Appropriate model development for physical exercise geared towards healthy lifestyle for senior citizens in Phra Nakhon Si Ayutthaya province
Main Article Content
Abstract
The purpose of this research article was to study healthy lifestyle and the needs for exercise and to develop appropriate models and results of physical exercise geared towards healthy lifestyle for senior citizens in Phra NaKhon Si Ayutthaya province. This research was an applied research. Samples of this study were from 448 senior citizens. Materials used in this research were exercise survey in-depth interview forms, quality evaluation forms, and quality evaluation forms. The research collections were quantitative and qualitative research. The data were analyzed using standard statistics, MANOVA with Repeated measure, factor analysis for interpretation and summarizing. The results of phase 1, healthy lifestyle and the needs for exercise of senior citizens in Phra NaKhon Si Ayutthaya province were as follows. Most of senior citizens did not attend senior clubs (69.85%), they did not exercise (51.76%), they liked walk/run activity (18.09%), and physical activity was cooking (41.46%). There were 3 ways of senior exercising. First way was good social standard, second way was healthy behavior planning and third way was intention by themselves and their family, and also social supporting for healthy lifestyle by themselves and activities by community. The results of phase 2, develop appropriate model and physical exercise geared towards healthy lifestyle for senior citizens in Phra NaKhon Si Ayutthaya province, were exercising and physical activities, which composed of 4 types, (1) principle, concept, and theory type (2) purpose type (3) procedure type and (4) monitoring and evaluation type (fitness value of 4.41 and possibility value of 4.63). The results of phase 3, experimental of physical exercise geared towards healthy lifestyle for senior citizens in Phra NaKhon Si Ayutthaya province, were as follows: (1) physical fitness of experimental group and control group after 4 weeks and 8 weeks training was the duration of the different efficiency differ statistically significant at the 0.05 level, (2) physical fitness of experimental group and control group after 4 weeks and 8 weeks training was the duration of the different efficiency differed statistically significant at the 0.05 level. In conclusion, appropriate model and physical exercise geared towards healthy lifestyle for senior citizens in Phra NaKhon Si Ayutthaya province can support physical fitness and can apply in daily life.
Article Details
References
กัตติกา ธนะขว้าง, และจันตนา รัตนวิฑูรย์. (2556). ผลของการรำไม้พลองมองเซิงเมืองน่านต่อสมรรถภาพทางกายและคุณภาพชีวิต. พยาบาลสาร, 40(2), 148-161.
ชื่นฤทัย กาญจนจิตรา. (2553). สุขภาพคนไทย 2553: วิกฤตทุนนิยม สังคมมีโอกาส. กรุงเทพฯ: อัมรินทร์ พริ้นติ้งแอนด์พับลิชชิ่ง.
นรินทร์ หมื่นแสน, และสุชาดา ไกรพิบูลย์. (2557). การมีส่วนร่วมของชุมชนในการสร้างเสริมสุขภาพของผู้สูงอายุหมู่บ้านทุ่งหลุก อำเภอเชียงดาว จังหวัดเชียงใหม่. พยาบาลสาร, 41(1), 1-12.
พรทิพย์ สุขอดิศัย, จันทร์ชลี มาพุทธ, และรุ่งฟ้า กิติญาณุสันต์. (2557). วิถีชีวิติและแนวทางการมีสุขภาวะของผู้สูงอายุในภาคตะวันออก. วารสารการศึกษาและการพัฒนาสังคม, 10(1), 90-102.
พัชรพรรณ เสือคง. (2553). วิถีชีวิตของคนในสังคมเมืองพระนครศรีอยุธยา ตั้งแต่พุทธศตวรรษที่ 22 ถึง พ.ศ. 2310 (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยศิลปากร, นครปฐม.
มาธุรี อุไรรัตน์, และมาลี สบายยิ่ง. (2560). การเห็นคุณค่าในตนเองของผู้สูงอายุ: กรณีศึกษามูลนิธิสงเคราะห์คนชราอนาถาแห่งหนึ่งในจังหวัดสงขลา. วารสารกึ่งวิชาการ, 38(1), 29-44.
มูลนิธิสถาบันวิจัยและพัฒนาผู้สูงอายุไทย. (2559). สถานการณ์ผู้สูงอายุไทย พ.ศ. 2559. นครปฐม: พริ้นเทอรี่.
มันฑนา จริยรัตน์ไพศาล. (2558). รูปแบบการจัดกิจกรรมส่งเสริมสุขภาพผู้สูงอายุในจังหวัดกำแพงเพชร. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 21(3), 86-96.
รัญชนา หน่อคำ, ศิริรัตน์ ปานอุทัย, และทศพร คำผลศิริ. (2559). ผลการออกกำลังกายแบบก้าวตามตารางต่อการทรงตัวในผู้สูงอายุ. พยาบาลสาร, 43(3), 58-68.
สถาบันวิจัยประชากรและสังคม มหาวิทยาลัยมหิดล. (2557). สถานการณ์ผู้สูงอายุ พ.ศ. 2556. กรุงเทพฯ: อมรินทร์พริ้นติ้งแอนพลับวิง.
สุพิตร สมาหิโต, สิริพร ศศิมณฑลกุล, อำพร ศรียาภัย, นันทวัน เทียนแก้ว, อาริสร์ กาญจนศิลานนท์, ไพลิน เผือกประคอง, และเพ็ญนิภา พูลสวัสดิ์. (2556). คู่มือแบบทดสอบสมรรถภาพทางกายที่สัมพันธ์กับสุขภาพสำหรับผู้สูงอายุ. กรุงเทพฯ: กรมพลศึกษา สำนักวิทยาศาสตร์การกีฬา.
สำนักงานสถิติจังหวัดพระนครศรีอยุธยา. (2558). รายงานสถิติจังหวัด พ.ศ. 2558. กรุงเทพฯ: สำนักงานสถิติแห่งชาติ.
Gothe, N. P., Mullen, S. P., Wojcicki, T. R., Mailey, E. L., White, S. M., Olson, E. A., Szabo, A. N., Kramer, A. F., & McAuley, E. (2011). Trajectories of change in self esteem in older adults : exercise Intervention. Journal behavioral medical, 34, 298-306.
Naidoo, J., & Will, J. (2009). Foundation for health promotion. China: Bailliere Tindall.
Pender, N. J. (1996). Health promotion in nursing practice (2nd ed). Connecticus: Appleton & Lange.
Robert, H. J. (1961). Activity theory “successful aging”. Gerontologist, 1, 8-13.