พื้นที่ทางสังคมและพฤติกรรมการเรียนรู้ด้วยตัวเอง : การศึกษาข้ามวัฒนธรรม (ไทย ออสเตรเลีย) Social Space and Self Directed Learning Behavior: Cross Cultural Research (Thailand Australia)

Main Article Content

กรรณิกา พันธ์ศรี และคณะ Gunniga Phansri and Others

Abstract

                วัตถุประสงค์ของการศึกษา คือ เพื่อศึกษาพฤติกรรมการเรียนรู้ด้วยตัวเองตามลักษณะพื้นที่ทางสังคม (ทั้งในภาพรวมและพฤติกรรมย่อย 8 พฤติกรรม) ในประเทศไทยและออสเตรเลียและเพื่อเปรียบเทียบพฤติกรรมการเรียนรู้ด้วยตัวเองตามลักษณะพื้นที่ทางสังคม ระหว่างประเทศทั้งสอง ตัวอย่างที่ใช้เป็นนิสิตระดับปริญญาตรี จำนวน 202 คนจากมหาวิทยาลัยมหาสารคาม ประเทศไทยและมหาวิทยาลัยโมนาช เมืองเมลเบิร์น ประเทศออสเตรเลีย ประเทศๆ ละ 101 คน  เครื่องมือวิจัยได้แก่ แบบวัดพฤติกรรมการเรียนรู้ด้วยตนเอง สถิติที่ใช้ได้แก่ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน การทดสอบค่าที


              ผลการศึกษาพบว่า  1. ตัวอย่างจากทั้งสองประเทศมีพฤติกรรมการเรียนรู้ด้วยตนเองทั้งภาพรวมและรายด้านอยู่ในระดับปานกลางทั้งในตัวอย่างกลุ่มที่อาศัยในเขตเมืองและชนบท ตัวอย่างจากประเทศออสเตรเลียที่อาศัยในเขตเมืองมีพฤติกรรมโดดเด่นด้านการเปิดโอกาสให้กับตนเองในการเรียนรู้ ส่วนตัวอย่างจากประเทศไทยโดดเด่นในด้านการมองโลกในแง่ดี ส่วนในกลุ่มที่อาศัยในชนบทก็พบผลเช่นเดียวกับตัวอย่างที่อาศัยในเขตเมือง   2. พฤติกรรมการเรียนรู้ด้วยตัวเองแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 ในภาพรวมและในรายด้านทุกด้าน โดยตัวอย่างจากประเทศออสเตรเลียมีระดับพฤติกรรมการเรียนรู้ด้วยตนเองสูงกว่าตัวอย่างจากประเทศไทย ในกลุ่มที่อาศัยในเขตเมือง 6 ด้านใน 8 ด้าน อีก 2 ด้านไม่แตกต่างกัน ซึ่งกลุ่มที่อาศัยในเขตชนบทพบความแตกต่างทุกด้าน โดยตัวอย่างจากออสเตรเลียมีระดับพฤติกรรมสูงกว่าตัวอย่างจากไทย ยกเว้นด้านการมองโลกในแง่ดี พบว่าตัวอย่างจากไทยสูงกว่า


           The main purposes of this research were as follows: (1) to study the Self Directed Learning Behavior (Both as a whole and 8 sub-behaviors) in Thailand and Australia, and (2) to compare the Self Directed Learning Behavior between the two countries. The samples were 202 undergraduate students from Mahasarakham University (Thailand) and Monash University Melbourne (Australia) (101 people per each country.) Research tool was a Self Directed Learning Behavior test. The statistics used were mean, standard deviation, t-test  


                The results of the analyses showed that:  1. The Self Directed Learning Behavior in both the overall and each aspects from the both countries’s samples, were at a medium level. The samples from Australia had outstanding behavior not only initiative and independent learning but also creativity. , while the samples from Thailand had outstanding behavior of optimism, initiative and efficient Self-concept learning.  2. The Self Directed Learning Behavior was significantly different at .05 level in overall and in all sub-behaviors. The samples from Australia were higher levels of Self Directed Learning Behavior than the samples from Thailand in 6 aspects from 8 behaviors, Except for Positive orientation to the future which samples from Thailand were higher than Australia.

Article Details

How to Cite
Gunniga Phansri and Others ก. พ. แ. (2020). พื้นที่ทางสังคมและพฤติกรรมการเรียนรู้ด้วยตัวเอง : การศึกษาข้ามวัฒนธรรม (ไทย ออสเตรเลีย): Social Space and Self Directed Learning Behavior: Cross Cultural Research (Thailand Australia) . SOCIAL SCIENCES RESEARCH AND ACADEMIC JOURNAL, 15(1), 75–88. Retrieved from https://so05.tci-thaijo.org/index.php/JSSRA/article/view/235009
Section
Research Articles

References

นฤมล เถื่อนมา.(2539). ความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยส่วนบุคคลและสภาพแวดล้อมในวิทยาลัยกับความพร้อมในการเรียนรู้ด้วยตนเองของนักศึกษาพยาบาล วิทยาลัยพยาบาล สังกัดกระทรวงสาธารณสุข. วิทยานิพนธ์ พย.ม.(การบริหารการพยาบาล) กรุงเทพมหานคร : บัณฑิตวิทยาลัย จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
วีรพงษ์ รามางกูร.(2560). ลักษณะเด่นของคนไทย. ประชาชาติธุรกิจ. วันที่ 16 ธันวาคม 2560.
Berry John W., Poortinga Ype H., Breugelmans Seger M, Chasiotis Athanasios and Sam David L.(2012). Cross Cultural Psychology Research and Applications. Cambridge University Press.
Carson, Robert C..(2019). Interaction concepts of personality. New York : Routledge Taylor & Francis Group.
Dowdy Shirley, Wearden Stanley and Chilko Daniel.(2004). Statistics for research. Thirth edition. New Jersey. Wiley-Interscience A JOHN WILEY & SONS, INC. PUBLICATION.
Fidell, Linda S. and Tabachnick, Barbara G.(2014). Using Multivariate Statistics Pearson New International Edition. Newyork. Pearson.
Guglielmino, L.M. (1977). Development of self Directed Leaning Readiness Scale. Dissertation Ph.D. Georgia : Graduate School University of Georgia.
Guglielmino Lucy Madsen and , Guglielmino Paul J..(2008). Productivity in the workplace: the role of self-directed learning and the implications for human resource management. International Journal of Human Resources Development and Management. Volume 8, Issue 4.
Hanh Tiet Dao Tran, Seib Charrlotte, Jones Lee & Anderson Debra. (2014). A cross cultural comparison of health related quality of life and its associated factors among older women in Vietnam and Australia. BMC Research Notes. 11(174) : 1 – 7.
Healey Joseph F.(2015). The Essentials of Statistics : A Tool for Social Research. Boston, Cengage Learning. Wadsworth Publishing.
Lee K., Tsai P.S., Chai C.S. and J.H.L.(2014). “Students' perceptions of self directed learning and collaborative learning with and without technology” Journal of Computer Assisted Learning. Volume30, Issue5. October 2014, 425-437.
Rodolfo Migon Favaretto. and et.al.(2019). Emotion, Personality and Cultural Aspects in Crowds: Towards a Geometrical Mind. Switzerland : Springer International Publishing.
Wang Victor X. and Cranton Patricia.(2012). “Promoting and Implementing Self-Directed Learning (SDL): An Effective Adult Education Model” International Journal of Adult Vocational Education and Technology. Volume 3, Issue 3.