หลักสูตรโรงเรียนผู้สูงอายุเทศบาลเมืองเขลางค์นคร อ.เมืองลำปาง จ.ลำปาง The Curriculum of Muang Kelang Nakhon Municipality Elderly School, Mueang Lampang District, Lampang Province
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อสร้างหลักสูตรโรงเรียนผู้สูงอายุเทศบาลเมืองเขลางค์นคร
อ.เมืองลำปาง จ.ลำปาง เพื่อศึกษาผลการใช้หลักสูตรโรงเรียนผู้สูงอายุ และเพื่อประเมินหลักสูตรโรงเรียนผู้สูงอายุ กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยคือ ผู้สูงอายุที่อาศัยอยู่ในเขตเทศบาลเมืองเขลางค์นคร
อ.เมืองลำปาง จ.ลำปาง จำนวน 43 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยได้แก่ แบบสัมภาษณ์ การจัดสนทนากลุ่ม หลักสูตรโรงเรียนผู้สูงอายุเทศบาลเมืองเขลางค์นคร คู่มือการใช้หลักสูตร แบบทดสอบวัดผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน และแบบประเมินหลักสูตรโรงเรียนผู้สูงอายุเทศบาลเมือง เขลางค์นคร วิเคราะห์ข้อมูลโดยการหาค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน การวิเคราะห์เนื้อหา สถิติทดสอบ t-test แบบ One Sample
ผลการวิจัยพบว่า
- หลักสูตรโรงเรียนผู้สูงอายุเทศบาลเมืองเขลางค์นคร อ.เมืองลำปาง จ.ลำปาง มี 11 องค์ประกอบ ได้แก่ 1) ปัญหาและความจำเป็น 2) วิสัยทัศน์ของหลักสูตร 3) หลักการของหลักสูตร 4) จุดมุ่งหมายของหลักสูตร 5) คุณสมบัติของผู้เรียน 6) ระยะเวลาในการศึกษา 7) โครงสร้างและเนื้อหาหลักสูตร 8) กิจกรรมการเรียนการสอน 9) ข้อกำหนดการเรียน 10) สื่อ ทรัพยากรและแหล่งเรียนรู้ 11) การวัดและประเมินผล
ผลการตรวจสอบคุณภาพหลักสูตรโดยผู้เชี่ยวชาญ พบว่า หลักสูตรโรงเรียนผู้สูงอายุเทศบาลเมืองเขลางค์นคร อ.เมืองลำปาง จ.ลำปาง มีความเหมาะสมในภาพรวมอยู่ในระดับมาก (=4.30 , S.D. =0.24) - ผลการทดลองใช้หลักสูตรที่พัฒนาขึ้น พบว่า
2.1 ผู้สูงอายุที่เรียนด้วยหลักสูตรโรงเรียนผู้สูงอายุเทศบาลเมืองเขลางค์นคร อ.เมืองลำปาง
จ.ลำปาง มีผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนเฉลี่ยเท่ากับ 26.44 คะแนน คิดเป็นร้อยละ 88.14
2.2 ผู้สูงอายุที่เรียนด้วยหลักสูตรโรงเรียนผู้สูงอายุเทศบาลเมืองเขลางค์นคร อ.เมืองลำปาง
จ.ลำปาง มีผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนหลังเรียนสูงกว่าเกณฑ์ร้อยละ 70 อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01
- ผู้เชี่ยวชาญมีความคิดเห็นต่อหลักสูตรโรงเรียนผู้สูงอายุเทศบาลเมืองเขลางค์นคร อ.เมืองลำปาง
มีความเหมาะสมด้านบริบท ด้านปัจจัยตัวป้อน ด้านกระบวนการ และด้านผลผลิต ภาพรวมอยู่ในระดับมาก
Article Details
เอกสารอ้างอิง
เกศกาญจน์ ทันประภัสสร. (2563). การพัฒนาหลักสูตรเสริมสร้างคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุ กรณีศึกษาเทศบาลนครพิษณุโลก. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร, 22 (2), 74-83.
บุญชม ศรีสะอาด. (2554). การวิจัยเบื้องต้น. (พิมพ์ครั้งที่ 9). กรุงเทพฯ: สุวีริยาสาส์น.
พระครูโสภณพุทธิศาสตร์ และคณะ. (2562). โรงเรียนผู้สูงอายุ : การจัดการสุขภาวะและสวัสดิการผู้สูงอายุในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ. วารสารมหาจุฬานาครทรรศน์, 6(2), 960-972.
สลิลนา ภูมิพาณิชย์. (2560). การพัฒนาหลักสูตรเสริมสมรรถนะการออกแบบการจัดการเรียนรู้โดยใช้กระบวนการชี้แนะและการเป็นพี่เลี้ยงสำหรับครูในสังกัดองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น.
วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร, 21 (1), 261-276.
สิทธิพล อาจอินทร์. (2563). การพัฒนาหลักสูตร. (พิมพ์ครั้งที่ 5). ขอนแก่น: โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
สำนักงานส่งเสริมการศึกษานอกระบบและการศึกษาตามอัธยาศัย. (2554). ก้าวย่างต่อไปของ กศน. กรุงเทพฯ: ชุมพรพรินท์ แอนด์ ดีไซน์.
สำนักนโยบายและแผนสาธารณสุขแห่งชาติ. (2556). การสาธารณสุขไทย. กรุงเทพฯ: องค์การสงเคราะห์ทหารผ่านศึก.
สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2558). ทิศทางของแผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติฉบับที่ 12 (พ.ศ.2560-2564). กรุงเทพฯ: สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ.
สุปาณี จินาสวัสดิ์. (2559). พฤติกรรมสุขภาพผู้สูงอายุในเขตเทศบาลตำบลวังเหนือ อำเภอวังเหนือจังหวัดลำปาง. วิทยานิพนธ์สาธารณสุขศาสตรบัณฑิต. มหาวิทยาลัยพะเยา, พะเยา.
Knowles, M. S. (1978). The Adult Learner: A Neglected Species. (2nded.). Houston: Gulf.
Stufflebeam, Daniel L., and others. (1971). Educational evaluation and Decision Making. Iilinois: F. E. Peacock Publishing.
Tyler Ralph W. (1949). Basic Principia of Curriculum and Instruction. Chicago: the University of Chicago press.
