Effects of applying chemical usage reduction model on knowledge, awareness, and behavior in chemical consumption reduction

Main Article Content

ชื่นสุมณ ยิ้มถิน
สุนทรี จีนธรรม
วินัย วีรวัฒนานนท์

Abstract

          This research aimed to study the effect of using chemical usage reduction model by applying the environment education process to students at the Rajamangala University of Technology Suvarnabhumi. Comparisons of knowledge, awareness, and behavior of chemical substance consumption quantity reduction before and after training were classified by personal factors. The purposively selected subjects under studied were 42 sophomore students, who already took analytical chemistry class. The data were collected by knowledge tests with discrimination power of 0.20-0.73, and reliability of 0.90, awareness questionnaires with reliability of 0.91, and behavior questionnaires with reliability of 0.90. The data were analyzed by content analysis, percentage, means, standard deviation, t-test, and F-test.


          The results revealed that by applying chemical usage reduction model using the environment education process to students at Rajamangala University of Technology Suvarnabhumi, the students’ knowledge were at the highest level, while awareness and behavior were at the high level. The comparison between before and after training showed statistically significant difference at the level of 0.01, and personal factor comparison illustrated that the students with different grade averages had statistically significant differences at the level of 0.01, for knowledge, behavior and awareness.

Article Details

How to Cite
ยิ้มถิน ช., จีนธรรม ส., & วีรวัฒนานนท์ ว. (2018). Effects of applying chemical usage reduction model on knowledge, awareness, and behavior in chemical consumption reduction. RMUTSB ACADEMIC JOURNAL (HUMANITIES AND SOCIAL SCIENCES), 3(2), 229–240. Retrieved from https://so05.tci-thaijo.org/index.php/rmutsb-hs/article/view/147340
Section
บทความวิจัย (Research article)

References

กระทรวงศึกษาธิการ. (2544). สาระและมาตรฐานการเรียนรู้กลุ่มสาระการเรียนรู้วิทยาศาสตร์ในหลักสูตรการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2544. กรุงเทพฯ: องค์การรับส่งสินค้าและพัสดุภัณฑ์.

ฐากร สิทธิโชค. (2559). การจัดกระบวนการเรียนรู้ สิ่งแวดล้อมศึกษาในสถานศึกษา. วารสารมนุษยศาสตร์สังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยทักษิณ, 11(พิเศษ), 177-197.

เบญจวรรณ สุภารัตน์. (2553). การศึกษาและการพัฒนาความรู้ เจตคติ และการปฏิบัติในการอนุรักษ์และฟื้นฟูป่าไม้ของเยาวชนในชุมชนบ้านเขาพระ จังหวัดนครนายก (วิทยานิพนธ์ปริญญาปรัชญาดุษฎีบัณฑิต). มหาวิทยาลัยมหาสารคาม, มหาสารคาม.

ประเสริฐ พลอยบุตร. (2550). การพัฒนากิจกรรมการเรียนรู้เกี่ยวกับการอนุรักษ์ทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม ในโรงเรียนบ้านหนองจอกวังกำแพง อำเภอศรีเทพ จังหวัดเพชรบูรณ์ (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยมหาสารคาม, มหาสารคาม.

พิชญา ปิยจันทร์. (2560). สิ่งแวดล้อมศึกษา: กระบวนการเรียนรู้ผ่านการลงมือทำอย่างเท่าเทียม. วารสารสิ่งแวดล้อม, 21(3), 38-42.

พีรพงษ์ สุนทรเดชะ. (2556). ผลพวงจากทีวีอะนาล็อกเป็นทีวีดิจิทัล. วารสารกรีนพีซ, 10(25), 16-17.

เยาวดี รางชัยกุล วิบูลย์ศรี. (2554). การวัดผลและการสร้างแบบสอบผลสัมฤทธิ์. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

โลมไสล วงศ์จันตา, ปาริชาติ กัญญาบุญ, เต็มสิริ เคนคำ, และรพีพงษ์ ลีฬหะวิโรจน์. (2559). ความรู้ ทัศนคติ และการปฏิบัติของผู้บริโภคใน ต.บางลาย อ.บึงนาราง จ.พิจิตร ต่อการปนเปื้อนของสารเคมียาฆ่าแมลงในผักและผลไม้สด. วารสารอาหารและยา, 23(2), 18-24.

วรรณา เลาวกุล. (2556). สารพิษจากการเผาในที่โล่งแจ้ง. วารสารกรีนพีซ, 10(25), 1-4.

วินัย วีระวัฒนานนท์. (2541). สิ่งแวดล้อมและการพัฒนา (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพฯ: สถาบันพัฒนาการสาธารณสุขอาเซียน.

วินัย วีระวัฒนานนท์. (2546). สิ่งแวดล้อมศึกษา (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพฯ: โอ.เอส พริ้นติ้ง เฮ้าส์.

วินัย วีระวัฒนานนท์. (2555). สิ่งแวดล้อมศึกษาในยุคโลกร้อน (พิมพ์ครั้งที่ 2). พิษณุโลก: พิษณุโลกดอทคอม.

วินัย วีระวัฒนานนท์, และสิวลี ศิริไล. (2555). สิ่งแวดล้อมศึกษาตามหลักพุทธธรรม. วารสารสิ่งแวดล้อมศึกษา-สสศท, (7), 339.

ศิริอุมา เจาะจิตต์, วิยดา กวานเหียน, อุดมรัตน์ วัฒนสิทธิ์, พิมาน ธีระรัตนสุนทร, สุภาภรณ์ ยิ้มเที่ยง, จันจิรา มหาบุญ, และปนัดดา พิบูลย์. (2560). การเปรียบเทียบความรู้ ทัศนคติ พฤติกรรมของเกษตรกรผู้ปลูกข้าว และปริมาณสารกำจัดศัตรูพืชตกค้าง ในสิ่งแวดล้อม จังหวัดนครศรีธรรมราช. วารสารความปลอดภัยและสุขภาพ, 10(37), 10-20.

แสงจันทร์ เพริดพราว. (2552). การพัฒนารูปแบบการจัดกระบวนการเรียนรู้บูรณาการสิ่งแวดล้อมศึกษาเพื่อการอนุรักษ์สิ่งแวดล้อม สำหรับนักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาตอนต้น (วิทยานิพนธ์ปริญญาปรัชญาดุษฎีบัณฑิต). มหาวิทยาลัยมหาสารคาม, มหาสารคาม.

หทัยรัตน์ การีเวทย์. (2556). ทำไมต้องสนใจปรอทในอากาศ. วารสารกรีนพีซ, 10(25), 8-12.

Withgott, J., & Brennan, S. (2008). Environment: The science behind the stories (3rd ed). San Francisco: Pearson Education, Inc., publishing as Pearson Benjamin Cummings.

Zeidler, D. L., Sadler, T. D., Simmons, M. L., & Howes, E. V. (2005). Beyond STS: A research-based framework for socioscientific issues education. Science Education, 89(3), 357-377.