การพัฒนาทักษะการกำหนดประเด็นปัญหาการวิจัย สำหรับนักศึกษาปริญญาตรี วิทยาลัยนาฏศิลปอ่างทอง The Development of Research Problem Determination Skills for Undergraduate students’ Ang Thong College of Dramatic Arts

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาสภาพทักษะการกำหนดประเด็นปัญหาการวิจัยของนักศึกษาที่สามารถทำได้ด้วยตนเอง พัฒนารูปแบบการฝึกทักษะการกำหนดประเด็นปัญหาการวิจัยของนักศึกษา และศึกษาผลการใช้รูปแบบการฝึกทักษะการกำหนดประเด็นปัญหาการวิจัยของนักศึกษา ดำเนินการวิจัยโดยระเบียบวิธีวิจัยเชิงผสานวิธี (Mixed Methodology) กลุ่มตัวอย่างได้แก่ นักศึกษาระดับปริญญาตรี วิทยาลัยนาฏศิลปอ่างทอง ที่กำลังศึกษาอยู่ในชั้นปีที่ 2 และ 3  จำนวน 84 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยได้แก่ 1) แบบสัมภาษณ์แบบมีโครงสร้าง 2) รูปแบบการพัฒนาทักษะการกำหนดปัญหาการวิจัย และ 3) แบบวัดทักษะการกำหนดปัญหาการวิจัย วิธีที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ประกอบด้วย วิธีทดสอบทีแบบกลุ่มไม่อิสระ (Dependent - samples t-test), วิธีทดสอบทีแบบกลุ่มอิสระ (Independent - samples t-test) และวิธีการวิเคราะห์เนื้อหา (Content Analysis) สำหรับข้อมูลเชิงคุณภาพ ผลการวิจัยพบว่า

1. นักศึกษามีความเข้าใจในกระบวนการกำหนดประเด็นปัญหาการวิจัย แต่ยังไม่มีความมั่นในใจการดำเนินการด้วยตนเอง และไม่ค่อยเห็นความสำคัญของการวิจัย คิดว่าการทำวิจัยเป็นเรื่องไกลตัว


2. รูปแบบการฝึกทักษะการกำหนดประเด็นปัญหาการวิจัยของนักศึกษา ประกอบด้วย 4 องค์ประกอบ ได้แก่ 1) ทฤษฎี/หลักการ/แนวคิดของรูปแบบ 2) วัตถุประสงค์ของรูปแบบ 3) กระบวนการเรียนการสอนของรูปแบบ และ 4) ผลที่ผู้เรียนจะได้รับจากการเรียนตามรูปแบบ มีความเหมาะสมและความเป็นไปได้ของรูปแบบอยู่ในระดับมากที่สุด (= 4.58 และ 4.75 ตามลำดับ)


3. ผลการใช้รูปแบบการฝึกทักษะการกำหนดประเด็นปัญหาการวิจัยของนักศึกษา มีดังนี้

                              3.1 คะแนนหลังเรียนของกลุ่มทดลอง (Experiment Group) สูงกว่าค่าเฉลี่ยคะแนนก่อนเรียน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05

                              3.2 ทักษะการกำหนดประเด็นปัญหาการวิจัยของกลุ่มทดลอง (Experiment Group) สูงกว่ากลุ่มควบคุม (Control Group) อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05

                              3.3 นักศึกษากลุ่มทดลอง (Experiment Group) มีความเข้าใจและมั่นใจในการปฏิบัติด้วยตนเอง และตระหนักถึงความสำคัญของการวิจัย เข้าใจว่าการวิจัยเป็นเรื่องใกล้ตัวที่สามารถเอาไปใช้ได้ในชีวิตประจำวัน มากกว่านักศึกษากลุ่มควบคุม (Control Group)