การศึกษาจิตสำนึกสาธารณะของนักศึกษาเพื่อสู่แนวทางการปฏิบัติที่ดีของ การบริหารงานกิจการนักศึกษา กรณีศึกษาคณะครุศาสตร์อุตสาหกรรม มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลสุวรรณภูมิ

บทคัดย่อ

          การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาจิตสำนึกสาธารณะของนักศึกษา 2) เพื่อเปรียบเทียบจิตสำนึกสาธารณะของนักศึกษา จำแนกตามเพศ สาขาวิชา และระดับชั้นปี และ 3) เพื่อหาแนวทางการปฏิบัติที่ดีของการบริหารงานกิจการนักศึกษา ด้านจิตสำนึกสาธารณะของนักศึกษา กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัย คือ นักศึกษาคณะครุศาสตร์อุตสาหกรรม ปีการศึกษา 2564 จำนวน 246 คน ด้วยวิธีการสุ่มตัวอย่างแบบชั้นภูมิอย่างมีสัดส่วน  เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยได้แก่ แบบสอบถาม สถิติที่ใช้ในการวิจัยคือ คือค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน การทดสอบค่าเฉลี่ยระหว่างกลุ่มประชากรสองกลุ่มที่เป็นอิสระกัน การวิเคราะห์ความแปรปรวนแบบทางเดียวเพื่อทดสอบความแตกต่างค่าเฉลี่ยระหว่างกลุ่มประชากรมากกว่าสองกลุ่ม และการทดสอบความแตกต่างระหว่างค่าเฉลี่ยรายคู่โดยวิธีการของเชฟเฟ่ (Scheffe method)

          ผลจากการศึกษาพบว่า 1) จิตสำนึกสาธารณะของนักศึกษา โดยรวมอยู่ในระดับสูง 2) ผลการเปรียบเทียบจิตสำนึกสาธารณะของนักศึกษาระดับปริญญาตรี พบว่า นักศึกษาที่มีเพศต่างกันมีความคิดเห็นโดยรวมแตกต่างกัน โดยเพศหญิงสูงกว่าเพศชาย นักศึกษาที่เรียนในสาขาวิชาต่างกันมีความคิดเห็นโดยรวมแตกต่างกัน โดยนักศึกษาสาขาวิชาวิศวกรรมไฟฟ้าสูงกว่านักศึกษาสาขาวิชาวิศวกรรมอุตสาหการ และนักศึกษาที่เรียนในระดับชั้นปีต่างกันมีความคิดเห็นโดยรวมแตกต่างกัน
โดยนักศึกษาชั้นปีที่ 5 มีจิตสำนึกสาธารณะสูงกว่านักศึกษาชั้นปีที่ 3 และ 3) แนวทางการปฏิบัติที่ดีของการบริหารงานกิจการนักศึกษาควรมีการส่งเสริมและให้ความสำคัญด้านจิตสำนึกสาธารณะของนักศึกษาเพราะถือว่าเป็นกลุ่มเยาวชนที่มีความสำคัญต่อการพัฒนาประเทศชาติ รวมถึงการจัดกิจกรรมเพื่อเป็นการสร้างเสริมด้านจิตสำนึกสาธารณะเพื่อให้เกิดการเรียนรู้ที่ดีต่อการอยู่ร่วมกันของสังคม