การจัดการโลจิสติกส์สำหรับการท่องเที่ยวในอำเภอวังน้ำเขียวจังหวัดนครราชสีมา

Main Article Content

เถกิงศักดิ์ ชัยชาญ

Abstract

This research aimed to study the behaviors of tourists visiting Wang Nam Khiew District of Nakhon Ratchasima Province, their satisfactions with the factors and tourism logistics improved upon marketmixed components that attracted them to come back again, and methods to develop tourism logistics management. The study was conducted based on the opinions of 570 samples from the four-related groups: tourists, community people, entrepreneurs, and community leaders in five subdistricts of Wang Nam khiew District: Thai Samakkhee, Udomsap, Wang Mee, and Rarerng. Research tools included a set of questionnaires, interviews, and descriptive statistical analysis.  Research results showed that majority of 30-34 years old tourists were first time visitors who spent 2 days on the visit for relaxations and recreations while going sightseeing, and that most of them wanted to come back to visit the place again. As regards their overall satisfactions, the average was 2.82 for tourist logistic factors and 2.20 for the physical flow. Their recommendations were made for easy, convenient, and fast access and safety, and for joint efforts by different groups of people in performing needed duties and roles.

Article Details

Section
Research Articles

References

กมลชนก สุทธิวาทนฤพุฒิ และคณะ. (2547). การจัดการโซ่อุปทานและโลจิสติกส์. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์ท้อป แมคกรอ-ฮิล.

กฤตนัน มาย อาริยวัฒน์. (2551). ทฤษฎีความพึงพอใจ. [ออนไลน์]. ได้จาก: http://learners.in.th/blog/espada

กัลยา วาณิชย์บัญชา. (2546). การใช้ SPSS FOR WINDOWS ในการวิเคราะห์ข้อมูล: กรุงเทพฯ: บริษัทธรรมสาร จำกัด.

การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย. (2552). สถิติการท่องเที่ยวในจังหวัดนครราชสีมา. [ออนไลน์]. ได้จาก: http://www2.tat.or.th/stat/web/static_tst.php

____. (2552). สถิติการท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย. [ออนไลน์]. ได้จาก: http://www2.tat.or.th/stat/web/static_index.php

ชัยธวัช ทองอินทร์. (2549). กระบวนทัศน์ของการจัดการโลจิสติกส์สำรับอุตสาหกรรมการท่องเที่ยวไทย. [ออนไลน์] ได้จาก: http://www.thailog.org/research.html

ชูกลิ่น อุนวิจิตร. (2549). ศักยภาพและความต้องการในการวางแผนและจัดการท่องเที่ยวขององค์การปกครองส่วนท้องถิ่น. รวมบทความวารสารวิชาการ การท่องเที่ยวไทยนานาชาติ. สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย.

ธนกฤต สังข์เฉย. (2550). อุตสาหกรรมการท่องเที่ยวและการบริการ. กรุงเทพฯ: คณะวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยศิลปากร.

บุญเลิศ จิตตั้งวัฒนา. (2549). การขนส่งผู้โดยสารเพื่อการท่องเที่ยว. กรุงเทพฯ: บริษัทเพรสแอนด์ ดีไซน์ จำกัด.

บุษบา สิทธิการ และคณะ. (2551). ผลกระทบของการท่องเที่ยวต่อสังคมและวัฒนธรรมของชุมชนการท่องเที่ยวในจังหวัดเชียงราย. รายงานการวิจัย. สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย.

มิ่งสรรพ์ ขาวสะอาด. (2550). การบรรยายเรื่องโลจิสติกส์สำหรับการท่องเที่ยของประเทศญี่ปุ่น. สถาบันวิจัยสังคมมหาวิทยาลัยเชียงใหม่.

____. (2551). ทิศทางการท่องเที่ยวไทย. สถาบันวิจัยสังคม มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.

____. (2551). การพัฒนาการท่องเที่ยวเชิงบูรณาการที่ยั่งยืนในลุ่มแม่น้ำโขง 3. สถาบันวิจัยสังคม มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.

ระพีพรรณ ทองห่อ และคณะ. (2549). แนวทางการพัฒนาการท่องเที่ยวภายใต้ศักยภาพและข้อจำกัด ของกลุ่มจังหวัดภาคกลางตอนบน. รวมบทความวารสารวิชาการ การท่องเที่ยวไทยนานาชาติ. สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย.

เลิศพร ภาระสกุล. (2553). พฤติกรรมนักท่องเที่ยว. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์มหาวิทยลัยธุรกิจบัณฑิตย์.

สำนักงานคณะกรรมการการวิจัยแห่งชาติ (วช.). (2551). เอกสารการสัมมนาเรื่องโลจิสติกส์ สำคัญต่อการท่องเที่ยวอย่างไร. กรุงเทพฯ: ห้างหุ้นส่วนจำกัด สามลดา.

สำนักงานสถิติแห่งชาติ. (2552). รายงานสถิติจังหวัด พ.ศ. 2552 นครราชสีมา. สำนักงานสถิติจังหวัดนครราชสีมา.

สินธ์ุ สโรบล. (2547). การจัดการการท่องเที่ยวโดยชุมชน. ประชาคมวิจัย: ฉบับ 57 เดือนกันยายน 2547.

Christopher, M. (1999). Logistics and Supply chain Management 2nd edn. Financial Time Management, London.

Goossens, (2000). Tourism Information And Pleasure Motivation. Annals of Tourism Research. Muller, H. (2001). Tourism and hospitality into the 21st Century. In A.lockwood & S.Medlik (Eds). Tourism and hospitality in the 21st Century. Oxford: Butterworth-Heinemann.

Swarbrooke, John and Horner, Susan. (1999). Consumer Behaviour in Tourism. Oxford: Butterworth-Heinemann.