The Study of Teachers' Opinions toward Teacher Competency Promotion in Perceived by Teachers in Extended Primary Schools Under Kanchanaburi Educational Service Area Office 1
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
This research aimed to study and compare teacher’ competency promotion as perceived by teacher and to compare teacher’ competency promotion as perceived by teacher in extended primary schools under Kanchanaburi Educational Service Area Office 1, classified by genders and work experiences. The sample consisted of 259 teachers in extended primary schools under Kanchanaburi Educational Service Area Office 1 determined by simple random sampling. The research instrument was a 5-level rating scale questionnaire with the reliability of 0.96, the level of content vadility was between 0.67-1.00. The statistics employed for data analysis were percentage, mean, standard deviation, t-test, one-way ANOVA and pair difference test by Scheffe’s method, statistical significance level targeted at 0.05.
The research results were as follows : 1) All teacher’ competency promotion in extended primary schools under Kanchanaburi Educational Service Area Office 1 as perceived by teachers were overall at a high level. As for individual aspect, each aspect was found to be at a high level, ranking in the order of mean from high to low as to create the learning management collaboration and participation with communities, goal for work achievement, and analysis and synthesis of research for learners’ development. 2)The comparing results of teacher’ competency promotion as perceived by teacher in extended primary schools under Kanchanaburi Educational Service Area Office 1, classified by genders, were overall and in each individual aspect not statistically significantly different. and classified by work experiences, were overall was significantly different at .05.
Article Details
References
กญัญว์รา ผลเจริญ. (2559). การศึกษาสมรรถนะหลักของครูโรงเรียนสันติราษฎร์วิทยาลัย สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 1 [ปริญญานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต]. มหาวิทยาลัยบูรพา.
กระทรวงศึกษาธิการ. (2555-2559). การพัฒนาสมรรถนะของครูเพื่อให้ตอบสนองกับการศึกษาระดับการศึกษาขั้นพื้นฐาน ของกระทรวงศึกษาธิการ ฉบับที่สิบเอ็ด. องค์การค้าคุรุสภา.
กลุ่มนิเทศ ติดตาม และประเมินผลการจัดการศึกษา. (2561). กลุ่มนิเทศ ติดตาม และประเมินผลการจัด. https://www.kan1.go.th/main/กลุ่มงาน/กลุ่มนิเทศ-ติดตามและประเมินผลการจัดการศึกษา
กาญจนา ใจทาหลี. (2555). การศึกษาเปรียบเทียบสมรรถนะของครูผู้สอนในโรงเรียนลำปางกัลยานีและโรงเรียนกวดวิชาในเขตจังหวัดลำปาง [วิทยานิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต] มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
ฐิติพงษ์ ตรีศร. (2552). สมรรถนะการปฏิบัติงานของครูในสถานศึกษาสังกัดสํานักงานเขตพื้นที่การศึกษาเพชรบูรณ์ เขต 3 [วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต]. มหาวิทยาลัยราชภัฏเทพสตรี.
พรทิพย์ บุญณสะ. (2555). การพัฒนาสมรรถนะของครูในสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษานครปฐม เขต 1 [วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต]. มหาวิทยาลัยราชภัฏนครปฐม.
มัณฑนา ทิมมณี. (2553). ความต้องการการพัฒนาสมรรถนะของครูโรงเรียนเทคโนโลยีชลบุรีจังหวัดชลบุรี [ปริญญานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต]. มหาวิทยาลัยบูรพา.
สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษากาญจนบุรี. (2553). รายงานผลการทดสอบทางการศึกษาระดับชาติขั้นพื้นฐาน. กลุ่มงานวัดและประเมินผลการศึกษา และกลุ่มนิเทศ ติดตามและประเมินผลการจัดการศึกษา.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2553). คู่มือประเมินสมรรถนะครู(ฉบับปรับปรุง). สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2562). นโยบายสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐานปีงบประมาณ พ.ศ. 2562. โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย จำกัด.
Best, J. W. (1981). Research in education (4th ed). Prentice Hall.
Krejcie, R. V., & Morgan, D. W. (1970). Determining sample size for research activities. Educational and Psychological Measurement, 30, 607-610.