ความสัมพันธ์ระหว่างการปฏิบัติตามจรรยาบรรณวิชาชีพของครูกับพฤติกรรมการบริหารของผู้บริหารสถานศึกษาขั้นพื้นฐานในเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 14

Main Article Content

พัดชา ช่วยปลอด

บทคัดย่อ

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาการปฏิบัติตามจรรยาบรรณวิชาชีพของครูในสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน เขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาเขต 14 2) ศึกษาพฤติกรรมการบริหารของผู้บริหารสถานศึกษาขั้นพื้นฐานในเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาเขต 14 และ 3) ศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างการปฏิบัติตามจรรยาบรรณวิชาชีพของครูกับ พฤติกรรมการบริหารของผู้บริหารสถานศึกษาขั้นพื้นฐานในเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาเขต 14


กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ ข้าราชการครู จำนวน 297 คน ในเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 14 ได้มาโดยวิธีการสุ่มแบบแบ่งชั้น กำหนดขนาดของกลุ่มตัวอย่างโดยใช้ตารางสำเร็จรูปของเครสซี่และมอร์แกน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยเป็นแบบสอบถามพฤติกรรมการบริหารของผู้บริหาร และการปฏิบัติตามจรรยาบรรณวิชาชีพของครู สถิติที่ใช้วิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์แบบเพียร์สัน


ผลการวิจัยปรากฏว่า 1) ครูในสถานศึกษาขั้นพื้นฐานในเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 14 มีการปฏิบัติตามจรรยาบรรณวิชาชีพในภาพรวมอยู่ในระดับมากที่สุด 2) พฤติกรรม การบริหารของผู้บริหารสถานศึกษาขั้นพื้นฐานในเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 14 โดยภาพรวมอยู่ในระดับดี และ 3) การปฏิบัติตามจรรยาบรรณวิชาชีพของครูในภาพรวมกับพฤติกรรมการบริหารของผู้บริหารสถานศึกษาในภาพรวม มีความสัมพันธ์กันในทางบวกในระดับสูง (r = 0.775) และมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.01 เมื่อพิจารณาการปฏิบัติตามจรรยาบรรณวิชาชีพของครูในแต่ละด้าน พบว่า ด้านจรรยาบรรณต่อสังคมมีความสัมพันธ์ในทางบวกสูงสุด (r = 0.762) และด้านจรรยาบรรณต่อวิชาชีพมีความสัมพันธ์ในทางบวกต่ำสุด (r = 0.712) กับพฤติกรรมการบริหารของผู้บริหารในภาพรวม และเมื่อพิจารณาพฤติกรรม การบริหารของผู้บริหารในแต่ละด้าน พบว่า พฤติกรรมการบริหารของผู้บริหารด้านการติดต่อสื่อสารมีความสัมพันธ์ในทางบวกสูงสุด (r = 0.785) และด้านการปฏิสัมพันธ์และการมีอิทธิพลต่อกันมีความสัมพันธ์ในทางบวกต่ำสุด (r = 0.712) กับการปฏิบัติตามจรรยาบรรณวิชาชีพในภาพรวมของครู

Article Details

ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

ชัยยุทธ แก้วบัวสา. (2550). ความสัมพันธ์ระหว่างพฤติกรรมการบริหารของผู้บริหารกับการปฏิบัติงานของครูผู้สอนในโรงเรียน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาสกลนคร เขต 3. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาการบริหารการศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร.
ชุติมา รัตนวงกต. (2545). ความสัมพันธ์ระหว่างพฤติกรรมการบริหารของผู้บริหารกับแรงจูงใจในการปฏิบัติงานของครูโรงเรียนเอกชน สายสามัญศึกษา กลุ่มที่ 23 กรุงเทพมหานคร. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาการบริหารการศึกษา สถาบันราชภัฏบ้านสมเด็จเจ้าพระยา.
ณัฎฐชนก ธนัตพร. (2555). พฤติกรรมผู้นำในการบริหารสถานศึกษาของผู้บริหารสถานศึกษาตามทัศนะของข้าราชการครู โรงเรียนมัธยมศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาเขต 39. วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาหลักสูตรการสอน บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยนอร์ทกรุงเทพ.
ณัฐภาสรณ์ พรหมอ่อน. (2555). ความสัมพันธ์ระหว่างพฤติกรรมการบริหารของผู้บริหารกับประสิทธิผลของสถานศึกษาขั้นพื้นฐานในการบริหารงานการศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษากาญจนบุรี เขต 1. วิทยานิพนธ์ ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาการบริหารการศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัย ราชภัฏกาญจนบุรี.
ดิเรก พรสีมา. (2542). รายงานการวิจัยประกอบร่างพระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2541 : ประเด็นการพัฒนาวิชาชีพครู. กรุงเทพฯ : คณะกรรมการการศึกษาแห่งชาติ.


ธดาภรณ์ นาวาสุวรรณ. (2555). การสร้างแบบวัดจรรยาบรรณวิชาชีพครูตาเกณฑ์มาตรฐานวิชาชีพของนักศึกษาฝึกปฏิบัติงานวิชาชีพครู. วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการวัดและประเมินผลการศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
ธีระศักดิ์ อัครบวร. (2542). ความเป็นครู. กรุงเทพฯ : ก.พลพิมพ์.
บุญชม ศรีสะอาด. (2535). การวิจัยเบื้องต้น (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ : สุวีริยาสาส์น.
ภาวิณี เจริญยิ่ง. (2544). ครูของแผ่นดิน. วิทยาจารย์, 98(9), 17 - 21.
ยงยุทธ เกษสาคร. (2542). ภาวะผู้นำและการจูงใจ. กรุงเทพฯ : เสมาธรรม.
รุ่ง แก้วแดง. (2543). ปฏิวัติการศึกษาไทย (พิมพ์ครั้งที่ 8). กรุงเทพฯ : มติชน
ศุภมาศ วนากุล. (2556). บทบาทของผู้บริหารในการส่งเสริมจรรยาบรรณวิชาชีพครู ในโรงเรียนสังกัดกรุงเทพมหานคร กลุ่มกรุงธนเหนือ. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฏธนบุรี.
สงวน สิทธิเลิศอรุณ. (2549). การบริหารการศึกษา. กรุงเทพฯ : อักษรบัณฑิต.
สันทนีย์ บุญถนอม. (2554). ความสัมพันธ์ระหว่างพฤติกรรมการบริหารของผู้บริหารโรงเรียนกับขวัญในการปฏิบัติงานของครู โรงเรียนมัธยมศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 17. วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต สาขาการบริหารการศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยบูรพา.
สำนัก อุกระโทก. (2551). พฤติกรรมการบริหารงานของผู้บริหารสถานศึกษาในกิ่งอำเภอวังสมบูรณ์ สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาสระแก้ว เขต 1. วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต สาขาการบริหารการศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยบูรพา.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาเอกชน. (2545). รายงานการประเมินผลแผนพัฒนาการศึกษาเอกชน ฉบับที่ 8 (พ.ศ. 2540 - 2544). กรุงเทพฯ : สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาเอกชน.
สำนักงานเลขาธิการคุรุสภา. (2550). แบบแผนพฤติกรรมตามจรรยาบรรณของวิชาชีพ พ.ศ. 2550. กรุงเทพฯ : คุรุสภาลาดพร้าว.
อรรณพ จีนะวัฒน์ และรัตนา ดวงแก้ว. (2557). การศึกษาสภาพการปฏิบัติตามมาตรฐานการปฏิบัติงานและมาตรฐานการปฏิบัติตนของผู้ประกอบวิชาชีพทางการศึกษา. กรุงเทพฯ : สำนักงานเลขาธิการคุรุสภา.
อาภัสรา ดียิ่ง. (2551). การปฏิบัติตามจรรยาบรรณวิชาชีพครูโรงเรียนในกลุ่มสหวิทยาเขตกรุงเทพตะวันออก สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษากรุงเทพมหานคร เขต 2. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาการบริหารการศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฏพระนคร.
Davis, K. (1972). Human Relationship Work (4th ed). New York : Harper Collins.
Krejcie, R. V., & Morgan, D. W. (1970). Determining sample size for research activities. Educational and Psychological Measurement, 30(3), 607 - 610.
Likert, R. (1967). The Human Organization. New York : McGraw-HillBook.
Owens, R. G. (1970). Organizational Behavior in Schools. Englewood Cliffs, NJ : Prentice - Hall.