การพัฒนารูปแบบเสริมสร้างความสามารถในการคิดไตร่ตรองเชิงวิพากษ์ทางการสอนตามทฤษฎีการเรียนรู้เพื่อการเปลี่ยนแปลงและแนวคิดการพัฒนาบทเรียนร่วมกัน สำหรับครูบรรจุใหม่ A Model Development to Enhance Critical Reflection Thinking in Teaching Ability Through Transformative Learning Theory and Lesson Study Approach for Novice Teacher

Main Article Content

กฤติยา ขัติยะ Krittiya Katiya
วารีรัตน์ แก้วอุไร Wareerat Kaewurai

บทคัดย่อ

        การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อพัฒนารูปแบบเสริมสร้างความสามารถในการคิดไตร่ตรองเชิงวิพากษ์ทางการสอน โดยใช้กระบวนการวิจัยและพัฒนา (R&D) 4 ขั้นตอน กลุ่มตัวอย่างเป็นครูบรรจุใหม่ซึ่งอยู่ในช่วงการพัฒนาอย่างเข้ม 2 ปี ในสังกัดสพป.น่าน เขต 1 จำนวน 17 คน ได้มาด้วยความสมัครใจ โดยทดลองใช้จำนวน 48 ชั่วโมง  เครื่องมือที่นำไปใช้ในการทดลอง ประกอบด้วย รูปแบบและคู่มือการใช้รูปแบบ และแบบวัดความสามารถในการคิดไตร่ตรองเชิงวิพากษ์ทางการสอน สถิติที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้ ได้แก่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย  () ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน (S.D.) สถิติทดสอบ Non Parametric Statistics Wilcoxon Matched-pairs Signed rank test และ การวิเคราะห์เนื้อหา (Content Analysis) 


      ผลการวิจัยพบว่า  (1) ผลการศึกษาข้อมูลพื้นฐาน พบว่าแนวทางการจัดกิจกรรม มีหลักการ คือ ใช้กลุ่มในการเปลี่ยนเปลี่ยนแบบองค์ เรียนรู้จากปัญหาการสอน เข้าใจตนเอง  ส่วนเทคนิคการจัดกิจกรรมนั้นครูบรรจุใหม่ควรจัดทำหลักสูตรได้และใส่ใจออกแบบการสอน ส่วนวิธีการจัดกิจกรรม แบ่งเป็น  2 ช่วง คือ ช่วงที่ 1 การเตรียมตัวก่อนการฝึกปฏิบัติ ช่วงที่ 2 การฝึกปฏิบัติในสถานการณ์จริง (2) ผลการสร้างและตรวจสอบคุณภาพของรูปแบบ ได้รูปแบบซึ่งมี 6 องค์ประกอบ ได้แก่ 1) หลักการ 2) จุดมุ่งหมาย 3) เนื้อหา  4) กระบวนการพัฒนาครู ประกอบด้วย 3 กระบวนการ  คือ  1. การเตรียมความพร้อมและสร้างทีมพัฒนา  2. การรวมพลังเรียนรู้สู่การเปลี่ยนแปลง  3. การแลกเปลี่ยนเรียนรู้เพื่อสร้างประสบการณ์ใหม่ 5) สื่อและแหล่งเรียนรู้  6) การวัดผลและประเมินผล ซึ่งมีความเหมาะสมระดับมาก (gif.latex?\bar{x}= 4.30, S.D. = 0.39)  และมีค่าดัชนีประสิทธิผล (E.I.) 0.5714 (3) ผลการทดลองใช้รูปแบบ พบว่า ครูบรรจุใหม่ทุกคนมีการเปลี่ยนแปลงระดับและคะแนนเฉลี่ยความสามารถในการคิดไตร่ตรองเชิงวิพากษ์ทางการสอนหลังการพัฒนาสูงกว่าก่อนการพัฒนาอย่างมีนัยสำคัญ ทางสถิติที่ระดับ .05 (4) ผลการประเมินรูปแบบ ด้านปัจจัยนำเข้า (Input) พบว่า การวางแผนมีระบบ  กระบวนกรมีความรู้ ความสามารถ  สำหรับสถานที่ วัสดุอุปกรณ์และเวลามีความพร้อมมาก ส่วนสื่อและแหล่งเรียนรู้มีความพร้อม หลากหลายและมีประโยชน์ ด้านกระบวนการ (Process)พบว่า กิจกรรม  มีความเหมาะสมและครอบคลุมการพัฒนาด้านผลผลิต (Output) ครูบรรจุใหม่เปิดใจเรียนรู้สิ่งใหม่แลเปลี่ยนทัศนะของตัวเองในการสอน

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
Krittiya Katiya ก. ข., & Wareerat Kaewurai ว. แ. (2023). การพัฒนารูปแบบเสริมสร้างความสามารถในการคิดไตร่ตรองเชิงวิพากษ์ทางการสอนตามทฤษฎีการเรียนรู้เพื่อการเปลี่ยนแปลงและแนวคิดการพัฒนาบทเรียนร่วมกัน สำหรับครูบรรจุใหม่: A Model Development to Enhance Critical Reflection Thinking in Teaching Ability Through Transformative Learning Theory and Lesson Study Approach for Novice Teacher. วารสารวิชาการและวิจัยสังคมศาสตร์, 18(2), 153–168. สืบค้น จาก https://so05.tci-thaijo.org/index.php/JSSRA/article/view/258697
ประเภทบทความ
บทความวิทยานิพนธ์

เอกสารอ้างอิง

กระทรวงศึกษาธิการ. สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2560). แผนการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2560-2579.

กรุงเทพฯ: พริกหวานกราฟฟิค.

เกรียง ฐิติจำเริญพร. (2560). การพัฒนากระบวนการนำครูใหม่ เข้าสู่วิชาชีพโดยใช้แนวคิดการพัฒนา

บทเรียนร่วมกันเป็นฐานร่วมกับการเป็นพี่เลี้ยง เพื่อเสริมสร้างความสามารถ ในการออกแบบการ

เรียนการสอน. วิทยานิพนธ์การศึกษาดุษฎีบัณฑิต. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, กรุงเทพฯ.

ชาริณี ตรีวรัญญู. (2550). การพัฒนาสมรรถภาพการจัดการเรียนการสอนของครูประถมศึกษาตามแนวคิด

การศึกษาผ่านบทเรียนร่วมกัน. วิทยานิพนธ์การศึกษาดุษฎีบัณฑิต. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย,

กรุงเทพฯ.

พัชรี ศีรษะภูมิ. (2559). การพัฒนาหลักสูตรเสริมสร้างสมรรถนะครูด้านทักษะการคิดแก้ปัญหาโดย

ผสานแนวคิดทฤษฎีการเรียนรู้แบบมีส่วนร่วม และทฤษฎีการเรียนรู้เพื่อการเปลี่ยนแปลง.

วิทยานิพนธ์, ปร.ด., มหาวิทยาลัยมหาสารคาม, มหาสารคาม.

ไพฑูรย์ สินลารัตน์. (2560). ความเป็นครูและการพัฒนาครูมืออาชีพ. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์

มหาวิทยาลัย.

ภาษิต ประมวลศิลป์ชัย. (2548). การศึกษากระบวนการและผลของการพัฒนาความสามารถในการคิด

ไตร่ตรองของครูประจำการโดยใช้วิธีการสะท้อนความคิดแบบผสมผสาน. วิทยานิพนธ์การศึกษา

ดุษฎีบัณฑิต. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, กรุงเทพฯ.

มิลินทรา กวินกมลโรจน์. การวิจัยและพัฒนากระบวนการชี้แนะที่อิงทฤษฎีการเรียนรู้สู่การเปลี่ยนแปลง

เพื่อปรับชุดความคิดด้านการจัดการเรียนการสอนของครูประถมศึกษา. วิทยานิพนธ์การศึกษา

ดุษฎีบัณฑิต. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, กรุงเทพฯ.

สำนักราชบัณฑิตยสถาน. (2558). พจนานุกรมศัพท์ศึกษาศาสตร์รวมสมัย. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์สามัญ

นิติบุคคลเจี้ยอั้ว.

สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาน่าน เขต 1. (2564). รายงานโครงการขับเคลื่อนหลักสูตร

สถานศึกษาสู่การปฏิบัติ. กลุ่มนิเทศ ติดตามและประเมินผลการจัดการศึกษา. สำนักงานเขตพื้นที่

การศึกษาประถมศึกษาน่าน เขต 1.

รสริน เจิมไธสง. (2554). การพัฒนารูปแบบการเรียนการสอนตามแนวคิดการไตร่ตรองเชิงวิพากษ์

เพื่อส่งเสริมความสามารถในการออกแบบการเรียนการสอนของนักศึกษาครู. วิทยานิพนธ์

การศึกษาดุษฎีบัณฑิต. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, กรุงเทพฯ.

Glickman, C.D. Gordon, S.P., and Ross-Gordon, J.M. (2010). Supervision and Instructional Leadership:

A Developmental Approach (8 ed). Boston: Allyn and Bacon.

Holden. (1995). Mentoring Principals. Cormin Press, Inc.

Mezirow, J. (1978). Perspective transformative. Adult Education Quarterly. 28(2). 160-110.

Nakatome. (1984). Lesson study as an instrument for school reform: A case of Japanese practice.

Mannagement in Education, 26(4), 181-186.

Zeichner, K.M. & Liston, D.P. (1987). Teaching student teachers to reflect. Harvard Education Review.

, 25-47.