากรเป็นรายบุคคลเพื่อการมอบหมายงานที่เหมาะสม เปิดโอกาสให้ครูและบุคลากรทางการศึกษาได้ซักถามข้อข้องใจเกี่ยวกับข้อมูลนั้นๆ 2) ด้านสาเหตุความขัดแย้งในโรงเรียน ผู้บริหารสถานศึกษาควรมีการประชุมชี้แจงรายละเอียดของข้อมูลที่ได้รับมา ใช้หลักการประสานงาน คือ เข้าใจ ยอมรับ ร่วมมือ ยึดหลักความยุติธรรม ให้ความสำคัญกับทุกความคิดเห็น สำคัญที่สุดผู้บริหารต้องวางตัวเป็นกลาง ยึดหลักจัดคนให้เหมาะสมตามความรู้ความสามารถ และเปิดโอกาสในการทำงานตามความถนัด

ประวัติผู้แต่ง

ปพัชญา แก้วชัย, สาขาวิชาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย

นักศึกษาหลักสูตรครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาบริหารการศึกษาคณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย (2566)

 

วิชิต เทพประสิทธิ์, สาขาวิชาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย

อาจารย์ ประจำหลักสูตรครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย (อาจารย์ที่ปรึกษาหลัก)

 

ไพรภ รัตนชูวงศ์, สาขาวิชาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย

ผู้ช่วยศาสตราจารย์ ประจำหลักสูตรครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย (อาจารย์ที่ปรึกษาร่วม)

 

เอกสารอ้างอิง

เกรียงศักดิ์ เจริญวงศ์ศักดิ์. (2556). เหตุแห่งความขัดแย้ง. กรุงเทพมหานคร: สถาบันอนาคตศึกษาเพื่อการพัฒนา.

จิระพงศ์ ศุภศรี. (2552). ทักษะการบริหารความขัดแย้งของผู้บริหารโรงเรียน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาสมุทรปราการ เขต 1. (วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ. มหาวิทยาลัยราชภัฏธนบุรี.

ชุติพงศ์ เสนาโปธิ. (2560). แนวทางการบริหารความขัดแย้งในโรงเรียนของผู้บริหารสถานศึกษา ตำบลป่าแดด

อำเภอแม่สรวย จังหวัดเชียงราย. (การศึกษาอิสระครุศาสตรมหาบัณฑิต). เชียงราย. มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย.

ชัยเสฎฐ์ พรหมศรี. (2550). การจัดการความขัดแย้งในองค์กร. กรุงเทพฯ. เอ็กซเปอร์เน็ท.

ณัชชา คงศรี. (2555). การบริหารความขัดแย้งในสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 10 จังหวัดประจวบคีรีขันธ์. วารสารมนุษยสังคมปริทัศน์, 14(1), 89-99.

ณัฐพล จันทร์เกิด. (2560). แนวทางการจัดการความขัดแย้งในสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษานครสวรรค์ เขต 1. (วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต). นครสวรรค์. มหาวิทยาลัยราชภัฏนครสวรรค์.

ทวีชัย ฤกษ์พิชัย. (2558). ความคิดเห็นของผู้บริหารสถานศึกษาและครูผู้สอนต่อแนวทางการบริหารความขัดแย้ง ในสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาลพบุรี. (วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต). ลพบุรี. มหาวิทยาลัยราชภัฏเทพสตรี.

ประนัดดา สุทธิกุล. (2552). การบริหารความขัดแย้งของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาชัยภูมิ เขต 2. (วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต). เลย. มหาวิทยาลัยราชภัฏเลย.

พิชญาภร ตินิโส. (2555). พฤติกรรมการบริหารความขัดแย้งของผู้บริหารสถานศึกษาขั้นพื้นฐานโรงเรียนมัธยมศึกษาจังหวัดกาญจนบุรี. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). กาญจนบุรี. มหาวิทยาลัยราชภัฏกาญจนบุรี.

พิพิธ สุวรรณสิงห์. (2550). การบริหารความขัดแย้งของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาอุดรธานี. (วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต). อุดรธานี. มหาวิทยาลัยราชภัฏอุดรธานี.

ลัดดาวัลย์ บำรุงกิจ. (2560). สาเหตุของความขัดแย้ง และวิธีการบริหารจัดการความขัดแย้ง ของผู้บริหารสถานศึกษาขั้นพื้นฐานสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษา ปทุมธานี. (วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ. มหาวิทยาลัยราชภัฎพระนคร.

วันชัย มีชาติ. (2551). การบริหารองค์การ. กรุงเทพฯ. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ศรัญญา พชิราปภาพัชร. (2556). แนวทางการจัดการความขัดแย้งของผู้บริหารสถานศึกษาในอำเภอไพศาลี จังหวัดนครสวรรค์. (วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต). นครสวรรค์. มหาวิทยาลัยราชภัฏนครสวรรค์.

ศุนิษา มาลัยทอง. (2558). แนวทางการจัดการความขัดแย้งในสถานศึกษา อำเภอท่าตะโก สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษานครสวรรค์ เขต 3. (วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต). นครสวรรค์. มหาวิทยาลัยราชภัฏนครสวรรค์.

เสริมศักดิ์ วิศาลาภรณ์. (2550). ความขัดแย้ง การบริหารเพื่อสร้างสรรค์. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพมหานคร: ต้นอ้อ แกรมมี่.

สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาเชียงราย เขต 3. (2565). ทะเบียนข้อมูลสถิติเรื่องร้องเรียนงานบุคคล สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาเชียงราย เขต 3 พ.ศ.2565. สำนักงานฯ. เชียงราย.

อมรรัตน์ ไกรฤกษ์. (2557). การศึกษาสาเหตุความขัดแย้งและการจัดการความขัดแย้งของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาพิษณุโลก เขต 1.(วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต). พิษณุโลก. มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม.

Moore, J.H. (1980). Schooling for Tomorrow Dancing Reforms to Issue That Count. Boston: Allyn and Bacon.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2025-08-31

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิจัย