กลยุทธ์การบริหารจัดการศึกษางานวิชาการ ตามวิถีการเรียนรู้ใหม่ หลังวิกฤตโควิด – 19 ของ โรงเรียนขนาดใหญ่พิเศษ สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาเชียงใหม่เขต 3
คำสำคัญ:
กลยุทธ์, การบริหารงานวิชาการ, วิถีการเรียนรู้ใหม่หลังวิกฤตโควิด-19, โรงเรียนขนาดใหญ่พิเศษบทคัดย่อ
การศึกษาอิสระครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาสภาพการบริหารจัดการศึกษางานวิชาการตามวิถีการเรียนรู้ใหม่หลังวิกฤตโควิด-19 2 ) หากลยุทธ์การบริหารจัดการศึกษางานวิชาการตามวิถีการเรียนรู้ใหม่หลังวิกฤตโควิด-19 ประชากรที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ ผู้อำนวยการสถานศึกษา รองผู้อำนวยการสถานศึกษา ครูและบุคลากรทางการศึกษา โรงเรียนขนาดใหญ่พิเศษ สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาเชียงใหม่ เขต 3 จำนวน 100 คน และกลุ่มผู้ใช้ข้อมูล ได้แก่ ผู้อำนวยการสถานศึกษา รองผู้อำนวยการสถานศึกษาฝ่ายวิชาการ คณะกรรมการสถานศึกษา หัวหน้างานวิชาการโรงเรียน วิชาการสายชั้น หัวหน้ากลุ่มสาระ ของโรงเรียนขนาดใหญ่พิเศษ และศึกษานิเทศก์ในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาเชียงใหม่ เขต 3 จำนวน 20 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ แบบสอบถามและแบบบันทึกสนทนากลุ่ม สถิติที่ใช้ คือ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการวิเคราะห์เนื้อหา ผลการศึกษาพบว่า
1) สภาพการบริหารจัดการศึกษางานวิชาการตามวิถีการเรียนรู้ใหม่หลังวิกฤตโควิด-19 ของโรงเรียนขนาดใหญ่พิเศษ สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาเชียงใหม่ เขต 3 ภาพรวมอยู่ในระดับมาก เมื่อพิจารณาเป็นรายด้านพบว่า ด้านที่มีค่าเฉลี่ยสูงสุด คือ
ด้านการจัดการเรียนการสอน ด้านการวิจัยเพื่อพัฒนาคุณภาพการจัดการศึกษา และด้านที่มีค่าเฉลี่ยต่ำสุด คือ ด้านการพัฒนาหลักสูตร อยู่ในระดับมาก ตามลำดับ 2 ) กลยุทธ์การบริหารจัดการศึกษางานวิชาการตามวิถีการเรียนรู้ใหม่หลังวิกฤตโควิด-19 ของโรงเรียนขนาดใหญ่พิเศษ สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาเชียงใหม่เขต 3 ประกอบด้วย 5 กลยุทธ์ คือ 1) มีระบบการบริหารจัดการงานวิชาการด้วยเทคโนโลยีที่มีประสิทธิภาพ 2) พัฒนาโครงสร้างการบริหารงานวิชาการ เพื่อพัฒนาคุณภาพผู้เรียนตามวิถีการเรียนรู้ใหม่หลังวิกฤตโควิด-19 3) ส่งเสริม พัฒนาครูและบุคลากรทางการศึกษาเป็นผู้นำทางด้านวิชาการและมีทักษะการใช้เทคโนโลยี 4) ส่งเสริมการใช้เทคโนโลยี ดิจิทัล ในการบริหารจัดการศึกษาและการจัดการเรียนการสอนที่เน้นผู้เรียนเป็นสำคัญ และ 5) พัฒนาระบบเทคโนโลยีสารสนเทศ เพื่อสร้างเครือข่ายชุมชนแห่งการเรียนรู้ทางวิชาการระหว่างโรงเรียนและชุมชน
เอกสารอ้างอิง
กมล ภูประเสริฐ. (2545). การบริหารงานวิชาการในสถานศึกษา. กรุงเทพฯ: เมธีทิปส์.
เกรียงไกร โนชัย. (2566). แนวทางการใช้เทคโนโลยีสารสนเทศ ในการบริหารจัดการงานด้านวิชาการของโรงเรียนราชประชานุเคราะห์ 15 (เวียงเก่าแสนภูวิทยาประสาท). (การศึกษาอิสระมหาบัณฑิต สาขาการบริหารการศึกษา). เชียงราย: มหาวิทยาลัย
ราชภัฏเชียงราย.
ครรชิต มาลัยวงศ์. (2557). เทคโนโลยีการบริหารการศึกษา. สืบค้นเมื่อ 12 พฤศจิกายน 2565, เข้าถึงได้จาก https://www.drkanchit.com/general_articles/articles/general_24.html.
จันทรานี สงวนนาม. (2545). ทฤษฎีแนวปฏิบัติการบริหารสถานศึกษา. กรุงเทพฯ: บุ๊ค พอยท์.
บุญชม ศรีสะอาด. (2556). การวิจัยเบื้องต้น ฉบับปรับปรุงใหม่. กรุงเทพฯ: สุวีริยาสาส์น.
บุญรัตน์ โตทอง. (2537). หลักการจัดการ. กรุงเทพฯ: ศูนย์ส่งเสริมกรุงเทพฯ.
เบญจวรรณ เรืองศรี. (2564). การจัดการเรียนการสอนในยุคNewNormalCovid-19โดยใช้รูปแบบการเรียนการสอนแบบ On site. วารสารวิชาการสังคมมนุษย์ มหาวิทยาลัยราชภัฏนครศรีธรรมราช. 11(2), 29.
ปรัชญา เวสารัชช์. (2554). หลักการจัดการศึกษา. กรุงเทพฯ: ภาพพิมพ์.
ปรียาพร วงศ์อนุตรโรจน์. (2543). การบริหารงานวิชาการ. กรุงเทพฯ: ศูนย์สื่อเสริมกรุงเทพ
พระพรหมพิริยะ ถาวโร (มาลัยรักษ์). (2564). ครูมืออาชีพกับการศึกษาไทยยุคสังคม
New normal. สืบค้นเมื่อ 12 พฤศจิกายน 2565. เข้าถึงได้จาก https://lpn.mcu.ac.th/ mculpn/wp-content/uploads/2021/03/A-002 พระพรหมพิริยะ ถาวโร (มาลัยรักษ์)-1-11.pdf.
พระพรหมพิริยะ ถาวโร (มาลัยรักษ์). (2565). ครูมืออาชีพ จำเป็นแค่ไหนกับสังคมไทย ในยุค Post-covid. สืบค้นเมื่อ 12 พฤศจิกายน 2565. เข้าถึงได้จาก https://www.salika.co/2022/01/12/professional-teacher-in-post-covid- era.
ภาวิดา ธาราศรีสุทธิ. (2550). การจัดการและการบริหารงานวิชาการ. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
รัชนก มีชูขันธ์ และ สมใจ สืบเสาะ. (2565). การใช้เทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสาร ในการบริหารงานวิชาการเพื่อการส่งเสริมการเรียนรู้ยุคดิจิทัลในสถานศึกษา. วารสารนวัตกรรมการบริหารและการจัดการ วิทยาลัยนวัตกรรมการจัดการ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลรัตนโกสินทร์. 10(2).
เรืองจรูญศรี เรืองจรูญศรี ยาเบ็น. (2552). หลักการ ทฤษฎี และกระบวนการบริหารงานวิชาการ. สืบค้นเมื่อ 12 พฤศจิกายน 2565. เข้าถึงได้จาก https://www.kroobannok.com/blog/24395.
วิชัย วงษ์ใหญ่ และ มารุต พัฒผล. (2563). New normal ทางการเรียนรู้. กรุงเทพฯ: บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
วิเชียร วิทยอุดม. (2550). การพัฒนาองค์การ. กรุงเทพฯ: บริษทั ธนวชัการพิมพ์ จำกัด.
วิไลภรณ์ คำมั่น และสำราญ มีแจ้ง. (2564). การจัดการเรียนรู้ยุค New Normal วิถีชีวิตใหม่ ความท้าทาย ของครูไทย. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม 15(3), 13-14.
วีระยุทธ กาญจน์ชูฉัตร (2563). เศรษฐกิจสามสี – เศรษฐกิจแห่งอนาคต. กรุงเทพฯ: bookscape
สมใจ สืบเสาะ และ รัชนก มีชูขันธ์. (2565). การใช้เทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสาร ในการบริหารงานวิชาการ เพื่อการส่งเสริมการเรียนรู้ยุคดิจิทัลในสถานศึกษา. วารสารนวัตกรรมการบริหารและการจัดการ วิทยาลัยนวัตกรรมการจัดการ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลรัตนโกสินทร์. 10(2), 9.
สมชาย ศรีสุข. (2565). กลยุทธ์การส่งเสริมการใช้เทคโนโลยีสารสนเทศเพื่อจัดการเรียนรู้ของสถานศึกษาขั้นพื้นฐานสังกัดสํานักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษากําแพงเพชรเขต 1 และเขต 2. วารสารรัชต์ภาคย์มนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 365.
สำนักการศึกษากรุงเทพมหานคร. (2550). นักบริหารการศึกษามหานครระดับสูง รุ่นที่ 2. กรุงเทพฯ: ศาลาว่าการกรุงเทพมหานคร.
สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาเชียงใหม่ เขต 3. (2566). แผนพัฒนาคุณภาพการศึกษาขั้นพื้นฐาน พ.ศ. 2566 - 2570. เชียงใหม่: กลุ่มนโยบายและแผน สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาเชียงใหม่ เขต 3.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2565). ถอดบทเรียนการแก้ไขภาวะถดถอยทางการเรียนรู้ Learning Loss. สืบค้นเมื่อ 12 พฤศจิกายน 2565. เข้าถึงได้จาก https://academic.obec.go.th/web/images/document/1677744507_d_1.pdf
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2566). นโยบายของสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐานประจำปีงบประมาณพ.ศ. 2566. สืบค้นเมื่อ 12 พฤศจิกายน 2565. เข้าถึงได้จาก https://www.obec.go.th
สำนักงานศึกษาธิการจังหวัดกำแพงเพชร. (2564). แนวทางการจัดการเรียนรู้เชิงรุก (Active Learning) เพื่อพัฒนาทักษะผู้เรียนในศตวรรษที่ 21 จังหวัดกําแพงเพชร. กำแพงเพรช: กลุ่มนิเทศ ติดตามและประเมินผล สำนักงานศึกษาธิการจังหวัดกำแพงเพชร.
สำราญ มีแจ้ง วิไลภรณ์ คำมั่น. (2564). การจัดการเรียนรู้ยุค New Nornal วิถีชีวิตใหม่ ความท้าทายของครูไทย. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม, 8.
อนุศักดิ์ เกตุสิริ และอารี หลวงนา ยุวดี คุณสม. (2556). รูปแบบการบริหารงานวิชาการโรงเรียนขนาดใหญ่พิเศษที่มีประสิทธิผล. วารสารมหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม (มนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์). 9(3), 207.
อาลิษา วิเศษกาญจน์ และคณะ. (2564). การจัดการเรียนการสอนในยุค New Normal Covid-19 โดยใช้รูปแบบการเรียนการสอนแบบ On Site. วารสารวิชาการสังคมมนุษย์ มหาวิทยาลัยราชภัฏนครศรีธรรมราช, 32.
อำภา บุญช่วย. (2537). การบริหารงานวิชาการในโรงเรียน. กรุงเทพฯ: โอเอส.
ไอยรา เลาะห์มิน และ ขนิษฐา สาลีหมัด. (2565). การพัฒนาองค์ประกอบภาวะผู้นำวิชาการและแบบประเมิน สำหรับครู โรงเรียนในสังกัดอัครสังฆมณฑลกรุงเทพฯ. วารสารสังคมศาสตร์และมานุษยวิทยาเชิงพุทธ. 7(11), 430-450.
Dan Shewan. (2022, February 25). How to Do a SWOT Analysis. Wordstream. https://www.wordstream.com/blog/ws/2017/12/20/swot-analysis
Good., C.V. (1973). Dictionary of Education. New York: MC Graw-Hill. Publishers.
Skye Schooley. (2022, August 06). SWOT Analysis: How To With Table and Example. Businessnewsdaily. https://www.businessnewsdaily.com/4245-swot-analysis.html
WILL KENTON. (2023, October 30). SWOT Analysis : How To With Table and Example. Investopedia. https://www.investopedia.com/terms/s/swot.asp
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2024 วารสารครุศาสตร์วิชาการ มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
