Medical Emergency Practices according to Medical Emergency Act, 2551 B.E. of Operators in Pathumthani Provice Area

Authors

  • ไตรเทพ โดษะนันท์
  • สุรชาติ ณ หนองคาย
  • ฉัตรสุมน พฤฒิภิญโญ
  • นิทัศน์ ศิริโชติรัตน์

Abstract

This study is descriptive research which has aim to examine the medical emergency practices according to Medical Emergency Act, 2551 B.E., of operators in Pathumthani province area. One hundred and sixty-four operators in Pathumthani province area selected for the study. The study found emergency medical operators according to Medical Emergency Act, 2551 B.E., in Pathumthani province were good level of operation.  The overall knowledge of operators about the Act was good level. The attitude of operators was moderate level, 56.9 percent. The motivation of operators was good level and maintenance factor were moderate level.  The knowledge of the Medical Emergency Act, 2551 B.E., has correlation with medical emergency operation according to the Act in positive statistically significant (r = 0.253, p = 0.001). The overall attitude has correlation with medical emergency operation according to the Act in positive statistically significant (r = 0.168, p = 0.034). The overall motivation factors have correlation with medical emergency operation according to the Act in positive statistically significant (r = 0.348, p = 0.000) and the robust value was 23.6 percent (R2 = 0.236). The factors influencing to emergency medical operation according to Medical Emergency Act, 2551 B.E., was knowledge, motivation factors and maintenance factors.

The research has recommended to the Office Develops Medical Profession Emergency Pathumthani System should be supported the emergency medical operators in Pathumthani province have knowledge about the Medical Emergency Act, 2551 B.E., include create a positive attitude to operators, successively.

References

กนกวรรณ มุกดาสนิท. (2541). ความสัมพันธ์ระหว่างคุณลักษณะส่วนบุคคลแรงจูงใจการรับรู้ บทบาท
กับการปฏิบัติงานสาธารณสุขมูลฐาน ในเขตเมืองของบุคลากรสาธารณสุข เทศบาล, วิทยานิพนธ์ปริญญาวิทยาศาสตรมหาบัณฑิต (สาธารณสุขศาสตร์) สาขาวิชาพยาบาลสาธารณสุข บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยมหิดล.

คณะกรรมการการแพทย์ฉุกเฉิน. (2554). หลักเกณฑ์การประเมินเพื่อคัดแยกระดับความฉุกเฉินและมาตรฐานการปฏิบัติการฉุกเฉิน 2554.มติในการประชุมครั้งที่๗/๒๕๕๔เมื่อวันที่๒๖เมษายน๒๕๕๔.

คณะกรรมการจัดทำแผน 11 ของกระทรวงสาธารณสุข. (2554). แผน 11 ของกระทรวงสาธารณสุขตามแผนพัฒนาสุขภาพแห่งชาติในช่วงแผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติฉบับที่ 11 (2554-2559).สืบค้นเมื่อวันที่ 15 มกราคม 2557จากhttp://www.nesdb.go.th


งานพัฒนาระบบการแพทย์แพทย์ฉุกเฉิน. สำนักงานสาธารณสุขจังหวัดปทุมธานี.(2556) รายงานสถิติผู้ป่วยบาดเจ็บฉุกเฉิน. ปีงบประมาณ 2556.


งานพัฒนาระบบการแพทย์แพทย์ฉุกเฉิน. สำนักงานสาธารณสุขจังหวัดปทุมธานี.(2557) รายงานสถิติผู้ป่วยบาดเจ็บฉุกเฉิน. ปีงบประมาณ 2557.


จิระวัฒน์ วงศ์สวัสดิวัฒน์.(2538). ทัศนคติ ความเชื่อ และพฤติกรรม: การวัด การพยากรณ์และการเปลี่ยนแปลง. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพมหานคร: สารดีการพิมพ์.


จิตติมา พานิชกิจ. (2540). ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์ต่อผลการปฏิบัติงานสร้างเสริมภูมิคุ้มกันโรคหัด ของเจ้าหน้าที่สถานีอนามัยในจังหวดนครสวรรค์วิทยานิพนธ์ปริญญาวิทยาศาสตร์มหาบัณฑิต (สาธารณสุขศาสตร์),สาขาวิชาบริหารสาธารณสุข,บัณฑิตวิทยาลัย, มหาวิทยาลัยมหิดล.

ชาตรีเจริญชีวกุล. (2552). การประชุมวิชาการครั้งที่12.กรุงเทพฯ: สมาคมเวชศาสตร์ฉุกเฉินแห่งประเทศไทย.

นรินทร์ สังข์รักษาและคณะ. (2552). พฤติกรรมการบริโภคอาหารของประชาชนในจังหวัดนครปฐม ปี2552. รายงานการวิจัย. นครปฐม : สำนักงานสาธารณสุขจังหวัดนครปฐม.

พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน. (2546). พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถานพ.ศ. 2542.กรุงเทพฯ: นานมีบุคส์พับบลิเคชั่น.

พระราชบัญญัติการแพทย์ฉุกเฉิน. (2553). สืบค้น 10 ตุลาคม พ.ศ. 2557เว็บไซต์: www.emit.go.th.

ศูนย์รับแจ้ง สั่งการหน่วยบริการการแพทย์ฉุกเฉินจังหวัดปทุมธานี.(2556) รายงานการปฏิบัติการทางการแพทย์ฉุกเฉินจังหวัดปทุมธานี. ปีงบประมาณ 2556.

สร้อยตระกูล อรรถมานะ. (2541). พฤติกรรมองค์การ:ทฤษฎีด้านการประยุกต์(พิมพ์ครั้ง1).กรุงเทพฯ.:สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

สำนักงานประชาสัมพันธ์จังหวัดปทุมธานี.(2555) รายงานฐานข้อมูลประชากรจังหวัดปทุมธานี.ปีงบประมาณ 2555.

สำนักยุทธศาสตร์สถาบันการแพทย์ฉุกเฉินแห่งชาติ.นโยบายการพัฒนาระบบบริการการแพทย์ฉุกเฉิน. (2555) . สืบค้นเมื่อวันที่ 15 มีนาคม 2557จากhttp://www.emit.go.th.

Herzberg, F. (1959). The motivation of work. New York: John Wiley & Sons.

World Health Organization. (2002). The world Health Report 2002, reducing Risk Promoting Healthy Life. Geneva: World health Organization.

Downloads

Published

2016-01-20

How to Cite

โดษะนันท์ ไ., ณ หนองคาย ส., พฤฒิภิญโญ ฉ., & ศิริโชติรัตน์ น. (2016). Medical Emergency Practices according to Medical Emergency Act, 2551 B.E. of Operators in Pathumthani Provice Area. Public Health Policy and Laws Journal, 2(1), 31–43. Retrieved from https://so05.tci-thaijo.org/index.php/journal_law/article/view/162313

Issue

Section

Original Article