การจัดการท่องเที่ยวโดยชุมชนในพื้นที่ลุ่มน้ำทะเลสาบสงขลา : กรณีศึกษา ตำบลเกาะหมาก อำเภอปากพะยูน จังหวัดพัทลุง Community-based Tourism Management in the Songkhla Lake Basin : Case Study Koh Mak, Pak Phayun District, Phatthalung Province
Main Article Content
บทคัดย่อ
การศึกษาเรื่องนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาทรัพยากรการท่องเที่ยวที่โดดเด่นอันเป็นสมบัติเฉพาะถิ่นของชุมชนเกาะหมาก อำเภอปากพะยูน จังหวัดพัทลุง 2) เพื่อศึกษาผลจากการจัดการท่องเที่ยวของชุมชนเกาะหมาก อำเภอปากพะยูน จังหวัดพัทลุง 3) เพื่อศึกษาแนวทางการพัฒนาการจัดการท่องเที่ยวของชุมชนเกาะหมาก อำเภอปากพะยูน จังหวัดพัทลุง งานวิจัยนี้เป็นวิจัยเชิงคุณภาพ โดยกำหนดประชากรและกลุ่มตัวอย่าง ออกเป็น 4 กลุ่ม คือ หน่วยงานภาครัฐ ผู้นำชุมชน ผู้ประกอบการ และผู้มีส่วนได้ส่วนเสียในการท่องเที่ยวของชุมชนเกาะหมาก รวมจำนวน 30 คน ใช้การรวบรวมข้อมูลจากกลุ่มเป้าหมาย วิเคราะห์ข้อมูลที่ได้จากการสัมภาษณ์การสังเกตเพื่อนำมาประมวลผลวิเคราะห์ผลการศึกษาตามวัตถุประสงค์
ผลการศึกษาพบว่า 1) ชุมชนเกาะหมาก อำเภอปากพะยูน ตั้งอยู่ในพื้นที่ลุ่มน้ำทะเลสาบสงขลามีทรัพยากรทางธรรมชาติที่เป็นทรัพยากรการท่องเที่ยวโดดเด่นอย่างหลากหลาย ทั้งทางบกและทางทะเล รวมทั้งมีแหล่งเที่ยวทางวัฒนธรรมและภูมิปัญญา จึงสามารถดึงดูดนักท่องเที่ยวที่สนใจเป็นจำนวนมาก 2) ผลจากการจัดการท่องเที่ยวของชุมชนเกาะหมาก ทำให้เกิดประโยชน์ต่อชุมชนที่สำคัญ 3 ด้าน ได้แก่ ด้านการสร้างงานและสร้างรายได้ ด้านความเข้มแข็งของชุมชนและพึ่งตนเอง และด้านการท่องเที่ยวในชุมชน 3) แนวทางการพัฒนาการจัดการท่องเที่ยวของชุมชนเกาะหมาก หน่วยงานที่เกี่ยวข้องควรให้การสนับสนุนด้านการผลิตและด้านการตลาด โดยเฉพาะการทำการตลาดออนไลน์
Article Details
เอกสารอ้างอิง
กระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา. (2560). วิวัฒนาการการท่องเที่ยวของประเทศไทย. สืบค้น 14 พฤศจิกายน 2563. จาก https://www.mots.go.th.
การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย. (2562). CBT เปรียบเสมือนวิตามิน. สืบค้น 14 พฤศจิกายน 2563. จาก https://www.tat.or.th.
กฤษณ์ ศรทัตต์. (2560). แนวทางการพัฒนาและส่งเสริมการท่องเที่ยวชุมชน สหัสขันธ์ไดโนศักยภาพการท่องเที่ยว. มหาวิทยาลัยราชภัฏกาฬสินธุ์ : กาฬสินธุ์.
กองบริหารงานวิจัยและประกันคุณภาพการศึกษา สำนักงานพัฒนาวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีแห่งชาติ. (2560). Thailand 4.0 โมเดลขับเคลื่อนประเทศไทยสู่ความมั่งคั่ง มั่นคง และยั่งยืน. สืบค้น 14 พฤศจิกายน 2563. จาก https://www.nstda.or.th.
เจนจิรา อักษรพิมพ์. (2559). กลยุทธ์การจัดการท่องเที่ยวโดยชุมชนแบบยั่งยืนของกลุ่มโฮมสเตย์ จังหวัดนครราชสีมา. มหาวิทยาลัยแม่โจ้ : เชียงใหม่.
ชัยรัตน์ จุสปาโล, สุจิตราภรณ์ จุสปาโล, และบุญรัตน์ บุญรัศมี (2557). การพัฒนาการจัดการท่องเที่ยวโดยชุมชนพื้นที่ชุมชนเกาะหมาก จังหวัดพัทลุง (รายงานการวิจัย). สงขลา : มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลศรีวิชัย.
ชุติกาญจน์ กันทะอู. (2560). การท่องเที่ยวโดยชุมชนเป็นฐาน กรณีศึกษาบ้านร่องฟอง ตำบลร่องฟอง อำเภอเมืองแพร่ จังหวัดแพร่. มหาวิทยาลัยราชพฤกษ์ : กรุงเทพมหานคร.
ธณัศวัล กุลศรี. (2559). การพัฒนาการท่องเที่ยวเชิงประวัติศาสตร์: กรณีศึกษาพิพิธภัณฑ์สิรินธร ตำบลโนนบุรี อำเภอสหัสขันธ์ จังหวัดกาฬสินธุ์. วารสารวิชาการ Veridian E-Journal, Silpakorn University สาขามนุษยศาสตร์ สังคมศาสตร์. 9(3), 1-16.
นิตติยา ทองเสนอ และอุทิศ สังขรัตน์. (2558). การจัดการวัฒนธรรมและภูมิปัญญาท้องถิ่นเพื่อการท่องเที่ยวเชิงสร้างสรรค์ในตำบลเกาะหมากอำเภอปากพะยูน จังหวัดพัทลุง. วารสารมนุษยศาสตร์สังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยทักษิณ, 10(1), 187-206.
ปรีชา คุณแสน. (2555). การจัดการท่องเที่ยวโดยชุมชนขององค์การบริหารส่วนตำบลแม่สาบ อำเภอสะเมิง จังหวัดเชียงใหม่. มหาวิทยาลัยเชียงใหม่: เชียงใหม่.
พิมพ์ลภัส พงศ์กรรังศิลป์. (2557). การจัดการการท่องเที่ยวชุมชนอย่างยั่งยืน กรณีศึกษา บ้านโคกไคร จังหวัดพังงา. วารสารวิชาการ Veridian E-Journal, Silpakorn University สาขามนุษยศาสตร์ สังคมศาสตร์. 7(3), 650-665.
เพ็ญจันทร์ สังข์แก้ว. (2563) การจัดการท่องเที่ยวโดยชุมชนบนพื้นที่สูง ตำบลทุ่งสมอ อำเภอเขาค้อ จังหวัดเพชรบูรณ์. มหาวิทยาลัยราชภัฏเพชรบูรณ์: เพชรบูรณ์.
สายรุ้ง ดินโคกสูง. (2559). การจัดการท่องเที่ยวโดยชุมชน : กรณีศึกษาหาดชบา ตำบลชบา อำเภอเมือง จังหวัดอุบลราชธานี. มหาวิทยาลัยขอนแก่น: ขอนแก่น.
สำนักงานจังหวัดพัทลุง. (2563). ข้อมูลทั่วไปจังหวัดพัทลุง. สืบค้น 14 พฤศจิกายน 2563. จาก http://www.phatthalung.go.th
สำนักงานสภาพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2563). รายงานภาวะเศรษฐกิจไตรมาสที่ 1-3/2563. สืบค้น 30 มกราคม 2564 จาก
https://www.nesdc.go.th/main.php?filename=QGDP_report
สำนักท่องเที่ยวโดยชุมชน องค์การบริหารการพัฒนาพื้นที่พิเศษเพื่อการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน (องค์การมหาชน). (2560). CBT ทำอย่างไรให้ยั่งยืน. กรุงเทพฯ : ห้างหุ้นส่วนจำกัด โปรดักส์เฮ้า แอสเซอเซอร์รี่.