การเสริมสร้างพฤติกรรมเชิงจริยธรรมด้านจิตสาธารณะในสังคมไทยด้วยหลักสังคหวัตถุ 4 Enhancing Public Mind ethics moral behavior in Thai Society by 4 Sangahavatthu
Article Sidebar
เผยแพร่แล้ว:
ก.ย. 30, 2018
Main Article Content
บทคัดย่อ
Article Details
รูปแบบการอ้างอิง
Sureephon sae-eab ส. แ., & Polpojna Chaowiwat พ. . เ. (2018). การเสริมสร้างพฤติกรรมเชิงจริยธรรมด้านจิตสาธารณะในสังคมไทยด้วยหลักสังคหวัตถุ 4: Enhancing Public Mind ethics moral behavior in Thai Society by 4 Sangahavatthu. วารสารวิชาการและวิจัยสังคมศาสตร์, 13(38), 1–14. สืบค้น จาก https://so05.tci-thaijo.org/index.php/JSSRA/article/view/110217
ประเภทบทความ
บทความวิชาการ
เอกสารอ้างอิง
มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2535). พระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2556). อรรถกถา ภาษาไทย พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย ธรรมบท ภาค 1 พระพุทธโฆสเถระ รจนา ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
คิด ฉัตรประภาชัย. (2560). จิตอาสา… หนทางอยู่ร่วมกันในสังคม. สืบค้นเมื่อ 20 มิถุนายน 2560. จาก http://live. siammedia. org/index. php/article/kid/ 15395.
ณัฐณิชากร ศรีบริบูรณ์. (2550). การพัฒนาโมเดลเชิงสาเหตุของจิตอาสาของนักเรียนมัธยมศึกษาตอนปลายในโรงเรียนสังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, กรุงเทพฯ.
ดวงเดือน พันธุมนาวิน. (2548). ทฤษฎีต้นไม้จริยธรรมสําหรับคนไทย: อดีต ปัจจุบันและอนาคต. เอกสารประกอบการประชุมปฏิบัติการ เรื่องการใช้สืบค้นและการผลิต ผลงานวิจัยทางจิตพฤติกรรมศาสตร์เพื่อประโยชน์แก่สังคมไทย. กรุงเทพฯ: โครงการวิจัยแม่บท: การวิจัยและพัฒนาระบบพฤติกรรมไทย. สํานักงานคณะกรรมการวิจัยแห่งชาติ.
ปิยะนาถ สรวิสูตร. (2552). แรงจูงใจของผู้นำเยาวชนจิตอาสา ในการทำกิจกรรมเพื่อสังคม: กรณีศึกษา สภาเยาวชนกรุงเทพมหานคร. วิทยานิพนธ์สังคมศาสตร์มหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, กรุงเทพฯ.
พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ.ปยุตโต). (2551). พจนานุกรมพุทธศาสตร์ ฉบับประมวลธรรม. (พิมพ์ครั้งที่ 16). กรุงเทพฯ: บริษัท เอส.อาร์.พริ้นติ้ง แมส โปรดักส์ จำกัด.
_______. (2551). พัฒนาคุณภาพชีวิต ด้วยจิตวิทยาแบบยั่งยืน. กรุงเทพฯ: ธรรมสภาและสถาบันบรรลือธรรม.
ราชกิจจานุเบกษา. (2560). ประกาศ เรื่องแผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 12 (พ.ศ.2560-2564). เล่ม 133 ตอนที่ 115 ก 30 ธันวาคม 2559.
ราชบัณฑิตยสถาน. (2556). พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ.2554. กรุงเทพฯ: ราชบัณฑิตยสถาน.
ลักษิกา นาไข่ และอังคณา อ่อนธานี. (2560). การพัฒนากิจกรรมการเรียนรู้ตามแนวคิดวิทยาศาสตร์ เทคโนโลยีสังคม และสิ่งแวด ล้อม เพื่อส่งเสริมความสามารถในการคิดแก้ปัญหา และจิตสำนึกต่อสิ่งแวดล้อม เรื่อง การอนุรักษ์ทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3. วารสารมนุษย์ศาสตร์และสังคมศาสตร์ บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม. 11(2), 174-189.
สสส. (2560). 8 เส้นทางสู่ความสุข ความสุขจากงานจิตอาสา. สืบค้นเมื่อ 24 มิถุนายน 2560. จาก http://www.happinessisthailand. com/ 2014/05/%.
สรณีย์ สายศร. (2556). การบูรณาการหลักการทางพระพุทธศาสนาในการทำงานจิตอาสา. วิทยานิพนธ์พุทธศาสตร์ดุษฎีบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
สุจิตต์ วงษ์เทศ. (2550). ทานและการอาสาสมัคร. มติชน 18 มิถุนายน, 3.
สุพจน์ ทรายแก้ว (2546). จิตสำนึกสาธารณะ การก่อรูปและกระบวนการเสริมสร้าง. วารสารเพชรบุรีวิทยาลงกรณ์. 4, 55.
สำนักงานคณะกรรมการวิจัยแห่งชาติ. (2542). วาระการวิจัยแห่งชาติในภาวะวิกฤตเพื่อฟื้นฟูชาติ. กรุงเทพฯ: กระทรวงวิทยาศาสตร์เทคโนโลยีและสิ่งแวดล้อม.
มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2556). อรรถกถา ภาษาไทย พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย ธรรมบท ภาค 1 พระพุทธโฆสเถระ รจนา ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
คิด ฉัตรประภาชัย. (2560). จิตอาสา… หนทางอยู่ร่วมกันในสังคม. สืบค้นเมื่อ 20 มิถุนายน 2560. จาก http://live. siammedia. org/index. php/article/kid/ 15395.
ณัฐณิชากร ศรีบริบูรณ์. (2550). การพัฒนาโมเดลเชิงสาเหตุของจิตอาสาของนักเรียนมัธยมศึกษาตอนปลายในโรงเรียนสังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, กรุงเทพฯ.
ดวงเดือน พันธุมนาวิน. (2548). ทฤษฎีต้นไม้จริยธรรมสําหรับคนไทย: อดีต ปัจจุบันและอนาคต. เอกสารประกอบการประชุมปฏิบัติการ เรื่องการใช้สืบค้นและการผลิต ผลงานวิจัยทางจิตพฤติกรรมศาสตร์เพื่อประโยชน์แก่สังคมไทย. กรุงเทพฯ: โครงการวิจัยแม่บท: การวิจัยและพัฒนาระบบพฤติกรรมไทย. สํานักงานคณะกรรมการวิจัยแห่งชาติ.
ปิยะนาถ สรวิสูตร. (2552). แรงจูงใจของผู้นำเยาวชนจิตอาสา ในการทำกิจกรรมเพื่อสังคม: กรณีศึกษา สภาเยาวชนกรุงเทพมหานคร. วิทยานิพนธ์สังคมศาสตร์มหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, กรุงเทพฯ.
พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ.ปยุตโต). (2551). พจนานุกรมพุทธศาสตร์ ฉบับประมวลธรรม. (พิมพ์ครั้งที่ 16). กรุงเทพฯ: บริษัท เอส.อาร์.พริ้นติ้ง แมส โปรดักส์ จำกัด.
_______. (2551). พัฒนาคุณภาพชีวิต ด้วยจิตวิทยาแบบยั่งยืน. กรุงเทพฯ: ธรรมสภาและสถาบันบรรลือธรรม.
ราชกิจจานุเบกษา. (2560). ประกาศ เรื่องแผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 12 (พ.ศ.2560-2564). เล่ม 133 ตอนที่ 115 ก 30 ธันวาคม 2559.
ราชบัณฑิตยสถาน. (2556). พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ.2554. กรุงเทพฯ: ราชบัณฑิตยสถาน.
ลักษิกา นาไข่ และอังคณา อ่อนธานี. (2560). การพัฒนากิจกรรมการเรียนรู้ตามแนวคิดวิทยาศาสตร์ เทคโนโลยีสังคม และสิ่งแวด ล้อม เพื่อส่งเสริมความสามารถในการคิดแก้ปัญหา และจิตสำนึกต่อสิ่งแวดล้อม เรื่อง การอนุรักษ์ทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3. วารสารมนุษย์ศาสตร์และสังคมศาสตร์ บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม. 11(2), 174-189.
สสส. (2560). 8 เส้นทางสู่ความสุข ความสุขจากงานจิตอาสา. สืบค้นเมื่อ 24 มิถุนายน 2560. จาก http://www.happinessisthailand. com/ 2014/05/%.
สรณีย์ สายศร. (2556). การบูรณาการหลักการทางพระพุทธศาสนาในการทำงานจิตอาสา. วิทยานิพนธ์พุทธศาสตร์ดุษฎีบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
สุจิตต์ วงษ์เทศ. (2550). ทานและการอาสาสมัคร. มติชน 18 มิถุนายน, 3.
สุพจน์ ทรายแก้ว (2546). จิตสำนึกสาธารณะ การก่อรูปและกระบวนการเสริมสร้าง. วารสารเพชรบุรีวิทยาลงกรณ์. 4, 55.
สำนักงานคณะกรรมการวิจัยแห่งชาติ. (2542). วาระการวิจัยแห่งชาติในภาวะวิกฤตเพื่อฟื้นฟูชาติ. กรุงเทพฯ: กระทรวงวิทยาศาสตร์เทคโนโลยีและสิ่งแวดล้อม.
