กลยุทธ์การบริหารจัดการของหน่วยงานภาครัฐต่อการท่องเที่ยวชุมชนเชิงเกษตรกาญจนบุรีสู่ความยั่งยืน
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิชาการนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษากลยุทธ์การบริหารจัดการการท่องเที่ยวชุมชนเชิงเกษตรกาญจนบุรีสู่ความยั่งยืน หน่วยงานภาครัฐจึงต้องให้ความสนใจ เตรียมความพร้อมด้านการท่องเที่ยวเชิงเกษตรหรือ Agro-tourism เพราะการท่องเที่ยวเชิงเกษตรเป็นทางเลือกในการพักผ่อนหย่อนใจที่จะได้ทั้งความรู้และความเพลิดเพลิน เป็นกิจกรรมสำคัญอีกส่วนหนึ่งที่นักท่องเที่ยวให้ความสนใจและได้รับความนิยมจากนักเดินทางมากที่สุดซึ่งนำรายได้มาสู่ชุมชนหรือประชาชน
ผลการวิเคราะห์ พบว่า การปรับเปลี่ยนรูปแบบการเกษตรแบบเดิมให้เป็นการเกษตรแบบใหม่ การพัฒนารูปแบบการท่องเที่ยวให้สอดคล้องกับศักยภาพของแหล่งท่องเที่ยวนั้น ๆ ด้านการพัฒนาบริการการท่องเที่ยว กลยุทธ์พัฒนาด้านการตลาดและประชาสัมพันธ์ การจัดการการท่องเที่ยวเชิงเกษตรในรูปของการเป็นคณะกรรมการ การมีส่วนร่วม ซึ่งได้รับการสนับสนุนจากภาครัฐและภาคองค์กรอื่น ๆ นอกจากนั้นการสื่อสารในแหล่งท่องเที่ยวชุมชนเชิงเกษตร การมีส่วนร่วมในการสื่อสาร การท่องเที่ยวชุมชนเชิงเกษตร การรณรงค์ทางการสื่อสารผ่านสื่อในชุมชน สื่อสารการตลาดเชิงบูรณาการ รวมทั้งการมีส่วนร่วมเกี่ยวกับการบริหารจัดการการท่องเที่ยวชุมชนเชิงเกษตรที่เปิดโอกาสให้ประชาชนและผู้ที่เกี่ยวข้องทุกภาคส่วนของสังคมได้เข้ามามีส่วนร่วมกับภาคราชการเกี่ยวกับการท่องเที่ยวชุมชนเชิงเกษตร จึงจะนำการท่องเที่ยวชุมชนเชิงเกษตรกาญจนบุรีสู่ความยั่งยืนต่อไป
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความวิชาการ บทความวิจัย และบทวิจารณ์หนังสือในวารสารดุษฎีบัณฑิตทางสังคมศาสตร์ เป็นความคิดเห็นของผู้เขียน มิใช่ของคณะผู้จัดทำ และมิใช่ความรับผิดชอบของสมาคมปรัชญาดุษฎีบัณฑิตทางสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยรามคำแหง (กรณีการทำวิจัยในมนุษย์ ผู้วิจัยต้องผ่านการอบรมจริยธรรมการวิจัยในมนุษย์ และนำหลักฐานมาแสดง)
เอกสารอ้างอิง
Department of Agricultural Extension. (2001). There are 10 concepts of agricultural tourism development. Author. [In Thai]
Department of Agricultural Extension. (2002). Handbook for the administration and management of agricultural tourism. Author. [In Thai]
Fiedler, F. E. (1967). A theory of leadership effectiveness. McGraw-Hill.
Institute of Scientific and Technological Research of Thailand. (1999). Preliminary report education for establish guidelines for the development and management of agro-tourism. Tourism Authority of Thailand. [In Thai]
March, R., & Wilkinson, I. (2009). Conceptual tools for evaluating tourism partnerships. Tourism Management, 30(3), 455-462.
Piboonrungroj, P., & Disney, S. M. (2009). Tourism supply chains: A conceptual framework. Tourism III: Issues in PhD Research, 132, 132-149.
Prakraiwan, T. (2006). Definition of agrotourism. Retrieved from https://ppi.psu.ac.th [In Thai]
Saikhiao, K. (2012). States that sustainable tourism is part of sustainable development. Retrieved from http://bid.arch.ku.ac.th›bit›supaporn-kaewko-leopa [In Thai]
Srisomyong, N. (2002). Managing rural tourism resources and tourism resources agrotourism. Sukhothai Thammathirat Open University. [In Thai]
Tapper, R., & Font, X. (2004). Tourism supply chains: Report of a desk research project for 43 the travel foundation. Retrieved from http://www.lmu.ac.uk/lsif/the/Tourism-Supply-Chains.pdf.
