การพัฒนารูปแบบการประเมินคุณภาพหลักสูตรครุศาสตรบัณฑิต บูรณาการกรอบทักษะที่จำเป็นในศตวรรษที่ 21 Development of Quality Assesment Model of Education Curriculum Integrated with 21st Century Skills
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) พัฒนารูปแบบการประเมินคุณภาพหลักสูตรครุศาสตรบัณฑิตบูรณาการกรอบทักษะที่จำเป็นในศตวรรษที่ 21 2) ประเมินประสิทธิผลรูปแบบการประเมินคุณภาพหลักสูตรครุศาสตรบัณฑิตบูรณาการกรอบทักษะที่จำเป็นในศตวรรษที่ 21 การวิจัยแบ่งออกเป็น 2 ระยะ ได้แก่ ระยะที่ 1 สร้างและพัฒนารูปแบบการประเมิน ผู้ให้ข้อมูล คือ ผู้เชี่ยวชาญจำนวน 17 คน เก็บข้อมูลด้วยแบบสอบถาม วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติมัธยฐานและพิสัยควอไทล์ ระยะที่ 2 ทดลองใช้และประเมินประสิทธิผลรูปแบบการประเมิน กลุ่มตัวอย่างประกอบด้วย คณะผู้ประเมิน ผู้บริหารหน่วยงาน อาจารย์ผู้รับผิดชอบหลักสูตร อาจารย์ประจำหลักสูตรและอาจารย์ผู้สอนประจำหลักสูตร จำนวน 13 คน เก็บข้อมูลด้วยแบบสอบถาม วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานและการวิเคราะห์เนื้อหา
ผลการวิจัย สรุปได้ว่า
1) รูปแบบการประเมินคุณภาพหลักสูตรครุศาสตรบัณฑิตบูรณาการกรอบทักษะที่จำเป็นในศตวรรษที่ 21 ที่พัฒนาขึ้นประกอบด้วย ดังนี้
1.1) รูปแบบการประเมิน ประกอบด้วย 4 องค์ประกอบ ได้แก่ 1) วัตถุประสงค์ของการประเมิน 2) สิ่งที่มุ่งประเมิน 3) วิธีการประเมิน และ 4) วิธีการตัดสินผล
1.2) องค์ประกอบและตัวบ่งชี้การประเมินคุณภาพ ประกอบด้วย 3 องค์ประกอบ 17 ตัวบ่งชี้ ได้แก่ องค์ประกอบที่ 1 ทักษะการเรียนรู้และนวัตกรรม จำนวน 5 ตัวบ่งชี้ องค์ประกอบที่ 2 ทักษะด้านเทคโนโลยีสารสนเทศ จำนวน 4 ตัวบ่งชี้ และองค์ประกอบที่ 3 ทักษะชีวิตและการทำงานจำนวน 8 ตัวบ่งชี้
2) ประสิทธิผลของรูปแบบการประเมินคุณภาพหลักสูตรครุศาสตรบัณฑิตบูรณาการกรอบทักษะ
ที่จำเป็นในศตวรรษที่ 21 อยู่ในระดับมากทุกด้าน โดยมาตรฐานด้านการมีประโยชน์มีค่าเฉลี่ยสูงที่สุด รองลงมา คือ ด้านความเป็นไปได้ ด้านความสมเหตุสมผลและด้านความถูกต้อง ตามลำดับ
Article Details
เอกสารอ้างอิง
เจริญวิชญ์ สมพงษ์ธรรม. (2554). การศึกษาแนวโน้มคุณลักษณะของครูไทยในทศวรรษหน้า (พ.ศ.2562). กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ สกสค. ลาดพร้าว.
ทิวารักษ์ เสรีภาพ. (2548). การพัฒนารูปแบบการประเมินภายในของโรงเรียนอาชีวศึกษาเอกชน.วิทยานิพนธ์ดุษฎีบัณฑิต (วิจัยและประเมินผลการศึกษา). มหาวิทยาลัยนเรศวร, พิษณุโลก.
นงลักษณ์ วิรัชชัย และ สุวิมล ว่องวานิช. (2541). รายงานการวิจัย เรื่อง การวิเคราะห์จัดอันดับมหาวิทยาลัยประเทศในเอเชีย. กรุงเทพฯ: บริษัท เซเว่น พริ้นติ้ง กรุ๊ป จำกัด.
บุญชม ศรีสะอาด. (2533). การพัฒนาการวิจัยโดยใช้รูปแบบ.วารสารการวิจัยทางการศึกษา. 20(2), 19-25.
ประกาศกระทรวงศึกษาธิการเรื่องมาตรฐานคุณวุฒิระดับปริญญาตรีสาขาครุศาสตร์และสาขาศึกษาศาสตร์ (หลักสูตรห้าปี). (2554, 3 มิถุนายน). ราชกิจจานุเบกษา, เล่มที่ 128, ตอนพิเศษ 62ง, น.12.
ผ่องศรี แก้วชูเสน. (2556). รูปแบบการประกันคุณภาพภายในสถานศึกษาโดยใช้การประเมินแบบเสริมพลังสำหรับวิทยาลัยเกษตรและเทคโนโลยี. วารสารวิชาการและการวิจัยสังคมศาสตร์, 8(22), 1-14.
รัตนะ บัวสนธ์. (2550). ทิศทางและอาณาบริเวณการประเมิน. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: วี.พริ้นท์.
วรพจน์ วงศ์กิจรุ่งเรือง และอธิป จิตตฤกษ์. (2556). ทักษะแห่งอนาคตใหม่ : การศึกษาเพื่อศตวรรษที่ 21. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: โอเพ่นเวิลด์ส.
วาโร เพ็งสวัสดิ์. (2553). การวิจัยและพัฒนารูปแบบ.วารสารมหาวิทยาลัยสกลนคร. 2(4). 2-15.
วิจารณ์ พานิช. (2555). วิถีสร้างการเรียนรู้เพื่อศิษย์ในศตวรรษที่ 21. กรุงเทพฯ: มูลนิธิสดศรีสฤษดิ์วงศ์.
วิจารณ์ พานิช. (2556). ครูเพื่อศิษย์สร้างห้องเรียนกลับทาง. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: มัลนิธิ สยามกัมมาจล.
ศิริชัย กาญจนวาสี. (2552). ทฤษฎีการประเมิน. (พิมพ์ครั้งที่ 8). กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ศิริดา บุราชาติ. (2554). การวิจัยและพัฒนารูปแบบการประเมินคุณภาพบัณฑิตสาขาครุศาสตร์/ศึกษาศาสตร์ของสถาบันอุดมศึกษา. วิทยานิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต (การวัดและประเมินผลการศึกษา). มหาวิทยาลัยขอนแก่น, ขอนแก่น.
สภาขับเคลื่อนการปฏิรูปประเทศ. (2559). รายงานของคณะกรรมาธิการขับเคลื่อนการปฏิรูปประเทศด้านการศึกษาสภาขับเคลื่อนการปฏิรูปประเทศ เรื่อง แผนปฏิรูปเร่งด่วนในการแก้ไขปัญหาเกี่ยวกับการประกันคุณภาพการศึกษาภายในและการประเมินคุณภาพการศึกษาภายนอก. สืบค้นเมื่อ 18พฤศจิกายน พ.ศ. 2560, จาก https://library2.parliament.go.th/giventake/content_nrsa2558/d031459-02.pdf.
สายทิตย์ ยะฟู. (2556). การพัฒนารูปแบบการประเมินหน่วยประเมินภายนอกระดับการศึกษาขั้นพื้นฐาน.วารสารวิชาการและการวิจัยสังคมศาสตร์, 8(22), 15-30.
สำนักงานคณะกรรมการการอุดมศึกษา. (2558). คู่มือการประกันคุณภาพการศึกษาภายในระดับอุดมศึกษา พ.ศ. 2557. กรุงเทพฯ: ห้างหุ้นส่วนจำกัด ภาพพิมพ์.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2558). สถานภาพการผลิตและพัฒนาครูในประเทศไทย. กรุงเทพฯ: บริษัท พริกหวานกราฟฟิค จำกัด.
สำนักวิชาการสำนักงานเลขาธิการสภาผู้แทนราษฎร. (2557). สาระสังเขปประเด็นการปฏิรูปประเทศไทยด้านการศึกษา. กรุงเทพฯ: สํานักการพิมพ์สํานักงานเลขาธิการสภาผู้แทนราษฎร.
Johnston, S. (1981). Indicators of education system. London: Unesco.
Kusek, J. Z., & Rist, R.C. (2004). Ten Steps to a Results-based Monitoring and Evaluation System. A handbook for development practitioners. Washington, D.C.: World Bank.
Stufflebeam, D. L. (1991). The Personnel Evaluation Standards: How To Assess Systems for Evaluating Educators. CA: Sage Publications.
