การพัฒนาทักษะการปฏิบัติท่ารำของนักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 ด้วยการจัดกิจกรรมการเรียนรู้แบบเพื่อนช่วยเพื่อน และการเสริมแรงทางบวก

บทคัดย่อ

การวิจัยในชั้นเรียนเพื่อการพัฒนาทักษะการปฏิบัติท่ารำของนักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 ด้วยการจัดกิจกรรมการเรียนรู้แบบเพื่อนช่วยเพื่อน มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาสาเหตุที่ผู้เรียนไม่สามารถปฏิบัติท่ารำได้ และเพื่อพัฒนาทักษะการปฏิบัติท่ารำของนักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 ด้วยการจัดกิจกรรมการเรียนรู้แบบเพื่อนช่วยเพื่อน และการเสริมแรงทางบวก โดยมีกลุ่มเป้าหมาย ได้แก่ นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 จำนวน 5 คน โรงเรียนมัธยมตากสินระยอง เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ประกอบด้วย แบบสัมภาษณ์ และแบบสังเกตพฤติกรรม ผลการวิจัย พบว่า

1. สาเหตุที่ผู้เรียนไม่สามารถปฏิบัติท่ารำได้ เนื่องจากการจัดการเรียนการสอน ในรายวิชานาฏศิลป์ไทย เน้นวิชาทฤษฎีมากกว่าเน้นการปฏิบัติ ผู้เรียนจึงขาดความสนใจฝึกฝน อีกทั้งหลักสูตรเน้นการเรียนการสอนรายวิชาด้านวิทยาศาสตร์และคณิตศาสตร์ จึงทำให้ผู้เรียนไม่มีความสามารถในทักษะการปฏิบัติได้มากพอสำหรับวิชานาฏศิลป์ไทย
2. ผลการศึกษาการพัฒนาทักษะการปฏิบัติท่ารำของผู้เรียนด้วยการจัดกิจกรรมการเรียนรู้แบบเพื่อนช่วยเพื่อนและการเสริมแรงทางบวก พบว่าผู้เรียนมีทักษะที่ดีขึ้น โดยผู้เรียนสามารถจดจำท่ารำและปฏิบัติท่ารำได้ และภายหลังผู้สอนเพิ่มกระบวนการในการเสริมแรงทางบวกให้แก่ผู้เรียน พบว่าผู้เรียนมีพัฒนาการทักษะปฏิบัติที่ดีมากยิ่งขึ้น ผู้เรียนทุกคนสามารถจดจำท่ารำและปฏิบัติท่ารำได้