Development of Health Tourism Activities and Routes for Elderly Tourists in World Heritage City (PhraNakhon Si Ayutthaya District)

Authors

  • Saowalak Chartsrisumpun Department of Marketing, Faculty of Management Science, Phranakhon Si Ayutthaya Rajabhat University
  • Patpasut Satunuwat Department of Marketing, Faculty of Management Science, Phranakhon Si Ayutthaya Rajabhat University

Keywords:

Health Tourism Activities and Routes, Public Relations Media, Elderly Tourists

Abstract

This study aimed to 1) examine the current state of wellness tourism activities and routes, 2) develop tourism activities and routes, and 3) create appropriate promotional materials. A qualitative approach was employed using Participatory Action Research (PAR) with 20 local community leaders and stakeholders, selected through purposive sampling. A quantitative survey was also conducted with 400 senior tourists visiting Phra Nakhon Si Ayutthaya District. Findings indicate that the tourism routes have historical significance, feature woodcarving craftsmanship, and are located along the Chao Phraya River. The local community is strong and receives support from administrative organizations. To enhance wellness tourism, we developed the “Senior Wellness Tour” program (2 days, 1 night), designed for elderly tourists by ensuring convenience and minimizing exhaustion. The inclusion of traditional Thai massage was recommended to enrich the health-related experience. Regarding tourism promotion, most senior tourists are women aged 60–65, traveling with family by private car on holidays. They primarily obtain travel information through social media. The evaluation of tourism activities and promotional strategies received high ratings. Social media, particularly the LINE application, was identified as the most effective promotional tool. A guidebook, “Thai Lifestyle Tourism for Seniors,” was already developed and disseminated via LINE to promote wellness tourism. These findings highlight the strong cultural and geographical potential of wellness tourism in this heritage city. Further development of tourism routes and activities tailored to senior tourists, along with digital media as the main promotional platform, is recommended to maximize outreach and effectiveness.

References

กรวรรณ สังขกร และคณะ. (2563). การพัฒนารูปแบบการท่องเที่ยวเชิงสุขภาพสำหรับผู้สูงอายุในภาคเหนือ.วารสารการท่องเที่ยวไทย, 16(2), 59-76.

กระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา. (2567). แผนพัฒนาการท่องเที่ยวแห่งชาติ ฉบับที่ 3 (พ.ศ.2566-2570). กระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา.

การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย. (2567). การศึกษาข้อมูลการท่องเที่ยวสูงวัย. การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย.

กันตภณ แก้วสง่า, บุษบา สุธีธร, และอภิชญา อยู่ในธรรม. (2563). การประชาสัมพันธ์การท่องเที่ยวเชิงสร้างสรรค์ผ่านเว็บไซต์เครือข่ายสังคม. วารสารการบริการและการท่องเที่ยวไทย, 15(2), 14-28.

กาญจนาวดี พวงชื่น และแสงสรรค์ ภูมิสถาน. (2563). พฤติกรรมการท่องเที่ยวและความต้องการของนักท่องเที่ยวผู้สูงอายุต่อการท่องเที่ยวในอุทยานแห่งชาติเขาใหญ่. วารสารการบริการและการท่องเที่ยวไทย, 15(2), 31.

ขนิษฐา ทองเชื้อ, อธิษฐาน ทองเชื้อ, และจตุรงค์ จิตติยพล. (2566). พฤติกรรมการท่องเที่ยวของผู้สูงอายุในจังหวัดขอนแก่น. ใน กนกอร บุญมี (ประธาน), การประชุมวิชาการและการนำเสนอผลงานวิจัยระดับชาติครั้งที่ 10 และระดับนานาชาติครั้งที่ 8 (หน้า 897-905). ขอนแก่น: มหาวิทยาลัยภาคตะวันออกเฉียงเหนือ.

เขมลักษณ์ คุปคีตพันธ์ และปริญญา บรรจงมณี. (2563). แนวทางการพัฒนาองค์ประกอบการท่องเที่ยวเชิงสุขภาพของนักท่องเที่ยวชาวยุโรปในจังหวัดประจวบคีรีขันธ์. วารสารบัณฑิตศึกษามหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมภ์, 14(1), 1-11.

ชูศรี วงศ์รัตนะ. (2560). เทคนิคการใช้ สถิติเพื่อการวิจัย (พิมพ์ครั้งที่ 13). อมรการพิมพ์.

ตุลยราศรี ประเทพ. (2565, 2 ธันวาคม). ศตวรรษที่ 21 กับการท่องเที่ยวผู้สูงอายุในประเทศไทย. https://bsru.net/ศตวรรษที่21กับการท่องเที่ยว

ธนรัตน์ รัตนพงศ์ธระ, เสรี วงษ์มณฑา, ชุษณะ เตชคณา, และณัฐพล ประดิษฐผลเลิศ. (2559). แนวทางการพัฒนาการท่องเที่ยวเชิงมรดกวัฒนธรรมในจังหวัดพระนครศรีอยุธยา. วารสารวิชาการนวัตกรรมสื่อสารสังคม, 4(2), 34–45.

ธวัช พุ่มดารา และสุวิตา พฤกษอาภรณ์. (2565). พฤติกรรมการทองเที่ยวของนักทองเที่ยวคุณภาพสูงกลุ่มผู้สูงอายุจังหวัดสมุทรสงคราม. วารสารวิชาการคณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาตร์มหาวิทยาลัยราชภัฏพระนคร, 6(1), 107-128.

นำขวัญ วงศ์ประทุม และดวงศิริ ภูมิวิชชุเวช. (2564). รูปแบบการจัดการการท่องเที่ยวเชิงสุขภาพโดยชุมชนตามศาสตร์พระราชา. วารสารศิลปการจัดการ, 5(2), 299-315.

บริษัทเครือเจริญโภคภัณฑ์. (2565, 2 พฤศจิกายน). ส่องพฤติกรรมนักท่องเที่ยวแต่ละสาย คุณเป็นสายไหน?. https://www.wearecp.com/tratvel-survey-part-2-28-10-2565/

มธุรา สวนศรี, สมคิด สวนศรี, และพัชรินทร์ จึงประวัติ. (2565). การส่งเสริมการท่องเที่ยวเชิงสุขภาพผู้สูงอายุจังหวัดนครนายก. วารสารวิจัยราชภัฏเชียงใหม่, 23(2), 155-173.

เมธาวี กิจเกษตรกุล และณัฐสินีชิน ธนภูมิไพศาล. (2565). ปัจจัยที่ส่งผลต่อทัศนคติในการเลือกใช้บริการบริษัทนำเที่ยว ของนักท่องเที่ยวชาวไทยในเขตกรุงเพทมหานคร ในช่วงก่อนและระหว่างสถานการณ์การแพร่ระบาดของโรคไวรัสโคโรนา 2019 และแนวทางการปรับตัวของบริษัทนำเที่ยว. วารสารวิจัยและพัฒนามหาวิทยาลัยราชภัฏเลย. 17(61), 56-66.

วารีพร ชูศรี และวรลักษณ์ ลลิตศศิวิมล. (2563). การท่องเที่ยวเชิงสุขภาพ: ความสามารถในการแข่งขันของประเทศไทย. วารสารมหาวิทยาลัยนราธิวาสราชนครินทร์ สาขามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์. 7(2), 205-218.

วิภาดา มุกดา, ศรีสุดา วงศ์วิเศษกุล, วริษฐา แก่นสานสันติ, และวันเพ็ญ ควรสมาน (2565). การพัฒนาต้นแบบธุรกิจบริการรีสอร์ตเชิงสุขภาพเพื่อดูแลสุขภาพรองรับสังคมผู้สูงอายุด้วยการสร้างบริการ

มูลค่าสูงของธุรกิจโรงแรมขนาดเล็ก. มหาวิทยาลัยสวนดุสิต คลังข้อมูลงานวิจัยไทย. https://cmudc.library.cmu.ac.th/frontend/Info/item/dc:175073

วิรุณสิริ ใจมา, ปวีณา ลี้ตระกูล, ประภาพรรณ ไชยานนท์, ศศิวิมล ภู่พวง, ปทุมพร แก้วคำ, และสิริรัตน์ โอภาพ (2565). การพัฒนารูปแบบกิจกรรมท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมในจังหวัดเชียงรายที่เหมาะสมกับนักท่องเที่ยวผู้สูงอายุชาวต่างชาติ. วารสารการท่องเที่ยวและการบริการ มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย, 7(1), 1-18.

สุพัตรา จันทนะศิริ, จรูญ ชำนาญไพร, ทิพย์ลาวัลย์ แก้วนิล, กวีพงษ์ หิรัญสี, และเอกรินทร์ ช่วยนุกุล. (2566). ปัจจัยที่ส่งผลต่อการตัดสินใจในการท่องเที่ยวของผู้สูงอายุ จังหวัดอุบลราชธานี. วารสารนวัตกรรมการจัดการศึกษาและการวิจัย, 5(3), 555-564.

สำนักงานสถิติจังหวัดพระนครศรีอยุธยา. (2567). สถิตินักท่องเที่ยวสูงวัยจังหวัดพระนครศรีอยุธยา. สำนักงานสถิติจังหวัดพระนครศรีอยุธยา.

อัครวินท์ ศาสนพิทักษ์, นภสนันท์ ทองอินทร์, และจตุพล ดวงจิตร. (2567). รูปแบบการจัดการท่องเที่ยวเชิงสุขภาพเพื่อรองรับนักท่องเที่ยวผู้สูงอายุในจังหวัดพระนครศรีอยุธยา (เมืองมรดกโลก). วารสารการจัดการธุรกิจ มหาวิทยาลัยบูรพา, 13(1), 60-77.

Cochran, W.G. (1953). Sampling Techniques. John Wiley & Sons.

Forngolf. (2565, 9 พฤษภาคม). 11 สถานที่ท่องเที่ยวเชิงสุขภาพ สุขภาพดีแบบสุดฟิน. https://www.charnveeresortkhaoyai.com/th/healthy-tourism-places/

Global Wellness Institute. (2024, 15 March). Renewed Partnership Highlights Thailand on GWI’s Geography of Wellness with Fresh Insights into The Country’s Evolving Wellness Economy. https://globalwellnessinstitute.org/pressroom/press-releases/geo-thailand-renewal/

Grunig, J. E., & Hunt, T. (1984). Managing Public Relations. Holt, Rinehart and Winston.

Kotler, P., & Keller, K. L. (2016). Marketing Management (15th ed.). Pearson.

Likert, R. (1932). A Technique for The Measurement of Attitudes. Archives of Psychology, 22(140), 1-55.

Tanaka, Y., & Yamamoto, H. (2023). Health Tourism Development in World Heritage Sites: Case Studies from Asia. International Journal of Tourism Research, 25(2), 156-170.

Downloads

Published

2025-06-28

How to Cite

Chartsrisumpun, S., & Satunuwat, P. . (2025). Development of Health Tourism Activities and Routes for Elderly Tourists in World Heritage City (PhraNakhon Si Ayutthaya District). Journal of Mass Communication Technology, RMUTP, 10(1), 1–18. retrieved from https://so05.tci-thaijo.org/index.php/jmctrmutp/article/view/273627

Issue

Section

Research Articles