มาตรการทางกฎหมายเกี่ยวกับการคุ้มครองสิทธินักออกแบบท่าเต้น

บทคัดย่อ

ปัจจุบันธุรกิจบันเทิงได้รับความนิยมเป็นอย่างมาก ธุรกิจดังกล่าวประกอบด้วยหลายแขนงด้วยกัน อาทิเช่น การแสดงละคร ภาพยนตร์ การร้องเพลง การแสดงละครเวที การเต้นซึ่งรวมไปถึงการออกแบบท่าเต้นด้วย เป็นต้น นักออกท่าเต้นเปรียบเสมือนครูของนักเต้น หรือผู้ทำการแสดงเกี่ยวกับการเต้นที่แสดงเรื่องราว นักออกแบบท่าเต้นนั้นเป็นผู้สร้างสรรค์ผลงานขึ้นมาย่อมต้องได้รับความคุ้มครองในฐานะเจ้าของลิขสิทธิ์ จากการศึกษากฎหมายในประเทศไทยพบว่า การออกแบบท่าเต้นนั้นยังไม่ได้รับความคุ้มครองลิขสิทธิ์แต่อย่างใด และกฎหมายลิขสิทธิ์ยังไม่ครอบคลุมถึงนักออกแบบท่าเต้น เพื่อศึกษาปัญหาเรื่องดังกล่าวจึงจำเป็นต้อง ศึกษาและวิเคราะห์การคุ้มครองสิทธิของนักออกแบบท่าเต้นที่ได้รับการคุ้มครองตามกฎหมายลิขสิทธิ์ของประเทศไทยเปรียบเทียบกับกฎหมายลิขสิทธิ์ระหว่างประเทศและกฎหมายลิขสิทธิ์ต่างประเทศ ใช้รูปแบบการศึกษาเชิงคุณภาพ การวิจัยครั้งนี้ใช้วิธีวิจัยทางเอกสาร Document Research วิเคราะห์เปรียบเทียบจากตำรา บทความทางวิชาการ รายงาน งานวิจัย วิทยานิพนธ์ วารสาร และการค้นคว้าจากข้อมูลทางสื่ออิเล็กทรอนิกส์ และผลการวิจัยพบว่าประเทศไทยไม่ได้ให้การคุ้มครองสิทธิของนักออกแบบท่าเต้นไว้ ควรนำกฎหมายของต่างประเทศที่ให้การคุ้มครองลิขสิทธิ์การออกแบบท่าเต้น (1) ควรกำหนดบทนิยามเพิ่มเติมในพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 ให้ครอบคลุมถึงการออกแบบท่าเต้น (2) การออกแบบท่าเต้นที่ได้รับความคุ้มครองนั้นท่าเต้น ต้องไม่ใช่ Social dance ท่าเต้นทางสังคมที่เคลื่อนไหวทั่วไป อีกทั้งต้องมีการประยุกต์ท่าเต้นเพื่อให้เกิดงานสร้างสรรค์ใหม่ ๆ เกิดขึ้น และระดับการคุ้มครองต้องได้รับความคุ้มครองตามมาตรฐานขั้นต่ำของกฎหมายลิขสิทธิ์