รูปแบบความสัมพันธ์เชิงสาเหตุระหว่างทุนทางสังคม ทุนทางปัญญา และ การจัดการความรู้สู่การเป็นองค์การแห่งการเรียนรู้ ในองค์การมหาชน
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษารูปแบบความสัมพันธ์เชิงสาเหตุระหว่าง ทุนทางสังคม ทุนทางปัญญาและการจัดการความรู้ ต่อการเป็นองค์การแห่งการเรียนรู้ในองค์การมหาชน และ 2) เพื่อศึกษาอิทธิพลทางตรงทางอ้อมของทุนทางสังคมและทุนทางปัญญาและการจัดการความรู้ที่มีผลต่อการเป็นองค์การแห่งการเรียนรู้ในองค์การมหาชน ประชากรกลุ่มเป้าหมายในการวิจัยครั้งนี้เป็นเจ้าหน้าที่ในองค์การมหาชน จำนวน 400 คน และนำข้อมูลมาวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงยืนยัน (Confirmatory Factor Analysis) และวิเคราะห์โมเดลสมการ โครงสร้าง (Structural Equation Modeling : SEM)
ผลการศึกษาพบว่า โมเดลสมการโครงสร้างสอดคล้องกลมกลืนกับข้อมูลเชิงประจักษ์ ที่ได้คือ
Chi - Square เท่ากับ 55.775 df = 46.0 Sig. = 0.153 CMIN/df. = 1.212 GFI = 0.982 AGFI = 0.954 NFI- = 0.987
IFI = 0.998 CFI = 0.998 RMR = 0.009 RMSEA = 0.023 และยอมรับสมมติฐานการวิจัยได้ว่าทุนทางปัญญามีผลเชิงบวกต่อการเป็นองค์การแห่งการเรียนรู้โดยมีการจัดการความรู้เป็นตัวแปรส่งผ่าน แสดงให้เห็นว่า ทุนทางปัญญาส่งผลต่อการเป็นองค์การแห่งการเรียนรู้โดยมีการจัดการความรู้เป็นตัวแปรส่งผ่านได้ดีกว่าทุนทางปัญญาที่ส่งผล โดยตรงต่อองค์การแห่งการเรียนรู้ ในขณะที่ทุนทางสังคมส่งผลโดยตรงต่อการเป็นองค์การแห่งการเรียนรู้มากกว่าที่จะมีการจัดการความรู้เป็นตัวแปรส่งผ่าน
Article Details
เอกสารอ้างอิง
Abili, K. (2011). Social Capital Management in Iranian Knowledge-Based Organizations. Electronic Journal of Knowledge Management, 9(3), 204-210.
Akhtar, C. S., Awan, S. H., Naveed, S., and Ismail, K. (2016). Social Capital and Learning Organization: Study of Higher Education Institutions of Pakistan. Social Capital, 28(29), 133-144.
Akil, S. R., Soemaryani, I., Hilmiana, H., and Joeliaty, J. (2021). Determinant Factors of Intellectual Capital for Improving Public Sector Innovation: An Empirical Study from Indonesia. The Journal of Asian Finance, Economics and Business, 8(12), 421-429.
Allameh, S., Hosseini, S., Samadi, A., and Darikandeh, A. (2017). The Relationship Between Intangible Organizational Capitals, Knowledge Management, And Organizational Learning. International Journal of Knowledge-Based Development, 8, 249. Retrieved April 12, 2022, from https://doi.org/ 10.1504/IJKBD.2017.086416
Bollen, K. A. (1989). Structural Equations with Latent Variables. New Jersey: John Wiley & Sons.
Bontis, N. (2001). Managing Organizational Knowledge by Diagnosing Intellectual Capital: Framing and Advancing the State of the Field. International Journal of Technology Management, 18, 435. Retrieved April 12, 2022, from https://doi.org/10.1504/IJTM.1999.002780
Browne, M. W., and Cudeck, R. (1993). Alternative Ways of Assessing Model Fit. Sociological Methods & Research, 21(2), Retrieved April 12, 2022, from https://doi.org/10.1177/0049124192021002005
Dahou, K., Hacini, I., and Burgoyne, J. (2019). Knowledge Management as a Critical Success Factor in Developing International Companies’ Organizational Learning Capability. Journal of Workplace Learning, 31(1), 2-16. Retrieved June 21, 2022, from https://doi.org/10.1108/JWL-12-2017-0118
Diamantopoulos, A. and Siguaw, J. (2000). Introducing LISREL : A Guide for the Uninitiated. London: SAGE. Retrieved June 21,2022, from https://doi.org/10.4135/9781849209359
Durrande-Moreau, A., and Usunier, J. C. (1999). Time Styles and the Waiting Experience: An Exploratory Study. Journal of Service Research, 2(2), 173-186. Retrieved June 22, 2022, from https://doi.org/ 10.1177/109467059922005
Ehlen, C., Van der Klink, M., and Boshuizen, H. (2015). One Hundred Years Of ‘Social Capital’: Historical Development and Contribution to Collective Knowledge Creation in Organizational Innovation. in Co-Creation of Innovation: Investment with and in Social Capital, (pp. 25-45). Maastricht: Open Universiteit. Retrieved June 22, 2022, from https://core.ac.uk/download/pdf/130045269.pdf
Golmoradi, R., and Ardabili, F. S. (2016). The Effects of Social Capital and Leadership Styles on Organizational Learning. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 230, 372-378.
Hair, J. F., Black, W. C., and Babin, B. J. (1998). Multivariate Data Analysis with Readings. New Jersey: Prentice-Hall. Retrieved June 20, 2022, from https://books.google.co.th/books?id=SLRPLgAACAAJ
Harrison-Walker, L. J. (2001). The Measurement of Word-of-Mouth Communication and an Investigation of Service Quality and Customer Commitment as Potential Antecedents. Journal of Service Research, 4(1), 60-75. Retrieved June 25, 2022, from https://doi.org/10.1177/109467050141006
Huerta-Chávez, I., Muro-Martínez, J., and Figueroa Ochoa, E. B. (2020). Determining Factors for Knowledge Management, Organizational Learning and Intellectual Capital in the Jalisco Public Sector. Journal of Human Resources Training, 6(18), 22-39. Retrieved June 25,2022, from https://doi.org/10.35429/JHRT.2020.18.6.22.39
Jöreskog, K. G., Sörbom, D., and Inc, S. (1996). LISREL 8: User's Reference Guide. Mooresville: Scientific Software. Retrieved June 25, 2022, from https://books.google.co.th/books?id=9AC-s50RjacC
Kaewsuwan, N., and Thepya, T. (2021). Knowledge Management for Intellectual Capital of Business Organizations in Thailand. Journal of Humanities and Social Sciences Nakhon Phanom University, 11(1), 346-359. (In Thai).
Kasetsuwan, R. (2003). The Origins of Bureaucracy and Reform in the Classical Era. Bangkok: Se-Education. (In Thai).
Maneethorn, E. (2011). Thai Bureaucracy, State Enterprises and Public Organizations. Bangkok: World Trade Thailand. (In Thai).
Mitrovic, Z., Obradović, V., and Suknović, M. (2018). Knowledge Management in the Public Sector: The Case of Serbian Local Government. Serbian Journal of Management, 13(2), 293-309. Retrieved June 15, 2022, from https://doi.org/10.5937/sjm13-15037
Moghadam, S. K., Zabihi, M., Kargaran, M., and Hakimzadeh, A. (2013). Intellectual Capital and Organizational Learning Capability. Journal of Soft Computing and Applications, 2013, 1-9. Retrieved June 15, 2022, from https://www.researchgate.net/publication/284961471_ Intellectual_Capital_and_organizational_learning_capability
Mueller, R. O. (1996). Confirmatory Factor Analysis. In R. O. Mueller (Ed.), Basic Principles of Structural Equation Modeling: An Introduction to LISREL and EQS. (pp. 62-128). New York: Springer. Retrieved June 25, 2022, from https://doi.org/10.1007/978-1-4612-3974-1_2
Nahapiet, J., and Ghoshal, S. (1998). Social Capital, Intellectual Capital, and the Organizational Advantage. Academy of Management Review, 23(2), 242-266.
Ramli, A., and Rasdi, R. M. (2021). Leveraging Intellectual Capital Dimensions for Promoting Learning Organization in a Rural Development Agency. Pertanika Journal of Social Sciences and Humanities, 29(1), 669-688.
Senge, P. M. (1990). The Fifth Discipline: The Art and Practice of the Learning Organization. New York: Doubleday/Currency. Retrieved April 15, 2022, from https://books.google.co.th/books?id= bVZqAAAAMAAJ
Song-Zheng, Z., & Xiao-di, Z. (2008). An Empirical Study on Organizational Culture, Social Capital, Organizational Learning and Enterprise Knowledge Integration Capability. in 2008 International Conference on Information Management, Innovation Management and Industrial Engineering, (pp. 3-7). Taipei: Author.
Special Reform Agenda 7. (2015). Public Organization Reform. Bangkok: Office of the Secretariat of the House of Representatives. (In Thai).
Suebvises, P. (2022). Knowledge Management and Sustainable Organizational Development, Main Trends in Organizational Development in the 21st Century, Bangkok: National Institute of Development Administration. (In Thai).
Thamronglak, A. (2010). Public Administration: Public Administration in the 21st Century. Bangkok: Faculty of Political Science, Thammasat University. (In Thai).
Timberlake, S. (2005). Social Capital and Gender in the Workplace. Journal of Management Development, 24(1), 34-44. Retrieved April 10,2022 from https://doi.org/10.1108/02621710510572335
