การศึกษาแนวคิดการสร้างผลงานสร้างสรรค์ ของวิทยาลัยนาฏศิลปนครศรีธรรมราช

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาวิเคราะห์แนวคิดและรูปแบบการสร้างผลงานสร้างสรรค์ของวิทยาลัยนาฏศิลปนครศรีธรรมราช ประชากรที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้ คือ ผลงานสร้างสรรค์ของวิทยาลัยนาฏศิลปนครศรีธรรมราช ที่สร้างสรรค์ขึ้นระหว่างปี พ.ศ. 2528–2563 จำนวน 17 ชุด เก็บรวบรวมข้อมูลด้วยแบบบันทึกเกี่ยวกับแนวคิดการสร้างสรรค์นาฏศิลป์ ประกอบด้วยแนวคิด 4 แนวคิด ได้แก่ ประเพณีและพิธีกรรม เอกลักษณ์ท้องถิ่น ศิลปาชีพ และเบ็ดเตล็ด อีกทั้งแบบบันทึกเกี่ยวกับรูปแบบของนาฏศิลป์สร้างสรรค์แบ่งออกเป็น 4 รูปแบบ ได้แก่ การยึดถือแบบแผนจารีตเดิม การผสมผสานจารีต การประยุกต์หรือปรับปรุงจารีต และการคิดใหม่หรือสร้างจารีตใหม่ มีลักษณะเป็นแบบสำรวจรายการ (checklist) วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติบรรยาย (descriptive statistic) การแจกแจงความถี่ และค่าร้อยละ

ผลการวิจัยพบว่า แนวคิดการสร้างผลงานสร้างสรรค์ของวิทยาลัยนาฏศิลปนครศรีธรรมราชทั้ง 17 ชุด ส่วนใหญ่มีแนวคิดการสร้างสรรค์มาจากศิลปาชีพ จำนวน 7 ชุด คิดเป็นร้อยละ 41.2 รองลงมาคือเอกลักษณ์ท้องถิ่น จำนวน 6 ชุด คิดเป็นร้อยละ 35.3 และประเพณีและพิธีกรรม จำนวน 3 ชุด คิดเป็นร้อยละ 17.6 ตามลำดับ โดยมีรูปแบบ  การสร้างสรรค์นาฏศิลป์จากการผสมผสานนาฏยจารีต จำนวน 10 ชุด คิดเป็นร้อยละ 58.8 รองลงมาคือการยึดถือแบบแผนนาฏยจารีตเดิม จำนวน 5 ชุด คิดเป็นร้อยละ 29.4 และการประยุกต์หรือปรับปรุงนาฏยจารีต จำนวน 2 ชุด คิดเป็นร้อยละ 11.8 ตามลำดับ