การพัฒนาหลักสูตรการเตรียมความพร้อมด้านสุขภาพกาย สำหรับวัยกลางคนเพื่อเข้าสู่วัยชรายุค 4.0 The Development of Curriculum in Physical Health Preparation for the Middle Age into Becoming Elderly Age 4.0
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เ 1) เพื่อสร้างและตรวจสอบคุณภาพหลักสูตรการเตรียมความพร้อมด้านสุขภาพกายสำหรับวัยกลางคนเพื่อเข้าสู่วัยชรายุค 4.0 2) เพื่อทดลองใช้หลักสูตรการเตรียมความพร้อมด้านสุขภาพกายสำหรับวัยกลางคนเพื่อเข้าสู่วัยชรายุค 4.0 และ 3)เพื่อประเมินหลักสูตรการเตรียมความพร้อมด้านสุขภาพกายสำหรับวัยกลางคนเพื่อเข้าสู่วัยชรายุค 4.0 กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ วัยกลางคนที่อาศัยอยู่ในตำบลทุ่งฝาย อำเภอเมืองลำปาง จังหวัดลำปาง จำนวน 30 คน โดยเลือกจากวัยกลางคนที่สนใจและเต็มใจเข้าร่วมโครงการวิจัย เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยได้แก่ แบบบันทึกการจัดสนทนากลุ่ม หลักสูตรการเตรียมความพร้อมด้านสุขภาพกายสำหรับวัยกลางคนเพื่อเข้าสู่วัยชรายุค 4.0 คู่มือการใช้หลักสูตร แบบทดสอบวัดผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน และแบบประเมินหลักสูตรการเตรียมความพร้อมด้านสุขภาพกายสำหรับวัยกลางคนเพื่อเข้าสู่วัยชรายุค 4.0 วิเคราะห์ข้อมูลโดยการหาค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน สถิติทดสอบ t-test แบบ One Sample
ผลการวิจัยพบว่า
- หลักสูตรการเตรียมความพร้อมด้านสุขภาพกายสำหรับวัยกลางคนเพื่อเข้าสู่วัยชรายุค 4.0 มี 9 องค์ประกอบ ได้แก่ 1) ปัญหาและความจำเป็น 2) หลักการของหลักสูตร 3) จุดมุ่งหมายของหลักสูตร 4) ระยะเวลาในการศึกษา 5) คุณสมบัติของผู้เรียน 6) โครงสร้างและเนื้อหาหลักสูตร 7) กิจกรรมการเรียนการสอน 8) สื่อ ทรัพยากรและแหล่งเรียนรู้ 9) การวัดและประเมินผล ผลการตรวจสอบคุณภาพหลักสูตรโดยผู้เชี่ยวชาญ พบว่า หลักสูตรการเตรียมความพร้อมด้านสุขภาพกายสำหรับวัยกลางคนเพื่อเข้าสู่วัยชรา ยุค 4.0 มีความเหมาะสมในภาพรวมอยู่ในระดับมาก (=4.37 , S.D. =0.31)
- วัยกลางคนที่เรียนด้วยหลักสูตรการเตรียมความพร้อมด้านสุขภาพกายสำหรับวัยกลางคนเพื่อเข้าสู่วัยชรายุค 4.0 มีผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนเฉลี่ยเท่ากับ 32.67 คะแนน คิดเป็นร้อยละ 82.42 และมีผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนหลังเรียนสูงกว่าเกณฑ์ร้อยละ 70 อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01
- ผลการประเมินหลักสูตรการเตรียมความพร้อมด้านสุขภาพกายสำหรับวัยกลางคนเพื่อเข้าสู่วัยชรายุค 4.0 ทั้ง 3 มิติในภาพรวมอยู่ในระดับมาก (= 4.25, S.D. = 0.26)
Article Details
เอกสารอ้างอิง
กิ่งแก้ว อารีรักษ์และคณะ. (2548). การจัดการความรู้โดยใช้รูปแบบหลากหลาย. กรุงเทพฯ: เมธีทิปส์.
ใจทิพย์ เชื้อรัตนพงษ์. (2539). การพัฒนาหลักสูตร: หลักการแนวปฏิบัติ. กรุงเทพฯ: อสีนเพรส.
ธํารง บัวศรี. (2542). ทฤษฎีหลักสูตร: การออกแบบหลักสูตรและพัฒนา. กรุงเทพฯ: ธนรัช.
นิภาพร ยอดแก้ว. (2553). การประเมินหลักสูตรลดระยะเวลาเรียนและหลักสูตรเพิ่มพูนประสบการณ์สำหรับนักเรียนที่มีความสามารถพิเศษด้านคณิตศาสตร์ ช่วงชั้นที่ 4 เขตการศึกษาภาคใต้. วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต (สาขาการวิจัยและประมิน). มหาวิทยาลัยทักษิณ, สงขลา.
บุญชม ศรีสะอาด. (2554). การวิจัยเบื้องต้น. (พิมพ์ครั้งที่ 9). กรุงเทพฯ: สุวีริยาสาส์น.
มูลนิธิสถาบันวิจัยและพัฒนาผู้สูงอายุไทย. (2556). รายงานประจำปีสถานการณ์ผู้สูงอายุไทย พ.ศ. 2555. กรุงเทพฯ: ทีคิวพีจํากัด.
มูลนิธิสถาบันวิจัยและพัฒนาผู้สูงอายุไทย. (2557). รายงานประจำปีสถานการณ์ผู้สูงอายุไทย พ.ศ.2556. กรุงเทพฯ: ทีคิวพีจํากัด.
วรรณรา ชื่นวัฒนา. (2556). การเตรียมตัวเข้าสู่วัยสูงอายุ. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยปทุมธานี, 6(1), 197-202.
วันทนี น้อยถนอม. (2557). การพัฒนาหลักสูตรบูรณาการรายวิชาวิทยาศาสตร์และภาษาไทย เรื่อง การดำรงชีวิตของพืชสำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 โรงเรียนบ้านเขาทอง จังหวัดจันทบุรี. วารสารการศึกษาและการพัฒนาสังคม, 10(1), 175-185.
วิชัย วงษ์ใหญ่. (2537). กระบวนการพัฒนาหลักสูตรและการเรียนการสอน: ภาคปฏิบัติ. กรุงเทพฯ: สุวีริยาสาส์น.
วิชัย วงษ์ใหญ่. (2542). กระบวนทัศน์ใหม่: การจัดการศึกษาเพื่อพัฒนาศักยภาพของบุคคล. กรุงเทพฯ: สุวีริยาสาส์น.
ศิริรัตน์ จำปาเรือง. (2556). การพัฒนาหลักสูตรเสริมสร้างคุณลักษณะที่พึงประสงค์ตามกระบวนการสุนทรียสนทนาสำหรับนักศึกษาพยาบาล. วารสารศึกษาศาสตร์, 15(3), 5-15.
สงัด อุทรานันท์. (2532). พื้นฐานและหลักการพัฒนาหลักสูตร. กรุงเทพฯ: มิตรสยาม.
สำนักงานส่งเสริมการศึกษานอกระบบและการศึกษาตามอัธยาศัย. (2554). ก้าวย่างต่อไปของ กศน. กรุงเทพฯ: ชุมพร พรินท์ แอนด์ ดีไซน์.
Cucinotta, D. (2018). Preparing for the Decade of Healthy Aging (2020–2030): prevention plus therapy? Acta bio-medica: Atenei Parmensis, 89(2), 145–147.
Saylor, J.G. & Alexander, W.M. (1974). Planning Curriculum for School. New York: Holt.
Taba, H. 1962. Curriculum development: theory and practice. New York, NY: Harcourt, Brace & World.
Tyler, R. W. (1969). Basic Principles of Curriculum and Instruction. Chicago: The University of Chicago Press.