การขับร้องเพลงตามหลักอานาปานสติ
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทคัดย่อ
การขับร้องเพลงเป็นศาสตร์แห่งการเปล่งเสียงร้องที่ละเมียดละไมร่วมกับการใช้อารมณ์ในการถ่ายทอดเสียงที่มีแบบแผน มีหลักการและขั้นตอน รวมถึงเป็นเครื่องกล่อมเกลาที่ทำให้ผู้ขับร้องเพลงได้พักผ่อนหย่อนใจทั้งทางร่างกายและจิตใจ การขับร้องเพลงที่ดีคือการควบคุมลมหายใจให้สัมพันธ์กับบทเพลง เกิดเป็นสุนทรียะ ผู้ขับร้องเพลงควรมีสมาธิตั้งมั่น เตรียมความพร้อมทั้งก่อนและขณะร้องเพลงเพื่อถ่ายทอดบทเพลงให้ดีที่สุด ทฤษฎีการขับร้องเพลงจึงสามารถนำมาเชื่อมโยงอย่างผสมผสานกับหลักอานาปานสติ ผู้ฝึกขับร้องเพลงจะเป็นผู้มีสติ รู้ลมหายใจเข้า-ออก รู้อิริยาบถต่างๆ ในขณะร้องเพลง เกิดเป็นคุณค่าและประโยชน์ด้วยมีทั้งหลักปฏิบัติและวิธีการขับร้องเพลงที่ถูกต้อง เพราะฉะนั้นการขับร้องเพลงตามหลักอานาปานสติจึงส่งผลให้ผู้ขับร้องเพลงมีองค์ความรู้ในการขับร้องเพลงอย่างมีประสิทธิภาพ
Article Details

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เรื่องลิขสิทธิ์/เป็นความคิดเห็นของผู้เขียน
เอกสารอ้างอิง
เอกสารอ้างอิง
หนังสือ
ดวงใจ อมาตยกุล. (2546). การขับร้องประสานเสียง. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณมหาวิทยาลัย.
ดุษฎี พนมยงค์ บุญทัศนกุล. (2547). สานฝันด้วยเสียงเพลง มาฝึกร้องเพลงกันเถิด!. พิมพ์ครั้งที่ 4. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์บ้านเพลง.
วิทยานิพนธ์
ปัญฑ์ชนิต ปัญญะสังข์. (2550). การสอนวิชาขับร้องสากล: กรณีศึกษาดนตรีมีฟ้า. วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหิดล.
สวรรยา แก้วมีชัย. (2550). กระบวนการสื่อสารระหว่างผู้กำกับการขับร้องและนักร้องเพื่อพัฒนาการสำหรับการบันทึกเสียงไทยสากล. วิทยานิพนธ์นิเทศศาสตรมหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
อนุตรี เจตนเมษฐ์. (2554). การสอนวิชาขับร้องโดยใช้เทคนิค Speech Level Singing (SLS): กรณีศึกษาแกรมมี่ ครูโรจน์ โวคอล สตูดิโอ (GRVS). วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหิดล.
อรรณพ วรวานิช. (2547). ศึกษาชีวประวัติและวิธีการขับร้องของ ศรีสุดา รัชตะวรรณ. วิทยานิพนธ์ศิลปกรรมศาสตรมหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.