A Multicultural Early Childhood Education Model among Thai and Migrant Students from Myanmar in Phangnga Province

Main Article Content

จิตรลดา รัตนพันธ์

Abstract

The research objectives were 1) to conduct the situational analysis of current situation and existing educational model among Thai and migrant student at early childhood institution in Phangnga Province, and 2) to develop a Multicultural Early Childhood Education Model among Thai and migrant students in Phangnga Province. The research methodology was Research and Development (R & D). The research comprised 2 steps, firstly a situational analysis used a qualitative method and secondly the model development and experimental process used both quantitative and qualitative methods.


The findings from the first research step were; all 4 targeted schools were open to migrant students to enroll. After the enrollment, 3 out of 4 schools managed by the inclusive classroom which taken care by Thai kindergarten teacher while 1 out of 4 schools managed differently. This school separates to migrant and Thai student classroom, the Thai classroom was taken care by Thai kindergarten teacher while the Burmese instructor was taken care the migrant classroom. All 4 schools use the Ministry of Education curriculum for Early Childhood Education B.E 2002 as a core curricular. The existing model for all 4 schools is under the assimilation ideology, not considerably Multicultural Education.


The result of model development and experiment in 2 steps are concluded as following. The model comprised 7 components namely; school policy, a multicultural perspective curriculum, school personnel, learning management, school environment and atmosphere, parents and community. The result after the experiment showed that; 10 Early Childhood students were fully participated in the research. Out of these, 3 are Thai, 6 are Mon and 1 is Burmese. Pre and Posttest mean indicated that after the experiment the knowledge of student was significantly improved at p-value 0.05 while the actual result on behavior was also elaborated that all 10 students had strongly increased their practices on multicultural behavior at p-value 0.05 as well. These are 7 multicultural behaviors which most students had practiced; greeting in other languages, spell out numeric in other languages, introduce one own language to others, interest to learn other cultures, helping friend from other ethnics, play with friend from other ethnics and have interaction with friends parents from other ethnics.


The factors which lead to knowledge, attitude and behavior change were compliment to each other’s. For examples; the school director had a clear policy and provided appropriate support to multicultural education. The curriculum was designed based on cultural perspective while kindergarten teachers gained multicultural knowledge which leads to attitude change and capable to practice in classroom. Learning management were designed based on the diversity of students, classroom and school environment as well as atmosphere were adapted according to multicultural education concept. In addition, practical participation of parents and community were promoted and also contributed the success. The supportive factors contributed to model result were actually led by the ownership and full action school director and kindergarten teacher. The researcher took role as catalyst in some model components such policy and multicultural curriculum development.

Article Details

Section
Research Article

References

กรรณิการ์ ขวัญอารีย์. (2552). การศึกษาข้อมูลพื้นฐานของเด็กต่างชาติและครอบครัวใน 3 พื้นที่จังหวัดพังงา สมุทรสาคร และราชบุรี. (Online), สืบค้นได้จาก : www.swheu.net/km/mk-arcticles/sw-km/96-knk.html. [2557, กุมภาพันธ์ 5].
กระทรวงศึกษาธิการ. (2546). คู่มือหลักสูตรการศึกษาปฐมวัย พุทธศักราช 2546 (สำหรับเด็กอายุ 3 - 5 ปี). กรุงเทพฯ : สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐานกระทรวงศึกษาธิการ.
_______. (2546). หลักสูตรการศึกษาปฐมวัย พุทธศักราช 2546. กรุงเทพฯ : สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐานกระทรวงศึกษาธิการ.
กุลภา วจนสาระ. (2550). กรณีศึกษาจังหวัดพังงาและภูเก็ต รัฐไทยกับการปรับเปลี่ยนนโยบายเอดส์ และอนามัยเจริญพันธุ์ในกลุ่มแรงงานข้ามชาติ. นครปฐม : สถาบันวิจัยประชากรและสังคม มหาวิทยาลัยมหิดล.
ขวัญชีวัน บัวแดง. (2554). รายงานฉบับสมบูรณ์โครงการการปรับตัวทางสังคมและวัฒนธรรมของทายาทรุ่นที่ 2 ของผู้ย้ายถิ่นจากประเทศพม่า. กรุงเทพ : สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย.
บุปผา อนันต์สุชาติกุล. (2554). รายงานการวิจัยฉบับสมบูรณ์เรื่องโครงการรูปแบบสำหรับทายาทรุ่นที่สองของผู้ย้ายถิ่นจากพม่า. กรุงเทพฯ : กองทุนสนับสนุนการวิจัย.
ประภาพรรณ อุ่นอบ. (2557). เอกสารประกอบการประชุมเชิงปฏิบัติการการถอดบทเรียน: เครื่องมือเพื่อการเรียนรู้ในการขับเคลื่อนโครงการพัฒนา. กรุงเทพฯ : คณะสังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหิดล.
พวงเพชร์ ธนสิน. (2554). รายงานฉบับสมบูรณ์โครงการ “ทายาทรุ่นที่ 2 ของผู้ย้ายถิ่นจากประเทศพม่า : สถานการณ์และการอพยพโยกย้าย”. เชียงใหม่ : คณะสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
มอเก็น (ชาวเล). (มปป.). (Online), สืบค้นได้จาก : http://www.sac.or.th/ databases/ethnic/ content/ information/ref_moken.html
มาลี สันภูวรรณ. (2555). การศึกษาถ้วนหน้า : เด็กข้ามชาติในสวนยางพารามีโอกาสหรือไม่? ประชากรชายขอบและความเป็นธรรมในสังคมไทย. นครปฐม : สถาบันวิจัยประชากรและสังคม มหาวิทยาลัยมหิดล.
ยงยุทธ แฉล้มวงษ์. (2548). รายงานการวิจัยเรื่องการศึกษาเพื่อหารูปแบบที่เหมาะสมในการอยู่ร่วมกันกับแรงงานต่างด้าว กรณีศึกษาจังหวัดสมุทรสาคร. กรุงเทพฯ : สำนักเลขาธิการวุฒิสภา.
สำนักงานเขตพื้นที่การประถมศึกษาจังหวัดพังงา. (2553). ตารางรายชื่อนักเรียนที่ไม่ใช่สัญชาติไทยสังกัด สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. พังงา : สำนักงานเขตพื้นที่การประถมศึกษาจังหวัดพังงา.
สำนักงานเขตพื้นที่การประถมศึกษาจังหวัดพังงา. (2556). จำนวนนักเรียนจำแนกสัญชาติ. พังงา : สำนักงานเขตพื้นที่การประถมศึกษาจังหวัดพังงา.
________. (2556). นักเรียนจำแนกสัญชาติ รายชั้น รายโรง. พังงา : สำนักงานเขตพื้นที่การประถมศึกษาจังหวัดพังงา.
สำนักงานคณะกรรมการกลางอิสลามแห่งประเทศไทย. (มปป). คณะกรรมการอิสลามประจำจังหวัดพังงา. (Online), สืบค้นได้จาก : www.cicot.or.th. [2556, มิถุนายน 10].
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2556). การดูแลแลการศึกษาเด็กปฐมวัย.กรุงเทพฯ : สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา กระทรวงศึกษาธิการ.
องค์การยูนิเซฟ ประเทศไทย. (มปป). อนุสัญญาว่าด้วยสิทธิเด็ก. (Online), สืบค้นได้จาก : www.unicef.org/thailand/tha/overview_5954.html. [2556, มกราคม 14].
อัญชลี ไสยวรรณ. (2552). การศึกษาปฐมวัยในอนาคต. (Online), สืบค้นได้จาก : http://www.e-child-edu.com/youthcenter/content/articles/future-child-eduction.html. [2556, มกราคม 14].
Banks, J. A. (1981). Multiethnic Education Theory and Practice. Boston : Allyn and Bacon.
_______. (2001). Cultural Diversity and Education : Foundations curriculum and teacher. Boston : Allyn and Bacon.
Banks, J. A. (2003). Multicultural Education: Issues and Perspectives. New York : John Wiley & Son.
Joseph, O. & Diaz, P. (n.d.).The Factors that Affect the Educational Performance of Migrant Children. Education Journal, 111(4).
Platt, J. S. & Ann, C. G. (1991). Understanding and educating migrant students. Educational Intervention, 36(1).
Ricucci, R. (2008). Educating immigrant in a ‘newcomer’ immigration country a case study. International Education, 19(5) : October.
Romanovsky, M. (2003). Meeting the Unique Needs of the Children of Migrant Farm Works. Clearing House, 77(1) : October.
Somporn, S. (2010). Right to education for migrant children: challenge of policy implementation in Maesot district, Tak province. Thesis. Master of Arts, Faculty of Graduates Studies, Mahidol University.
Superuser. (2557). ภาษาถิ่นน่ารู้. (Online), สืบค้นได้จาก : www.phangnga.go.th.2014/index/php/th/about-us-4/tip/local. [2557, สิงหาคม 25].
Unicef Thailand. (2009). การพัฒนาเด็กปฐมวัย. (Online), สืบค้นได้จาก : http://www.unicef.org/ thailand/tha/education_6555.html. [2557, สิงหาคม 25].
_______. (2013). Early Childhood Development. (Online), สืบค้นได้จาก : http://wwwe.unicef.org/ thailand/tha/education_65555.html. [2557, สิงหาคม 25].
Whittaker, C. R. (1997). Voices from the fields’: Including migrant farmworkers in the curriculum. Reading Teacher, 50(6), 97 : March.