Factors affecting the consumption behavior of local breakfasts inherited from Peranakan culture of tourists in Trang province
Main Article Content
Abstract
The objectives of this research were to study attitude factor, perception of marketing mix factor, and perception of service quality factor that affect tourists’ consumption behavior on choosing Dim Sum as breakfast in Trang province. The instrument used was questionnaire. Content validity and reliability of the questionnaire was examined and the resulted reliability was 0.89. Ten Dim Sum restaurants were purposively selected tourists in Trang province, selected by convenience sampling technique, were used as samples in the study. The statistics used in data analysis were frequency, percentage, mean, standard deviation and multiple regression analysis. The results indicated that the majority of samples were Thai tourists who spent 1-2 days for a trip. Some of them had no knowledge about the cost of breakfast since was already included in the tour package. Additionally, the average score of the attitude towards the consumption behavior on choosing Dim Sum as breakfast was 2.97. The average score of the perception of marketing mix influencing the consumption behavior on choosing Dim Sum as breakfast was 3.15, with the product showing the highest mean score and the physical evidence indicating the lowest mean score. The average score of the perception of service quality influencing the consumption behavior on choosing Dim Sum as breakfast was 3.14, with the responsiveness revealing the highest mean score and the tangibility showing the lowest mean score. The attitude, the perception of marketing mix factor, and the perception of service quality factor affected tourists’ consumption behavior on choosing Dim Sum as breakfast at the significant level of 0.01 and the adjusted R square was 0.71. Besides, the consumption behavior was most affected by the attitude factor, the perception of marketing mix factor, and the perception of service quality factor, respectively.
Article Details
References
การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย. (2557). 12 เมืองต้องห้าม...พลาด: ตรังยุทธจักรความอร่อย. อนุสาร อสท., (ฉบับพิเศษ), 26.
กิตติภพ สงเคราะห์. (2555). ปัจจัยทีมีผลต่อพฤติกรรมการเข้าใช้บริการร้านอาหารญี่ปุ่นของผู้บริโภคในจังหวัดปทุมธานี (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี, ปทุมธานี.
กีรติพร จูตะวิริยะ, คำยิน สานยาวง, และคำพอน อินทิพอน. (2554). วิถีการบริโภคอาหารกับการเปลี่ยนแปลงทางสังคมในยุคโลกาภิวัตน์ เขตนครหลวงเวียงจันทน์ สปป.ลาว. วารสารสังคมลุ่มนํ้าโขง. 7(2), 49-73.
จักรพันธ์ รู้สมัย, เมธานี แก้วแดง, ฐิติพร เกษรพรม, พิณรัตน์ นุชโพธิ์, และศุภศิว์ สุวรรณเกษร. (2560). การศึกษาพฤติกรรมการบริโภคอาหารเช้า และความรู้ความเข้าใจตามหลักโภชนาการของนักเรียนชั้นประถมศึกษาตอนปลาย โรงเรียนบ้านดอนสำโรง จ.สุโขทัย. ใน การประชุมวิชาการระดับชาติมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคล ครั้งที่ 9 (น. 910-921). ปทุมธานี: มหาวิทยาลัย
เทคโนโลยีราชมงคลรัตนโกสินทร์.
ฉลองศรี พิมลสมพงศ์. (2554). การวางแผนและพัฒนาตลาดการท่องเที่ยว. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
ชัยสมพล ชาวประเสริฐ. (2552). การตลาดบริการ. กรุงเทพฯ: ซีเอ็ดยูเคชั่น.
ณัฐภัทร วัฒนถาวร, และชุติมาวดี ทองจีน. (2559). ปัจจัยที่ส่งผลต่อการตัดสินใจบริโภคอาหารคลีนฟู๊ดของประชากรในกรุงเทพมหานคร. ใน การประชุมวิชาการระดับชาติ ด้านบริหารธุรกิจราชมงคลพระนคร และการนำเสนอผลงานวิจัยเชิงสร้างสรรค์ (น. 236-250). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลพระนคร.
นัฐพล จำกำจร. (2558). อิทธิพลของส่วนประสมทางการตลาดบริการ คุณภาพการบริการ และภาพลักษณ์ของแบรนด์ต่อการตัดสินใจเลือกร้านอาหารบุฟเฟต์ญี่ปุ่นในกรุงเทพมหานคร (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยกรุงเทพ, กรุงเทพฯ.
เบญจมาภรณ์ ชำนาญฉา. (2561). การท่องเที่ยวเชิงอาหาร: ศักยภาพและความได้เปรียบของประเทศไทย. วารสารสมาคมสถาบันอุดมศึกษาเอกชนแห่งประเทศไทย, 24(1), 103-116.
ปริวรรต ธรรมาปรีชากร, และนิสิต มโนตั้งวรพันธุ์. (2553). เรียนรู้วัฒนธรรมเปอรานากัน (บ้าบ๋า ย่าหยา) จากเครื่องถ้วยนนยา. วารสารนักบริหาร. 30(3), 62-67.
พุมรี อรรถรัฐเสถียร. (2556). เปอรานากัน (Peranakan) สายเลือดลูกผสม. วารสารรูสมิแล, 34(2), 91-95.
ภรณีย ยี่ถิ้น, และจุรีรัตน์ บัวแก้ว. (2560). โกปี๊เมืองตรัง : วิถีการดื่มโกปี๊สัญญะทางวัฒนธรรม หรือการแสดงตัวตนทางสังคม. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยราชภัฏภูเก็ต, 13(1), 104-131.
ยุพาวรรณ วรรณวาณิชย์. (2548). การจัดการการตลาดบริการ. กรุงเทพฯ: แสงดาว.
อารยา องค์เอี่ยม, และพงศ์ธารา วิจิตเวชไพศาล. (2561). การตรวจสอบคุณภาพเครื่องมือวิจัย. วารสารวิสัญญีสาร, 44(1), 36-42.
Ajzen, I. (2005). Attitudes, personality and behavior. New York: Open University.
Cochran, W. G. (1953). Sampling techniques. New York: John Wiley & Sons.
Zeithaml, V., & Parasuraman, A. (1990). Service quality. Massachusetts: Marketing Science Institute.