บทความวิชาการ: การบริหารความเสี่ยง: กุญแจสำคัญสู่ความสำเร็จอย่างยั่งยืนขององค์กร
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิชาการนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อนำเสนอความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับการบริหารความเสี่ยงซึ่งเป็นปัจจัยสำคัญที่ช่วยให้องค์กรสามารถดำเนินงานได้อย่างมั่นคงและเติบโตอย่างยั่งยืน ท่ามกลางสภาพแวดล้อมที่เปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็วองค์กรต้องเผชิญกับความไม่แน่นอน ทั้งจากปัจจัยภายในและภายนอก ดังนั้น การมีกลยุทธ์บริหารความเสี่ยงที่เป็นระบบจะช่วยให้องค์กรสามารถป้องกันและลดผลกระทบที่อาจเกิดขึ้น ตลอดจนเสริมสร้างโอกาสในการแข่งขันแนวทางการบริหารความเสี่ยงสามารถนำไปใช้ได้ในหลากหลายบริบทขององค์กร ตั้งแต่การจัดทำแผนกลยุทธ์
การบริหารโครงการ ไปจนถึงการควบคุมภายในและการกำกับดูแลกิจการที่ดี (Corporate Governance) โดยสามารถประยุกต์ใช้ในรูปแบบของ Enterprise Risk Management (ERM) ซึ่งช่วยให้องค์กรสามารถระบุ ประเมินและจัดการความเสี่ยงได้อย่างมีประสิทธิภาพโดยผลลัพธ์ที่ได้การบริหารความเสี่ยงจะเป็นกุญแจสำคัญที่ช่วยให้องค์กรสามารถเติบโตและประสบความสำเร็จในระยะยาว ภายใต้สภาวะแวดล้อมที่เปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็วและเต็มไปด้วยความท้าทายอย่างยั่งยืน
Article Details

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลอีสาน
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลอีสานและคณาจารย์ท่านอื่นๆในมหาวิทยาลัยฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใดๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว
เอกสารอ้างอิง
กชพรรณ โชติธรรมโน. (2565). การศึกษาปัจจัยด้านการพัฒนาอย่างยั่งยืน (Environmental Social, Governance: ESG) ในบริษัท SME ในประเทศไทย [สารนิิพนธ์การจัดการมหาบัณฑิต]. มหาวิทยาลัยมหิดล.
กุลธิดา ธนสมบัติศิริ และดารณี เอื้อชนะจิต. (2565). คุณลักษณะของนักบัญชียุคใหม่ที่ส่งผลต่อประสิทธิภาพการทำงานของนักบัญชีในสำนักงานรับทำบัญชีในเขตกรุงเทพมหานครและปริมณฑล. วารสาร มทร.อีสาน ฉบับมนุษยศาสตรและสังคมศาสตร์, 9(2), 12-23. https://so05.tci-thaijo.org/index.php/RMUTI_SS/article/view/259746/176970
จรียากรณ์ หวังศุภกิจโกศล, พิทักษ์ ศิริวงศ์, และพนัชกร สิมะขจรบุญ. (2567). การจัดการความเสี่ยง ความสามารถการพลิกฟื้นกิจการ และความสามารถด้านความยั่งยืนสู่ความต่อเนื่องทางธุรกิจของท่าอากาศยานในประเทศไทยสังกัดรัฐวิสาหกิจ. วารสารสังคมศาสตร์และวัฒนธรรม, 8(10), 162-175. https://so06.tci-thaijo.org/index.php/JSC/article/view/277727/185469
เจณิสตา มะละกา, จิรัฐติกาล วุฒิพันธุ์, เดชอนันต์ บังกิโล และธนภณ วิมูลอา. (2566). ความสัมพันธ์ระหว่างระดับความรับผิดชอบด้านสิ่งแวดล้อม สังคมและบรรษัทภิบาล (ESG) กับผลการดำเนินงานของบริษัทจดทะเบียนในตลาดหลักทรัพย์แห่งประเทศไทยในช่วงสถานการณ์การระบาดของโควิด-19. วารสารการบัญชีและการจัดการ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม, 16(2), 46-63. https://so02.tci-thaijo.org/index.php/mbs/article/view/263037/180646
ชุมพล รอดแจ่ม และรุ่งระวี มังสิงห์. (2562). การวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงยืนยันสมรรถนะของนักบัญชีตามคุณลักษณะนักบัญชีที่พึงประสงค์. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชพฤกษ์, 5(1), 29-44. https://so03.tci-thaijo.org/index.php/rpu/article/view/191544/133705
ปฏิภาณ แซ่หลิ่ม. (2560). ระบบบริหารความเสี่ยงองค์กรในบริบทของเครื่องมือเชิงกลยุทธ์ด้านผลการดำเนินงานองค์กร การศึกษาเชิงประจักษ์กลุ่มบริษัทจดทะเบียนไทย. วารสารการจัดการภาครัฐและภาคเอกชน, 26(2), 89-117.
ธนพร อัครสันติ. (2022). การวิเคราะห์การบริหารความเสี่ยงเพื่อความยั่งยืนขององค์กร: การศึกษาในภาคการเงินของประเทศไทย. วารสารการเงินและการธนาคารไทย, 18(2), 40-58.
ธนพรรณ ธรรมโร. (2562). ผลกระทบความเป็นมืออาชีพที่มีต่อประสิทธิภาพการตรวจสอบของผู้สอบบัญชีสหกรณ์ในเขตภาคตะวันออกเฉียงเหนือ [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์]. มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม.
พรรณี เจริญสุข และนพดล บรรจง. (2564). การวัดการเติบโตอย่างยั่งยืนขององค์กรด้วยการใช้ดัชนีอัตรากำไรที่เพิ่มขึ้น: กรณีศึกษาในภาคธุรกิจไทย. วารสารการบริหารธุรกิจและการเงิน, 15(2), 89-107.
พัชนิจ เนาวพันธ์. (2563). การบันทึกและเปิดเผยข้อมูลรายงานทางการเงิน รายการบัญชีความผิดทางด้านสิ่งแวดล้อม. วารสาร มทร.อีสาน ฉบับมนุษยศาสตรและสังคมศาสตร์, 7(2), 89-103. https://so05.tci-thaijo.org/index.php/RMUTI_SS/article/view/220858/168607
วสันต์ ครองมี, ปุณยวีร์ ยังดี และพุฒิสรรค์ เกตุมรรค. (2563). ผลกระทบของทักษะนักบัญชียุคดิจิทัลที่มีผลต่อความสำเร็จในการทำงานของผู้ทำบัญชีในสำนักงานบริการด้านบัญชี จังหวัดเชียงใหม่. วารสารบริหารธุรกิจมหาวิทยาลัยแม่โจ้, 2(1), 67-86. https://so05.tci-thaijo.org/index.php/MJBA/article/view/255580/172222
ศานิตา บุญคง และดารณี เอื้อชนะจิต. (2565). ทักษะทางวิชาชีพบัญชีที่ส่งผลต่อความเชี่ยวชาญของผู้ประกอบวิชาชีพบัญชี. วารสาร มทร.อีสาน ฉบับมนุษยศาสตรและสังคมศาสตร์, 9(2), 94-108. https://so05.tci-thaijo.org/index.php/RMUTI_SS/article/view/260168/177012
ศิริวรรณ ธนาภรณ์. (2021). การบริหารความเสี่ยงและความยั่งยืนขององค์กร: กรณีศึกษาในบริษัทที่จดทะเบียนในตลาดหลักทรัพย์แห่งประเทศไทย. วารสารบริหารธุรกิจ, 30(1), 85-102.
สถาบันเพิ่มผลผลิตแห่งชาติ. (2565). สร้างการเติบโตทางธุรกิจบนวิถีความยั่งยืน. https://www.ftpi.or.th/ftpi-esg
สรียา วิจิตรเสถียร และสมเกียรติ์ ฉายพระพักตร์. (2566). ความสําเร็จในการดําเนินงานของธุรกิจโรงแรมท้องถิ่นในจังหวัดนครราชสีมา. วารสาร มทร.อีสาน ฉบับมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 10(2), 13-25. https://so05.tci-thaijo.org/index.php/RMUTI_SS/article/view/265518/180088
สุภาพันธุ์ สายทองอินทร์. (2565). คุณภาพข้อมูลบัญชีบริหารที่มีผลต่อประสิทธิภาพการตัดสินใจนำไปสู่ความสำเร็จของธุรกิจ SMEs ในเขตกรุงเทพมหานคร. วารสาร มทร.อีสาน ฉบับมนุษยศาสตรและสังคมศาสตร์ 9(1), 1-15. https://so05.tci-thaijo.org/index.php/RMUTI_SS/article/view/257253/174800
อมรเทพ นิติชัย. (2019). ผลกระทบของการบริหารความเสี่ยงต่อความสำเร็จขององค์กร: การศึกษาเชิงประจักษ์ในภาคอุตสาหกรรมไทย. วารสารการจัดการธุรกิจไทย, 28(3), 112-129
อำภาภัทร์ วสันต์สกุล. (2564). ผลกระทบของคุณภาพสารสนเทศทางบัญชีและการเติบโตทางเทคโนโลยีที่มีต่อประสิทธิภาพการตัดสินใจของผู้บริหารวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อมในเขตภาคตะวันออกเฉียงเหนือตอนบนและตอนกลาง. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม, 15(1), 41-53. https://so01.tci-thaijo.org/index.php/GraduatePSRU/article/view/227308/165873
Committee of Sponsoring Organizations of the Treadway Commission. (COSO.). (2017). Enterprise Risk Management Integrating with Strategy and Performance. https://aaahq.org/portals/0/documents/coso/coso_erm_2017_main_v1_20230815.pdf
Davis, M.J.G. (2016). Risk Management and Corporate Sustainability: An Overview. Journal of Risk Management, 22(3), 235-248.
Elkington, J. (1999). Cannibals with Forks: The Triple Bottom Line of 21st Century Business. Capstone.
Johnson, M.S. and Kim, L.T. (2023). The Integration of Risk Management and Sustainability: Evidence from Global Firms in 2023. Global Strategy Journal, 13(1), 77-9.
Kaplan, R.S. and Norton, D.P. (1996). The Balanced Scorecard: Translating Strategy Into Action. Harvard Business Review Press.
Lestari, F., Karina, R. and Ivone. (2023). The Effect of Enterprise Risk Management on Financial Performance and Firm Value: The Role of Environmental, Social and Governance Performance. Global Financial Accounting Journal, 7(2), 213-229. https://doi.org/10.37253/gfa.v7i2.8706
Strategic Decision Solutions. (2019). COSO ERM Guidance-Background & Overview. https://strategicdecisionsolutions.com/coso-erm-guidance
Waseem, U.H., Faiza, H., Mohsin, A. and Muhammad, A. (2017). Enterprise Risk Management (ERM) System: Implementation Problem and Role of Audit Effectiveness in Malaysian Firms. Asian Journal of Multidisciplinary Studies, 5(11), 34-39.