DEVELOPMENT THAI CLASSICAL DANCING SKILLS OF GRADE 7 STUDENTS THROUGH PEER ASSISTED LEARNING ACTIVITIES AND POSITIVE REINFORCEMENT

Authors

  • Tuangphon Photchananon Matayomtaksin Rayong School, Rayong

Keywords:

Posture Skills,, Thai Performing Art, Peer Assisted Learning,, Positive Reinforcement

Abstract

The objectives of this research were to analyze why students could not practice Thai classical dancing skills and to develop their practices (performances) by employing peer assisted learning activities and positive reinforcement. The samples were five grade 7 students from Matayomtaksin Rayong School in Rayong province.

The research findings showed that: 1) the reasons that students could not practice Thai classical dancing skills were as follows: Thai Performing Art courses emphasized theories rather than posture skills, so students seemed to lack motivation in their development; and the curriculum focused on science and mathematics; 2) after joining the Peer Assisted Learning and getting positive reinforcement, students were able to be more skillful in their performances.

References

จรรย์สมร ผลบุญ และมณฑล ผลบุญ. (2561). การพัฒนาระบบการเรียนรู้และฝึกปฏิบัติท่ารำที่ใช้ในงานนาฏศิลป์. สงขลา : มหาวิทยาลัยราชภัฏสงขลา.

ณัฐพัชร์ มหายศนันท์, กานต์พิชชา นุ่มพรม, ทรงพล อินทำ และอุษณีย์ เขนยทิพย์. (2561). “การพัฒนารูปแบบการจัดการเรียนรู้นาฏศิลป์เพื่อเสริมทักษะเรื่องระบำอาเซียนสำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาตามทฤษฎีการเรียนรู้ของซิมพ์ซัน”. วารสารวิชาการ มนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุตรดิตถ์, 5, 1: 151-161.

นาทนภา ตรีอุบล. (2558). “การศึกษาวิธีการเสริมสร้างนิสัยฝึกฝนตนเองในการฝึกทักษะนาฏศิลป์”. วารสารอิเล็กทรอนิกส์ทางการศึกษา, 10, 4: 365-377.

บุษยากร ซ้ายขวา, ผาสุข บุญธรรม และเพ็ญพิศุทธิ์ ในสนิท. (2560). “การจัดกิจกรรมการเรียนรู้แบบเพื่อนช่วยเพื่อน (Peer-assisted Learning) เพื่อพัฒนาทักษะการพูดภาษาอังกฤษเพื่อการสื่อสารของนักเรียนชนเผ่า ชั้นประถมศึกษาปีที่ 6”. วารสารบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย, 10, 3: 77-86.

สุคนธ์ สินธพานนท์ และคนอื่น ๆ. (2545). การจัดการกระบวนการเรียนรู้ที่เน้นผู้เรียนเป็นสำคัญตามหลักสูตรการศึกษาขั้นพื้นฐาน. กรุงเทพฯ: อักษรเจริญทัศน์.

สุชา จันทร์เอม และสุรางค์ จันทร์เอม. (2523). จิตวิทยาการเรียนรู้. กรุงเทพฯ: โอเดียน สโตร์.

เสาวรี ภูบาลชื่น. (2560). “การพัฒนากระบวนการจัดการเรียนรู้โดยใช้วิธีสอนแบบทางตรงร่วมกับเทคนิคเพื่อนช่วยเพื่อน เพื่อส่งเสริมความสามารถด้านทักษะปฏิบัติ ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน และความพึงพอใจ วิชาศิลปะ สาระนาฏศิลป์ สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ที่ 5”. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม, 11, 2: 211-221.

Downloads

Published

2019-12-30

Issue

Section

Research Articles