วงจรชีวิตที่อิงอาศัยซึ่งกันและกันตามหลักปฏิจจสมุปบาท
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิชาการนี้มีวัตถุประสงค์ศึกษาวิเคราะห์เรื่อง” วงจรชีวิตที่อิงอาศัยซึ่งกันและกันตามหลักปฏิจจสมุปบาท” ที่เป็นองค์ธรรมที่พระพุทธองค์ทรงแสดงไว้ในฐานะเป็นตัวสภาวะหรือกฎของธรรมชาติ ซึ่งเป็นหลักความจริงที่เกี่ยวข้องความสัมพันธ์เป็นเหตุเป็นปัจจัยที่เกี่ยวโยงกันลูกโซ่ทั้งสายเกิดและสายดับแสดงถึงสภาวะของชีวิตตั้งแต่เกิดจนถึงตายในเรื่องโลกและชีวิต นรก สวรรค์ บุญ บาป ชาตินี้ ชาติหน้า และนิพพานว่าเป็นของจริงรู้แจ้งชัดสภาวธรรมของนามรูปตามหลักสติปัฏฐาน 4 ในการกำหนดรู้ทางกาย เวทนา จิต และธรรม ของการเจริญวิปัสสนา ซึ่งจะทำให้รู้แจ้งพระนิพพาน โดยผ่านอริยสัจ 4 กับหลักปฏิจสมุปบาทในการปฏิบัติวิปัสสนาภาวนาในฐานกาย เวทนา จิต และธรรม การเข้าใจปฏิจจสมุปบาท ที่เป็นธรรมที่ลึกซึ้ง เห็นได้ยาก รู้ตามได้ยาก สงบ ประณีต สุดจะ คาดคะเนได้ เป็นองค์ธรรมที่พระพุทธองค์ทรงแสดงไว้ในฐานะเป็นตัวของสภาวะหรือกฎของธรรมชาติ ซึ่งเป็นหลักความจริงที่มีอยู่ที่แสดงถึงสภาวะของชีวิตตั้งแต่เกิดจนถึงตาย ชีวิตทุกชีวิต เป็นสภาวธรรมอย่างหนึ่งประกอบด้วยขันธ์ 5 มีรูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ หรือนามรูป อันเป็นทุกข์ มีการเวียนว่ายตายเกิด ในเรื่องของโลกและชีวิต นรก สวรรค์ บุญ บาป ชาตินี้ ชาติหน้า และนิพพานว่าเป็นของจริง
Article Details

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เนื้อหาและข้อมูลในบทความที่ลงตีพิมพ์ในวารสาร มจร บาฬีศึกษาพุทธโฆสปริทรรศน์ถือเป็นข้อคิดเห็นและความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความโดยตรงซึ่งกองบรรณาธิการวารสาร ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย หรือร่วมรับผิดชอบใด ๆ บทความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสาร มจร บาฬีศึกษาพุทธโฆสปริทรรศน์ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสาร มจร บาฬีศึกษาพุทธโฆสปริทรรศน์หากบุคคลหรือหน่วยงานใดต้องการนำทั้งหมดหรือส่วนหนึ่งส่วนใดไปเผยแพร่ต่อหรือเพื่อกระทำการใด ๆ จะต้องได้รับอนุญาตเป็นลายลักอักษรจากวารสาร มจร บาฬีศึกษาพุทธโฆสปริทรรศน์ก่อนเท่านั้น
เอกสารอ้างอิง
จำนง อดิวัฒนสิทธิ์. (2540). บ่อเกิดลัทธิประเพณีอินเดีย. ครั้งที่ 2. กรุงเทพมหานคร : ห้างหุ้นส่วนจำกัดอรุณการพิมพ์.
พระเทพเวที ประยุทธ์ ปยุตฺโต. (2535). ปฏิบัติธรรมให้ถูกทาง. กรุงเทพมหานคร : มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระธรรมปิฎก ป.อ.ปยุตฺโต. (2542). คติธรรมแห่งชีวิต. กรุงเทพมหานคร : สหธรรมิก.
พระธรรมปิฎก ป.อ.ปยุตฺโต. (2538). พจนานุกรมพุทธศาสน์ ฉบับประมวลศัพท์. พิมพ์ครั้งที่ 8. กรุงเทพมหานคร : บริษัทสหธรรมมิก จำกัด.
พระธรรมปิฏก ป.อ. ปยุตฺโต. (2544). แก่นแท้ของพระพุทธศาสนา. กรุงเทพมหานคร : ธรรมสภา.
พระธรรมปิฏก ป.อ. ปยุตฺโต. (2543). พุทธธรรม. พิมพ์ครั้งที่ 9. กรุงเทพมหานคร : มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระธรรมปิฏก ป.อ. ปยุตฺโต. (2543). มองวันวิสาขบูชาหยั่งถึงอารยธรรมโลก. กรุงเทพมหานคร : มูลนิธิพุทธธรรม.
พระอุดร คณาธิการ ชวินทร์ สละคำ และ รศ. ดร. จำลอง สารพัดนึก. (2530). พจนานุกรม บาลี-ไทย ฉบับนักศึกษา. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพมหานคร : มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พันตรี ป. หลงสมบุญ. (2540). พจนานุกรม มคธ - ไทย. กรุงเทพมหานคร : อาทรการพิมพ์.
มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2535). พระไตรปิฎกภาษาบาลี. ฉบับมหาจุฬาเตปิฏกํ. 2500. กรุงเทพมหานคร : หาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
________. (2539). พระไตรปิฎกภาษาไทย. ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. กรุงเทพมหานคร : มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
ราชบัณฑิตสถาน. (2546). พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน 2542. กรุงเทพมหานคร : นานมีบุ๊คส์พับลิเคชั่นส์.
วศิน อินทสระ. (2544). หลักธรรมอันเป็นหัวใจพระพุทธศาสนา. กรุงเทพมหานคร : ธรรมสภา.
สนิท ศรีสำแดง. (2535). พุทธปรัชญา. กรุงเทพมหานคร : นิลนาราการพิมพ์.
สมภาร พรมทา. (2540). พุทธศาสนากับวิทยาศาสตร์. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพมหานคร : จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
Daisetz Teitaro Suzuki. Introduction to Zen Buddhism 1. London: Rider. 1949.
H. M. king Bhumibol Adulyadej. (1988). The Story of Mahajanaka. Bangkok : Amarin Printing.
Nyanatiloka. (1980). Buddhist dictionary. Kandy : Buddhist Publication Society.
Paul Dreussen. (1972).The Philosophy of the Upanishads. Delhi : Oriental Publishers.