อิทธิพลของปัจจัยการสื่อสารที่ใช้เสียงเป็นสื่อกลางระหว่างบุคคลกับนกปรอดหัวโขน

บทคัดย่อ

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา 1) สภาพทั่วไปของตัวแปรคุณลักษณะพื้นฐานส่วนบุคคล ผู้ส่งสาร ผู้รับสาร กลุ่มในการสื่อสาร ภาษานก และการสื่อสารโดยใช้เสียงนก และ 2) อิทธิพลของคุณลักษณะพื้นฐานส่วนบุคคล ผู้ส่งสาร ผู้รับสาร กลุ่มในการสื่อสาร และภาษานกที่มีต่อการสื่อสารโดยใช้เสียงนก เป็นการวิจัยแบบผสมผสาน (Mixed Method) ระหว่างการวิจัยเชิงปริมาณโดยใช้แบบสอบถามเก็บข้อมูลจากผู้เลี้ยงนกปรอดหัวโขนที่ใช้เสียงร้องของนกเป็นสื่อกลางใน การสื่อสารจำนวน 67 ราย วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติพรรณนาและเทคนิคการวิเคราะห์ถดถอยพหุแบบเชิงชั้น และการวิจัย เชิงคุณภาพเก็บข้อมูลด้วยการสัมภาษณ์เจาะลึก การสนทนากลุ่ม การสังเกตแบบมีโครงสร้าง และบันทึกความจำ ผลการ วิจัยพบว่า 1) สภาพทั่วไปของประชากรเป้าหมายส่วนใหญ่มีอายุระหว่าง 41–60 ปีสำเร็จการศึกษาระดับปริญญาตรีหรือ สูงกว่า ประกอบอาชีพธุรกิจส่วนตัว มีประสบการณ์เลี้ยงนก 6–10 ปีซึ่งหากเป็นคนในแวดวงนกจะคลุกคลีกับวงการมากกว่า 10 ปีขึ้นไป เป็นที่รู้จักของคนในวงการนกระดับปานกลาง เข้าร่วมทำกิจกรรมที่เกี่ยวกับนกในบางครั้ง โดยมีตำแหน่งเป็น คณะกรรมการและเคยผ่านการจัดงานนกเพื่อสาธารณประโยชน์ ส่วนบุคคลทั่วไปส่วนใหญ่พบว่ามีความสนใจในการเลี้ยง นกปรอดหัวโขนในระดับปานกลาง เคยเลี้ยงนกชนิดนี้มามากกว่า 5 ปีได้ข้อมูลการเลี้ยงนกจากสื่อมนุษย์และมีความรู้ ทั่วไปเกี่ยวกับนกปรอดหัวโขนระดับปานกลาง 2) ตัวแปรที่มีอิทธิพลต่อการสื่อสารโดยใช้เสียงนกประกอบด้วยประสบการณ์ ความรู้เกี่ยวกับสาร เสียงร้อง เสียงเรียก และการตีความซึ่งมีอิทธิพลต่อการสื่อสารโดยใช้เสียงนกถึงร้อยละ 45.80