The Strategy Preparedness for Prevention and Solution of Natural Disaster with Integrated State Sector and People Sector Partition, Surat Thani Province

Main Article Content

วิศาล ศรีมหาวโร

Abstract

This research aims to study the transformation of the area and the problems of natural disasters, prevention and resolution of natural disasters, decision of strategic preparation, strategic assessment, and strategic development. The key information of this research includes stakeholders from the impact of natural disasters and those involved with tackling disasters from the government agents, local leaders, local NGOs, public interest organizations, community leaders and 360 representatives from 6 communities. Specific sampling method is the main contributors of each objective. The research tools are document analysis, in-depth interviews, group analysis of internal and external factors by using SWOT Analysis and public hearing through the World Café process analyzed by content analysis.


The results showed that the aspect of changing areas of Surat Thani Province has changed in economy, infrastructure, social situation, population, governance, natural resources and environment which resulted from the development. For the prevention and problem solving, it is found that there are problems of legal provisions of disaster zone declaration, followed by lack of knowledge and understanding of skills in using modern tools, few workers with several duties, giving little importance of leaders and community leaders, lack of preparedness and effective public relations, inability of self-help, and lack of integrated patch management. For the determination of strategy for evaluation and development, it is found: 1) an SO strategy such as promoting an integrated management system, infrastructure that is not contrary to nature, creation of community strength, public relations system and establishment of WO strategic network including pushing project and budget for disaster solution, creating knowledge and understanding of new forms of disaster; 2) an ST Strategy comprising developing potential leaders and develops the principle of self-reliance, and 3) a WT Strategy including training for awareness of natural disasters, and preparation for communication systems and personnel readiness and equipment for economical tourism areas.

Article Details

Section
Research Article

References

กรมควบคุมโรคติดต่อ. (2540). การดำเนินงานของกรมควบคุมโรคติดต่อต่อภาวะอุทกภัย. ม.ป.ท : ศูนย์ประสานงานทางวิชาการโรคติดต่อ.
จังหวัดสุราษฎร์ธานี. (2554). สุราษฎร์ธานี : เมืองคนดี ภัยพิบัติครั้งเดียวก็เกินพอ. (Online) สืบค้นได้จาก : www.atsuatmaqarier.com. [2558, ตุลาคม 10].
ฐิรวุฒิ เสนาคำ. (2540). จากปัจเจกสู่สาธารณะ : กระบวนการเสริมสร้างชุมชนให้เข้มแข็ง. หนังสือชุดประชาชนสังคมอันดับที่ 12 สถาบันชุมชนท้องถิ่นพัฒนา. กรุงเทพฯ : ม.ป.พ.
ดำรงค์ บุญยืน. (2542). “ทิศทางและการสนับสนุนทรัพยากรของกรมอนามัย”. รวมบทความและการบรรยายพิเศษการประชุมสัมมนา เรื่อง การพัฒนางาน อาชีวอนามัยตามพื้นที่โครงการเมืองน่าอยู่. ม.ป.ท : ม.ป.พ. 3 - 4.
นงลักษณ์ ไทรเจียมอารีย์. (2546). เสถียรภาพลาดดินในพื้นที่ลุ่มน้ำก้อโดยใช้คุณสมบัติ ทางวิศวกรรม. วิทยานิพนธ์วิศวกรรมศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิศวกรรมโยธา มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
พิชัย บุณยะกาญจน. (2554). ภัยพิบัติทางธรรมชาติในประเทศไทย. กรุงเทพฯ : โอเอสการพิมพ์.
ลัฐิกา จันทร์จิต. (2543). “พลังสตรี ศักยภาพเพื่อการจัดการอนามัยสิ่งแวดล้อม เมื่อเกิดอุทกภัย”. วารสารอนามัยสิ่งแวดล้อม, 4(3), 58 - 61.
ศรีสุพร ศรีสุภาพ. (2544). การบรรเทาอุทกภัยเทศบาลนครหาดใหญ่ จังหวัดสงขลา วันที่ 21 - 25 พฤศจิกายน พ.ศ. 2543. กรุงเทพฯ : สำนักอุทกวิทยาและบริหารน้ำ.
ศศิวิมล นววิชไพสิฐ. (2551). การวิเคราะห์พื้นที่เสี่ยงภัยดินถล่ม จังหวัดพังงา. รายงานวิชาการ ฉบับที่ 7/2551. กรุงเทพฯ : กองธรณีวิทยาสิ่งแวดล้อม กรมทรัพยากรธรณี.
สรรสนีย์ บุญเรือง. (2541). การมีส่วนของชุมชนในการแก้ไขปัญหาโรคพยาธิใบไม้ตับ อำเภอปง จังหวัดพะเยา. พะเยา : สำนักงานสาธารณสุขจังหวัดพะเยา.
สำนักงานสภาความมั่นคงแห่งชาติ. (2554). เอกสารสรุปการศึกษาวิเคราะห์และประเมินภาพอนาคตของสภาวะแวดล้อมและสถานการณ์ด้านความมั่นคงในระยะ 5 ปี ข้างหน้า (พ.ศ. 2555 - 2559). การประชุมสัมมนารับฟังความคิดเห็น เพื่อประกอบการจัดทำนโยบายความมั่นคงแห่งชาติ พ.ศ. 2555 - 2559. กรุงเทพฯ.
สำนักงานสาธารณสุขจังหวัดพะเยา. (2544). คู่มือการดำเนินงานในภาวะอุทกภัย. พะเยา : สำนักงานสาธารณสุขจังหวัดพะเยา.
สุเทพ จันทร์เขียว. (2546). พื้นที่เสี่ยงภัยการเกิดน้ำท่วมฉับพลันและแผ่นดินถล่มในจังหวัดภูเก็ตโดยใช้ระบบสารสนเทศภูมิศาสตร์. วิทยานิพนธ์วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการจัดการลุ่มน้ำ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
สุภางค์ จันทวานิช. (2547). การวิจัยเชิงคุณภาพ. กรุงเทพฯ : จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
อารีรัตน์ ดิลกธนากุล. (2540). การพัฒนาระบบการดูแลสุขภาพตนเองในชุมชน. การค้นคว้าแบบอิสระ ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการศึกษานอกระบบ บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
อำนวย ธัญรัตน์ศรีสกุล, อติญาณ์ ศรเกษตริน และชุลีพร เอกรัตน์. (2555). การเตรียมความพร้อมในการรับอุทกภัยของประชาชนในจังหวัดสุราษฎร์ธานี. วารสารพยาบาลกระทรวงสาธารณสุข, 3.
อุดม เอกตาแสง. (2542). “ความรู้ทั่วไปเกี่ยวกับสาธารณภัย” ในบรรเทาสาธารณภัย. กรุงเทพฯ : มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
Burton, I. And R. W. Kates. (1964). The Perception of Natural Hazards in Resource Management. Natural Resource Journal, 3. (225/3), 18 - 19.
Dohrenwend, Bp. (1983). Psychological Implications of Nuclear Accidents The case of Three Mile Island. New York : Bull.
Mcandrew, T. F. (1992). Environmental psychology. USA : A Division of Wadsworth.
Titchner, JL. (1976). Family and Character Change at Buffalo creek. New York : Oxford University Press.
Yumuang, S. (2006). 2001 debris flow and debris flood in Nam Ko area, Phetchabun province, central Thailand. Thailand : Environ Geol.