Sang Tham Shrine: Developing Faith-Based Tourism Activities through Chinese Cultural Capital
Keywords:
Sang Tham Shrine, Chinese Cultural Capital, Faith-Based Tourism, Saimu, PhuketAbstract
This academic paper focuses on studying the potential of Chinese cultural capital and the development guidelines for organizing faith-based tourism activities at the Sang Tham shrine in Phuket. Based on an evaluation of its tourism potential using the 5A’s travel compositions consisting of Attractions, Accessibility, Activities, Amenities, and Accommodations, this study reveals that Sang Tham Shrine possesses the necessary attributes to be a faith-based tourism destination that aligns with all key components of the 5A tourism framework. The SWOT analysis reveals that the Sang Tham shrine is endowed with distinct Hokkien-Chinese cultural capital embodying the vernacular identity of Phuket. Consequently, this potential can be capitalized upon to formulate strategic development plans aimed at establishing the shrine as a faith-based tourism destination.
The management of faith-based tourism (Saimu tourism), by leveraging the ethnic identity of the Hokkien-Chinese cultural capital of Sang Tham Shrine to design experiential activities through the six senses (Ayatana), is a strategy to enhance the value of local Chinese cultural heritage. The experiential activities are designed based on the six senses (Ayatana), including: visual perception through appreciating the architecture and mural paintings; auditory experiences by listening to the chanting accompanied by “Bak-Hu” drum sounds; taste through sampling traditional Chinese herbal tea; smell through inhaling aromatic lamp oil; touch experience through cutting and placing paper offerings; and mental or emotional engagement through storytelling and legends shared by cultural interpreters. This study highlights the Sang Tham shrine’s potential to become a faith-based tourism destination. Its strengths and opportunities are well-suited for managing faith-based tourism by implementing the six senses (Ayatana) as a management framework. This approach, acting as a catalyst for raising awareness and recognizing both the intrinsic and economic value of heritage, the shrine ensures the sustainability of Phuket’s Hokkien-Chinese cultural capital through community mobilization. Furthermore, this dynamic also serves to stimulate the economy of Phuket, leveraging the province’s distinctive cultural identity.
References
กานดา เต๊ะขันหมาก. (2564). การพัฒนารูปแบบการส่งเสริมการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมโดยใช้ชุมชนเป็นฐานในการจัดการของชุมชนมอญ ตําบลไทรน้อย อําเภอบางบาล จังหวัดพระนครศรีอยุธยา. วารสารรัชต์ภาคย์. 15(43), 166-182.
ขวัญชนก สุวรรณพงศ์. (2564). พฤติกรรมการท่องเที่ยวเชิงพุทธศาสนาในจังหวัดภูเก็ตของนักท่องเที่ยวชาวไทย. วารสารมนุษยศาสตร์และสังศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชพฤกษ์. 7(3), 113-128.
เชิดชัย อ๋องสกุล และพระครูใบฎีกาศักรินทร์ สิริภทฺโท. (2567). แนวทางการพัฒนาศักยภาพเส้นทางการท่องเที่ยวเชิงศรัทธาผ่านมิติความศรัทธาและความเชื่อสมเด็จเจ้าแห่งลุ่มน้ำทะเลสาบสงขลา. Asian Journal of Traditional and Innovative Arts and Textiles. 3(1), 69-85.
เชิญขวัญ ขำเปรม และศุศราภรณ์ แต่งตั้งลำ. (2568). การพัฒนาเส้นทางการท่องเที่ยวเชิงจิตวิญญาณเชื่อมโยงวิถีความเชื่อไทยเพื่อส่งเสริมซอฟต์พาวเวอร์ จังหวัดสิงห์บุรี. วารสารสหวิทยาการมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์. 8(5), 2313-2328.
ธนาวดี ปิ่นประชานันท์, ชมพูนุท ภาณุภาส และจุฑาธิปต์ จันทร์เอียด. (2565). การพัฒนากิจกรรมการท่องเที่ยวเชิงสร้างสรรค์เพื่ออนุรักษ์วัฒนธรรมกลุ่มชาติพันธุ์อูรักลาโวยจ ในพื้นที่เกาะลันตา จังหวัดกระบี่. วารสารศิลปการจัดการ. 6(3), 1348-1368.
ประพนธ์ เล็กสุมา และพิทักษ์ ศิริวงศ์. (2565). การพัฒนาเส้นทางการท่องเที่ยวอย่างรับผิดชอบเพื่อรองรับนักท่องเที่ยวกลุ่มองค์กรในภูมิภาคตะวันตก. วารสารศิลปการจัดการ. 6(4), 2082-2106.
ปวีณา งามประภาสม. (2567). การท่องเที่ยวเชิงศรัทธาโดยชุมชนในยุคดิจิทัล: ฉากทัศน์ในการปรับตัวสำหรับนักท่องเที่ยวสายมูเตลู. วารสารสังคมศาสตร์เพื่อการพัฒนาท้องถิ่น. 8(4), 374-383.
ปาริฉัตร ศรีหะรัญ. (2568). เปิดพิกัดลับ มูเตลูที่เมืองคอน : ความเชื่อ ศรัทธา และการตลาด. วารสารสังคมศาสตร์วิชาการ. 18(พิเศษ), 68-80.
พัทธนันท์ อธิตัง, เตชิตา สุทธิรักษ์, กุลวดี จันทร์วิเชียร, วิสุตร์ เพชรรัตน์ และวราพร กาญจนคลอด (2567). การท่องเที่ยวสายมูเตลู: วัดเจดีย์(ไอ้ไข่) จังหวัดนครศรีธรรมราช.วารสารวิทยาการจัดการ.11(1), 244-253.
พรเพ็ญ คงหน่วย, อุษณา พิมพร, พิมพ์ชนก ขัติยะ, มุทิตา เทพบางจาก, สโรชา แซ่ตัน, อาภานุช จันแพทย์รักษ์, นภัทร เอกจริยกร, อภิชาต พลประเสิรฐ และศิริก้อย ชุตาทวีสวัสดิ์. (2567). การพัฒนาชุดกิจกรรมศิลปะเพื่อส่งเสริมอัตลักษณ์ความเชื่อในชุมชนเยาวราช. วารสารมนุษยสังคมปริทัศน์ (มสป.). 26(1), 127-141.
พระมหาจำนงค์ สิริวณฺโณ (ผมไผ), ทองคำ ดวงขันเพ็ชร และอริย์ธัช เลิศรวมโชค. (2567). บั้งไฟพญานาค: คติ ความเชื่อ ศรัทธา สู่การยกระดับการท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์วิถีชีวิตชุมชนในจังหวัดหนองคาย. วารสารปัญญาปณิธาน. 9(2), 307-320.
เมทิกา พ่วงแสง และเพ็ญพิมพ์ พวงสุวรรณ. (2566). ความเชื่อ ความศรัทธา ที่สนับสนุนการท่องเที่ยวในพื้นที่จังหวัดพัทลุง. วารสารศิลปศาสตร์. 4(2), 58-71.
สมภพ ยี่จอหอ. (2567). 5ส. 6สัมผัส: คู่มือเพื่อการสร้างสรรค์ประสบการณ์ท่องเที่ยวท้องถิ่นและการท่องเที่ยวโดยชุมชนอย่างลึกซึ้ง. เชียงใหม่ : วนิดาการพิมพ์.
สุธิรา ปานแก้ว และประสพชัย พสุนนท์. (2566). องค์ประกอบด้านการท่องเที่ยวและแรงจูงใจที่ส่งผลต่อความตั้งใจท่องเที่ยวไหว้พระสักการะศาลเจ้าของนักท่องเที่ยวกลุ่มเจเนอเรชั่นวายในจังหวัดสงขลา. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์. 17(1), 175-186.
สำนักงานสภาพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2568). แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 13 (พ.ศ. 2566–2570). สืบค้นเมื่อ 2 มีนาคม 2568. จาก https://www.nesdc.go.th/wp-content/themes/plant3-child/assets/pdf/13/article_file_20230307173518.pdf
สำนักเลขาธิการนายกรัฐมนตรี. (2568). ยุทธศาสตร์ชาติ 20 ปี (พ.ศ. 2561-2580). สืบค้นเมื่อ 2 มีนาคม 2568. จาก https://www.ratchakitcha.soc.go.th/DATA/PDF/2561/A/082/T_0001.PDF
อนุสรา อินนุ่น, อาภาภรณ์ สุขหอม และกิจฐเชต ไกรวาส. (2568). พฤติกรรมการทองเที่ยวเชิงวัฒนธรรมของนักท่องเที่ยว : กรณีศึกษา วัดยางใหญ่ (ตาพรานบุญ) จังหวัดนครศรีธรรมราช. วารสารรัฐประศาสนศาสตร์และนิติศาสตร์. 2(1), 67-79.
ไอราวัณ ผลขำทอง และปวริศา เลิศวิริยะประสิทธิ์. (2568). พฤติกรรมและแรงจูงใจของนักท่องเที่ยวชาวไทยในการเดินทางท่องเที่ยวเชิงศาสนาเทวาลัยพระพิฆเนศ เขตห้วยขวาง จังหวัดกรุงเทพมหานคร. วารสารวิจัยวิทยาการจัดการ. 9(2), 312-325.
Dickman, S. (1996). Tourism: An Introductory Text. Sydney: Hodder Education.
SEA Bridge. (2568). รวม 24 อ๊าม-ศาลเจ้าภูเก็ต ขอพรเด็ด เอาใจสายบุญ2021. สืบค้นเมื่อ 15 กุมภาพันธ์ 2568. จาก https://www.seabridge.space/content/24-chinese-shrines-you-must-visit-in-phuket
Yanmi Wang และจันทร์สุดา ไชยประเสริฐ. (2566). ความเชื่อและพิธีกรรมของศาลเจ้าจีนฮกเกี้ยน : กรณีศึกษา ตําบลตลาดเหนือ อําเภอเมือง จังหวัดภูเก็ต. การประชุมวิชาการและนําเสนอผลงานวิจัยระดับชาติ ครั้งที่ 5 วันที่ 3 เมษายน พ.ศ. 2566. 345-353.